Ανδρών επιβλαβών πάσα γή γαμώταφος. Οι Παράξενες Ημέρες της οικονομικής κρίσης και της ψυχολογικής παράκρουσης. Η "νέα" έννοια του έθνους και άλλες μπαρούφες. (Μέρος Δ')

21 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 9013


Οι αιτίες της μαζικής επίθεσης την οποία δέχεται το Αρχαιοελληνικό σύστημα αξιών είναι από μόνες τους μια μεγάλη συζήτηση.  Η σύγκρουση δεν είναι της εποχής μας. Πολύ περισσότερο δεν είναι της περιοχής μας. Πρόκειται για διαχωροχρονικό πόλεμο δύο ιδεολογιών ή στάσεων ύπαρξης.  Η μία είναι χθόνια, απολυταρχική και ανθρωποφάγος ενώ η άλλη είναι διαυγής, αντιφρονούσα και θεοκτόνος. Το “καλό” και το “κακό” είναι πλασματικές έννοιες κατώτερης ποιότητας και αποκτούν σημασία μόνο με το στίγμα των εκάστοτε κοινωνικών συνθηκών που αφορούν ανθρώπινες ομάδες.  Στο επίπεδο των επουράνιων ένας τέτοιος διαχωρισμός είναι άλογος και άχρηστος.

Η Επανάσταση και ο Εμφύλιος των Θεών που ξεκίνησε ο Μέγας Ζεύς εναντίον του χθόνιου Κρόνου συνεχίζεται ως τις μέρες μας.  Τίποτα δεν έχει τελειώσει.  Τίποτα δεν έχει κριθεί ακόμα.  Τα όπλα των φωτονίων αστράφτουν και καίνε ολόκληρους πλανήτες και το γαλαξιακό ωστικό κύμα του θανάτου φτάνει ξανά στη γειτονιά μας. Μήπως νομίζει κανείς ότι είναι τυχαίο που όλοι οι γήινοι είναι στην πρίζα να σφάξουν ο ένας τον άλλον χωρίς να ξέρουν το γιατί;

Αν η γνώση είναι δύναμη, ίσως μερικοί να βιάστηκαν να καταγράψουν την Ελλάδα στα πτώματα και την αλαζονεία αυτή θα την πληρώσουν. Κατανοώ την πρεμούρα τους και δηλώνω κι εγώ νεκρός.  Τι πιο βολικό από την ένταξη στην σιωπηλή κάστα των αναχωρησάντων για να μην σου ζαλίζουν τ’ αρχίδια οι ανυπόμονοι για το “πότε θα γίνει”. Θα γίνει όταν είναι να γίνει ρε γαμώ τον Οβραίο σας, σκάστε και περιμένετε, όπως περιμένω κι εγώ!  

Ο πόλεμος εναντίον του έθνους είναι κατ’ εξοχήν ψυχολογικός.  Απέναντι στις στρατιές των κρατικών ρουφιάνων, των επιστημόνων του κώλου, των δημοσιοκάφρων-πρακτόρων και των πολιτικάντηδων (που θα έπρεπε να είχαν λυντσαριστεί μαζικά) δεν τίθενται κάποιοι που να εκφέρουν αντίλογο.  Εμφανίζονται στημένα πιονάκια της ίδιας μαφίας οι οποίοι παριστάνουν τους “αντιφρονούντες” και τους “διωκόμενους”.  Η πληροφόρησή τους είναι άριστη, οι γνώσεις τους υπεραρκετές, όμως οι μπαρουφο-αναλύσεις τους πέφτουν πάνω στους αποβλακωμένους τηλε-υπηκόους ως εγκεφαλικό βαριάς μορφής.  Το προϊόν που πουλάνε είναι ιστορικά αποστειρωμένο, σκοπίμως αναπροσαρμοζόμενο και εθνικά ύπουλο.  Όπως καλή ώρα αυτό του παρακάτω κυρίου που “τυχαία” υπήρξε σύμβουλος του ΓΑΠ, “τυχαία” είναι κουμπάρος του αδελφού του και “τυχαία” πίνει καφέ με τον Σόρος: 

http://www.ramnousia.com/2012/06/video_26.html 

Κάθε 30-40 χρόνια το σύστημα (η παγκόσμια άρχουσα συμμορία) καίει το συσσωρευμένο χρήμα (όχι το δικό της, αλλά αυτό του λαουτζίκου), αναγκάζοντας τα ανθρωπάκια να ξεκινούν από την αρχή τα πυργάκια στην άμμο.  Όταν μια γενιά συσσωρεύει πλούτο και η δεύτερη γενιά ξεκινάει να ζει πιο άνετα, το πράγμα μπερδεύει. Οι ιθαγενείς αρχίζουν να ζητάνε δικαιώματα, από καλύτερους δρόμους και επαρκέστερη υγειονομική περίθαλψη, ως συμμετοχή στις αποφάσεις και στην διαμόρφωση των ηθών της κοινωνίας.  Καμία εξουσιαστική κάστα που σέβεται τον παρασιτικό εαυτό της δεν μπορεί να το ανεχτεί αυτό.  Σύντομα η ακμάζουσα κοινωνία μπαίνει σε επιλεγμένα είδη “κρίσης” από τα οποία η πλειοψηφία των πολιτών μόνο φτωχότερη μπορεί να εξέλθει.

Αυτό βέβαια είναι μόνο η μία όψη του θέματος, η διεθνής επιφανειακή.  Για την ώρα ας μείνουμε εδώ. Δουλειά των κοράκων της “ενημέρωσης” που ταΐζει απλόχερα η υπερεθνική εξουσία είναι να κρατάνε τις μάζες σε όσο το δυνατόν βαθύτερο σκοτάδι ώσπου να στηθούν τα σκηνικά και να μοιραστούν οι ρόλοι.  Όταν ανάψουν τα φώτα για την παράσταση είναι πολύ αργά για οποιαδήποτε παρέμβαση στο σενάριο. Φυσικά η πρόσβαση στην κοινή γνώμη είναι απαγορευμένη σε όσους δεν εξυπηρετούν τους σκοπούς της “φιλανθρωπικής” θρησκευτικής οργάνωσης που διοικεί τον πλανήτη.

Έχω ξαναπεί ότι η οικονομική “επιστήμη” δεν υφίσταται.  Τα οικονομικά “πανεπιστήμια” είναι σύλλογοι παπατζήδων και απατεώνων.  Άχρηστα άτομα που έχουν τινάξει επιχειρήσεις και κρατικές οικονομίες στον αέρα και που είναι άμεσα υπεύθυνα για την τραπεζική και χρηματοοικονομική αλητεία των ημερών μας, παριστάνουν τους σοφούς καθηγητές και αυτούς που δήθεν “κατέχουν τις λύσεις”.   ΑΡΧΙΔΙΑ κατέχουν.  Το σκονάκι που τους δίνουν οι τοκογλύφοι απαγγέλλουν κάνοντας λάθη ακόμα και στην ανάγνωση. 

Ως και ο άνωθι ΦΛΟΚΟΒΑΠΤΙΣΜΕΝΟΣ  ΧΕΣΟΤΡΥΠΙΔΑΣ αποκαλεί τον εαυτό του “ειδικό στην διαχείριση κρίσεων”. Ποιος;  Ο ΠΕΟΔΑΓΚΩΤΗΣ ΚΛΩΤΣΟΜΠΑΤΣΟΛΑΣ που άμα τον βάλεις να γράψει ένα συνώνυμο της λέξης “έθνος” θα γράψει “Ισραήλ”.  Αν του δώσεις εκατό κουλούρια να πουλήσει, θα σε βάλει μέσα διακόσια χιλιάρικα ως το μεσημέρι. Στον πνευματικό πόλεμο που διεξάγουν τα αφεντικά του εναντίον μας οι λέξεις έχουν χάσει το όποιο νόημά τους κι ευτυχώς που υπάρχουν τα μπινελίκια για να καταλαβαινόμαστε.  Τι είδους πολιτική κουβέντα μπορεί να κάνει κανείς με αυτόν τον τεκτονόδουλο  ΜΠΟΥΡΔΟ και τους ομοίους του;  Όταν ο άλλος σε εμπαίζει συνεχώς και στα ίσια, και νομίζει ότι είναι κι έξυπνος, μόνο να του γαμήσεις την ζωή, τον οικογενειακό του τάφο, το μουνί της μάνας του,  και όλες τις τρύπες του σογιού του ως τον 20^ο βαθμό συγγενείας έχει νόημα.  Αλλιώς καλύτερα να ασχοληθείς με τον ντανταϊσμό.

Στην κρίση του ’29 το σκηνικό δεν είναι πολύ διαφορετικό από αυτό που τρώμε στη μάπα σήμερα, απλά η κλίμακα στοιχημάτων είναι κατά πολύ μικρότερη και οι επιπλοκές ελαφρύτερες.   Υπάρχει έλλειψη χρήματος, ανεργία, χρηματιστηριακή φούσκα, χρεωκοπίες κρατών και άφθονο παπατζηλίκι από τα παπαγαλάκια των τοκογλύφων.  Ο τότε κόσμος δεν έχει φάει ακόμα την φρίκη της καθημερινής εικόνας και εξακολουθεί να διαβάζει κείμενα στις εφημερίδες, οπότε μερικοί προλαβαίνουν να σκέφτονται. 

Ο πρόεδρος Χούβερ και οι οικονομικοί φωστήρες του είναι υπέρ της αυστηρής λιτότητας.  Όσο σφίγγει η κρίση, τόσο σκληρότερα είναι τα μέτρα που διατάζουν εναντίον του αμερικάνικου λαού.  Στις φτωχές νότιες πολιτείες η παιδική θνησιμότητα πλησιάζει τις αφρικανικές στατιστικές. Η βάρβαρη επίθεση της άρχουσας συμμορίας σε βάρος των πολιτών (αφού αμερικανικό έθνος δεν υπάρχει) έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση των μελών του …Αμερικανικού Κομμουνιστικού Κόμματος και άλλων αριστερών ομάδων.  Πολλοί υπήκοοι των ΗΠΑ επιστρέφουν στις χώρες από όπου κατάγονται, ενώ άλλοι μεταναστεύουν στον Καναδά, στο …Μεξικό, ώς και στην …ΕΣΣΔ!

Στις εκλογές του ’32 ο αντιπαθής Χούβερ παίρνει όπως αναμένεται τον πούλο.   Η κλίκα των εξουσιαστών πλασάρει ένα δικό της παιδί ως νέο σωτήρα, τον Φράνκλιν Ντιλέινο Ρούζβελτ ο οποίος είναι ο μόνος πρόεδρος στην ιστορία των ΗΠΑ που θα εκλεγεί πάνω από δύο φορές κατά παράβαση του συντάγματος.  Η καινούργια επιτροπή των οικονομικών “σοφών” αποφασίζει την …μείωση της αγροτικής παραγωγής για να στηρίξει τις τιμές των αγροτικών προϊόντων και ταυτόχρονα την επιδότηση των …επιχειρηματιών για κάθε υπάλληλο που προσλαμβάνουν για να στηρίξει την απασχόληση. Ακόμα και ένας μαθητής λυκείου μπορεί να αντιληφθεί το εκρηκτικό κοκτέιλ που δημιουργούν στην κοινωνία τέτοιες αλχημείες. 

Ανάμεσα στα μέτρα που είναι στην σωστή κατεύθυνση (κάτω από την αφόρητη κοινωνική πίεση) είναι η δημιουργία του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης και η χορήγηση …σύνταξης 20 δολαρίων τον μήνα στους ηλικιωμένους.  Οι υπόλοιπες κυβερνητικές επενδύσεις σε έργα υποδομής, παρατείνουν την επιβίωση κάποιων κοινωνικών ομάδων μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας και εξασφαλίζουν υπερκέρδη σε αυτούς που έχουν επηρεαστεί ελάχιστα από την ύφεση.  Την κρίση δεν την αγγίζουν καν αυτές οι επεμβάσεις, ούτε και προοιωνίζουν κάποια έξοδο από αυτήν έστω στο απώτερο μέλλον.  Στο σύνολό τους παρουσιάζονται ως “ευφυείς” κινήσεις αλλά είναι ουσιαστικά άσκοπες , μπορεί και καταστροφικές χωρίς την ανάκαμψη της οικονομίας.  Σε τι λ.χ. χρειάζονται τα νέα πάρκα στα κέντρα των πόλεων όταν ο πληθυσμός δεν έχει ψωμί να φάει;  Ποια η χρησιμότητα των νέων οδικών αρτηριών όταν όχι αυτοκίνητα δεν μπορεί να αγοράσει η μάζα των πολιτών αλλά ούτε καν βενζίνη; Ποιο το όφελος ενός γιγαντιαίου υδροηλεκτρικού σταθμού όταν κανείς δεν έχει τα χρήματα να πληρώσει το ρεύμα που θα παραχθεί;  Οι πάντες ποντάρουν στα λεφτά που θα υπάρξουν όταν τελειώσει η κρίση, αλλά κανείς δεν λέει με ποιο τρόπο θα τελειώσει η γαμημένη. Φαινομενικά όλα έχουν εναποτεθεί στον Ύψιστο και στην θεά Τύχη.   Όλα τα εργοστάσια που είχαν βάλει λουκέτο και τα ξανανοίγει ο Ρούσβελτ με κρατικά λεφτά μετατρέποντας την παραγωγή σε πολεμική, αν τύχει και αναβληθεί ο πόλεμος θα του σκάσουν στην μάπα σαν φούσκα με σκατά.  Πώς είναι τόσο σίγουρος από το ‘33 ο Ρούζβελτ ότι θα γίνει πόλεμος;  Σίγουρα “τυχαίο” είναι και το ότι οι ΗΠΑ με το προξενείο τους στο Μόναχο ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ’20 (πολύ πριν ξεσπάσει η κρίση) αποτελούν τους πρώτους χρηματοδότες του ψειριάρη ψωμόλυσσα Χίτλερ. Ως τότε, τον κύριο αυτό τον πέταγαν με τις κλωτσιές έξω από τις μπυραρίες οι ευτραφείς ταβερνιάρισσες επειδή δεν πλήρωνε ποτέ και δημιουργούσε φασαρίες.  Αν η χρηματοδότηση των Ναζί έχει αρχίσει έξι χρόνια πριν την Κρίση, τότε αξίζει να αναρωτηθεί κανείς γιατί οι λύσεις κατασκευάζονται πριν από το πρόβλημα. Οι ΗΠΑ εμπιστεύονται τον Θεό και ο (Ιουδαίος) Θεός αναλαμβάνει να τις ξελασπώσει. 

Τα κυβερνητικά μέτρα που λαμβάνονται στις ΗΠΑ κατευθύνονται επίτηδες στις συνέπειες και όχι στην ρίζα του κακού.  Ποιος έχει δημιουργήσει την κρίση του ‘29;  Οι ιδιοκτήτες των ραδιοσταθμών και των εφημερίδων  πασχίζουν να κρύψουν τους υπεύθυνους και το καταφέρνουν λόγω της απύθμενης άγνοιας των πολιτών και του ασφυκτικού ελέγχου που ασκούν οι Στοές πάνω στα δίκτυα ενημέρωσης.  Ήδη από το ’25 η οικονομία έχει τελματώσει και δείχνει φανερά σημάδια ύφεσης.  Η εγκληματική εφεύρεση που αποκαλείται χρηματιστήριο στρατολογείται για να εξαφανίσει τις οικονομίες των πολιτών.  Πολιτικοί και “αναλυτές” μιλούν για “Νέα Εποχή που οι τιμές θα ανεβαίνουν συνεχώς” (Σας θυμίζει κάτι;).  Τα θύματα αρχίζουν να υποθηκεύουν μαζικά τα σπίτια τους και τις επιχειρήσεις τους για να αποκτήσουν φουσκωμένα κωλόχαρτα.  Σύντομα οι τράπεζες αρχίζουν να δίνουν δάνεια για αγορά μετοχών με ενέχυρο άλλες …μετοχές.   Άσκοπα και επικίνδυνα δάνεια, αδιαφάνεια στις συναλλαγές, μονοπωλιακές πρακτικές, χειραγώγηση τιμών, πλήρης καταστρατήγηση των βασικών κανόνων λειτουργίας του πιστωτικού συστήματος δεν είναι πράγματα που γίνονται σε μια βραδιά και χωρίς την συμμετοχή του κρατικού μηχανισμού.  Κάποιο σατανικό χέρι έχει πιάσει από τον λαιμό τον αμερικανικό λαό και τον στραγγαλίζει και η πολιτική και δικαστική εξουσία προσποιούνται ότι δεν το βλέπουν.  

Στο μεταξύ “αυτοί που ξέρουν”, έχουν εξαφανίσει το χρήμα σε κεφαλαιουχικές επενδύσεις στο εξωτερικό ή το έχουν μετατρέψει σε χρυσό και commodities.  Οι σοδειές έχουν πωληθεί προκαταβολικά σε αστείες τιμές για τα επόμενα 10 χρόνια.  Αυτοί που μετατρέπουν το χρήμα σε πολύτιμα μέταλλα και το αποσύρουν από την αγορά, ακολουθούνται από τον λαό που σηκώνει τελευταίος τις οικονομίες του από τις τράπεζες για να μην τις χάσει στο μπαράζ των χρεωκοπιών που ξεκινάει μια παγωμένη ημέρα του Οκτωβρίου.  Οι τράπεζες μην μπορώντας να εισπράξουν από τα βρωμερά μετοχοδάνεια, και διακινδυνεύοντας να χρεοκοπήσουν, καθιστούν απαιτητά στεγαστικά και επιχειρηματικά δάνεια πολιτών και υγιών επιχειρήσεων τα οποία εξυπηρετούνται κανονικά.  Η σάπια ψευτο-οικονομία των τοκογλύφων πίνει το αίμα της πραγματικής οικονομίας και σακατεύει τους ανθρώπους που παράγουν χειροπιαστά προϊόντα.  11.000 τράπεζες χρεοκοπούν μέσα στα επόμενα 3 χρόνια, παρασέρνοντας μαζί τους εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά και επιχειρήσεις που δεν είχαν απολύτως καμία σχέση με το χρηματιστήριο.  Ο Αρμαγεδδών έχει ξεκινήσει.

Όταν ο Ρούζβελτ εγκαθίσταται στον Λευκό Οίκο (τον Μάρτιο του ’33), ο Χίτλερ έχει ήδη κλείσει μήνα στην Καγκελαρία.  Και οι δύο “ηγέτες” προσπαθούν να θεραπεύσουν την οικονομική κρίση (που πια έχει γίνει διεθνής) με ασπιρίνες. Το κεφάλαιο με το οποίο ξαναχτίζεται η ναζιστική πολεμική βιομηχανία και ξεκινάει να παράγει εργαλεία εξόντωσης για τον πόλεμο που έρχεται είναι κατά …σύμπτωση το ίδιο που έχει εξαφανιστεί μυστηριωδώς από τις ΗΠΑ.  Ο Πρέσκοτ Μπούς και οι κολλητοί του από την υποστοά Skull & Bones είναι οι αχυράνθρωποι.

Επί αμερικανικού εδάφους, αυτοί που τολμούν να ζητήσουν δικαιότερη κατανομή των κοινωνικών πόρων, όπως ο Φράνσις Τάουνσεντ, για την στήριξη των οικονομικά αδύναμων τάξεων, παραγκωνίζονται.  Εκείνοι που υποστηρίζουν όπως ο Χιούι Λόνγκ ότι οι πλούσιοι πρέπει να φορολογηθούν ανάλογα, όχι όμως προς όφελος του κράτους αλλά προς όφελος των φτωχών, απλά δολοφονούνται.  Οι οικονομικοί εγκέφαλοι της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης και η ελεεινή τράπεζά τους η FED (που είχε δημιουργηθεί δήθεν για να προλάβει τέτοιες κρίσεις) προσπαθούν να σβήσουν την πυρκαγιά με το ποτιστήρι.  Όπως είναι αναμενόμενο η ύφεση που υποβόσκει τόσα χρόνια ανέγγιχτη, μόλις τελειώνει ο χορός των  επιδοτήσεων επανακάμπτει χειρότερη από πριν.  

Το ’37 η ανεργία στις ΗΠΑ είναι στο 14,3 (όταν το ’29 στο μέγιστο είχε πάει στο 9 %).  Μέσα σε μερικούς μήνες, στις αρχές του ‘38 απογειώνεται και σκαρφαλώνει στο 19 %.  Η υποτροπή της Κρίσης είναι εφιαλτική.  Οι ΗΠΑ είναι ένα βήμα πριν από την Κόλαση.  Στην Γερμανία η ψεύτικη οικονομία και το γελοίο καθεστώς του Χίτλερ παραπαίουν, έχοντας ξεμείνει από δικαιολογίες, λεφτά και πρώτες ύλες.  Αυτοί που στήνουν ξανά στα πόδια του τον σεξουαλικά ανίκανο εθνοκαραγκιόζη είναι οι …Σύμμαχοι που του χαρίζουν τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της Αυστρίας και της Τσεχοσλοβακίας και το τοκογλυφικό κεφάλαιο που χορηγεί νέα δάνεια κάτω από το τραπέζι στις ναζιστικές εταιρείες που παράγουν όπλα και στρατιωτικό υλικό.  Η Συμφωνία του Μονάχου είναι ίσως το πιο αισχρό συνωμοτικό κείμενο που έχει υπογραφεί ποτέ από πολιτισμένα κράτη.

Η έναρξη του πολέμου έχει πια κανονιστεί και χρονικά.  Στις ΗΠΑ τα εργοστάσια αρχίζουν ξανά τις προσλήψεις, αυτή τη φορά χωρίς επιδότηση.  Το τραπεζο-βιομηχανικό λόμπι κάνει πάρτι μόλις ανακοινώνεται η εισβολή των ηλίθιων Εθνικοσοσιαληστών του Χίτλερ στην Πολωνία.  Όλες οι φάμπρικες της Αμερικής δουλεύουν 24ωρο (3 βάρδιες) και οι μηχανές σταματούν μόνο κάτι δεκάλεπτα για λάδωμα. Τα προβλήματα ρευστότητας λύνονται ως δια μαγείας.  Εκεί που δεν υπήρχε ούτε δολάριο προς επένδυση, ανακαλύπτονται δισεκατομμύρια.  Το ισοζύγιο γίνεται θετικό.  Η κρίση εξαφανίζεται. Το κεφάλαιο των τοκογλύφων και των μεγαλοραντιέρηδων πολλαπλασιάζεται σε μια νύχτα χωρίς το παραμικρό ρίσκο.  Ο πόλεμος των …άλλων δημιουργεί 17.000.000  θέσεις εργασίας μέσα σε λιγότερο από 2 χρόνια.  Με την εκδρομή των Γιαπωνέζων στο κάμπινγκ του Πέρλ Χάρμπορ, οι Εβραίοι της Γουώλ Στρήτ ανοίγουν σαμπάνιες.  Άλλα 17.000.000 καλούνται στις ένοπλες δυνάμεις για να πολεμήσουν τους “κακούς”.  Οι άνεργοι ντύνονται όλοι στο χακί και στέλνονται στο εξωτερικό.  Στην Αμερική η Κρίση έχει τελειώσει οριστικά και ένας νέος άνεμος ευημερίας και κερδών φυσάει.  Στον υπόλοιπο κόσμο δεν χρειάζεται πια κρίση: οι στρατοί, η πείνα και οι βομβαρδισμοί θερίζουν τους πληθυσμούς.  

Όμως η μεγαλύτερη κομπίνα των υποχθόνιων βρίσκεται σε εξέλιξη.  Είναι η άνευ όρων είσοδος της γυναίκας στην αγορά εργασίας, η διάλυση της οικογένειας και η κλιμακωτή αποσταθεροποίηση των κοινωνιών και των εθνών.  Οι γυναίκες πάντα εργάζονταν και πολλές φορές σκληρότερα από τους άνδρες.  Όμως πριν δεν φορολογούνταν, δεν κατανάλωναν και δεν καταπιέζονταν με τον ρυθμό που τους έχει επιβληθεί σήμερα. Αυτό είναι αποκλειστικό επίτευγμα των μηχανορράφων που έστησαν τους δύο Παγκόσμιους Πολέμους και την Κρίση ανάμεσά τους.

Το τέλος του πολέμου διαψεύδει αυτούς που περίμεναν μια νέα κρίση.  Η ευκολία με την οποία απορροφάται το πλεονάζον εργατικό δυναμικό δείχνει ότι το σύστημα όχι μόνο είναι προετοιμασμένο, αλλά και ότι η προηγούμενη Κρίση δεν ήταν και τόσο “αναπόφευκτη” όσο πάσχιζαν μερικοί να πείσουν.  Η Ευρώπη χτίζεται από το μηδέν και στην Γερμανία το μεγαλύτερο βάρος το σηκώνουν οι γυναίκες.  

Στην Αμερική η απορρόφηση των στρατιωτών που αποστρατεύονταν επιτυγχάνεται με δύο τρόπους.  Αφενός οι ΗΠΑ μπαίνουν στον Ψυχρό Πόλεμο και μεταλλάσσονται σε υπερδύναμη-χωροφύλακα του πλανήτη. Οι ένοπλες δυνάμεις και το οπλοστάσιό τους αναβαθμίζονται ποσοτικά και ποιοτικά.  Αφετέρου μεγάλο μέρος του γυναικείου εργατικού δυναμικού επιστρέφει με προϋπηρεσία στα σπίτια του.  Οι αυξήσεις των τιμών στα βασικά αγαθά που είχαν γίνει επί Χούβερ και Ρούσβελτ έρχονται τώρα να δέσουν (τυχαία πάντα) με την καινούργια πληθωριστική πραγματικότητα.  Ένα σωρό νέες “ανάγκες” δημιουργούνται που για να καλυφθούν δεν φτάνει η αμοιβή του εργαζόμενου.  Ενώ πριν ένας μισθός έφτανε για να συντηρήσει μια εξαμελή οικογένεια, τώρα μετά βίας επαρκεί για να καλύψει τα έξοδα ενός ζευγαριού.  Στην φούρια της ανοικοδόμησης και ανάμεσα στις ελπίδες και τα όνειρα για έναν πιο ειρηνικό και ευτυχισμένο κόσμο, τα πρόβατα ξεχνούν να ζητήσουν ευθύνες από αυτούς που είχαν ξεκινήσει την σφαγή.  Οι τοκογλύφοι όμως δεν ξεχνούν να χτίσουν άλλο ένα προκεχωρημένο οχυρό πάνω στις λεηλατημένες περιουσίες των εθνών. Το νέο απόκτημα του διεθνούς τσιφουτο-κεφαλαίου που βλέπει το φώς στο τέλος του ’45, είναι μια υπερεθνική τράπεζα που λέγεται  Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

60 χρόνια μετά την λήξη του πολέμου, οι ίδιοι λίγο-πολύ χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί που αποκαλούνται χαϊδευτικά “αγορές” και που είχαν πρωταγωνιστήσει στην προσχεδιασμένη κρίση του ’29 - ’38, διαλύουν το παγκόσμιο τραπεζικό και ασφαλιστικό σύστημα με την ανεκδιήγητη μούφα των “ενυπόθηκων δανείων”.  Οι γκανγκστερικές πρακτικές τους είναι ίδιες κι απαράλλαχτες.  Ξανά η πουστιά που λέγεται χρηματιστήριο πρωταγωνιστεί στην παράνομη φούσκα που δημιουργούν οι τοκογλύφοι. Και πάλι το μασονικό δίκτυο των ΜΜΕ τους καλύπτει αντί να τους βγάλει στη σέντρα.  Εκ νέου οι πολιτικάντηδες και οι οικονομικοί “επιστήμονες” προσπαθούν να πείσουν τους λαούς πως οι ίδιοι φταίνε για τα χρέη που συσσώρευσαν εντελώς ανεξέλεγκτα και με δόλιες πρακτικές οι διεθνείς τσιφούτηδες.  Και ενώ τα στοιχεία των εγκλημάτων τους είναι ατράνταχτα, κανείς από αυτούς τους γαμώπουστες δεν πάει φυλακή.  Μπάς και θυμάται κανείς πότε ένας τραπεζίτης μπήκε στο κάγκελο για την ζημιά που έχει προξενήσει στο κοινωνικό σύνολο; 

Οι ερωτήσεις είναι απλές: 

Αν όλες οι χώρες είναι χρεωμένες, σε ποιόν πούστη χρωστάνε;

Ποιος είναι αυτός ο ξεκωλιάρης που δανείζει τρισεκατομμύρια στα κράτη και πού τα βρήκε και τα δανείζει; 

Αν είναι να χρεοκοπήσει ο πλανήτης και να πνιγεί στο αίμα, γιατί να μην χρεοκοπήσουν 100 τοκογλύφοι;  Ευχαρίστως να τους βοηθήσουμε εμείς να κόψουν τον γαμημένο λαιμό τους αν δεν μπορούν από μόνοι τους.  Ακόμα και στο αίμα να καταλήξουμε, το μετά θα είναι υγιέστερο από αυτό που μας ετοιμάζουν οι υπόγειοι.

Το μοντέλο της ψευτο-δημοκρατίας που μας ταλαιπωρεί σήμερα είναι χωρίς αμφιβολία μια διεφθαρμένη παραλλαγή της Πλατωνικής Πολιτείας.  Μια κατ’ όνομα “δημοκρατία” στην οποία κάνουν κουμάντο οι οικονομικά ισχυροί με την στήριξη και την συνεργασία των θρησκευτικών στοών.  Οι πάπες, οι πατριάρχες και οι μουλάδες έχουν βαριές ευθύνες για την απρόσκοπτη λειτουργία αυτού του ολιγαρχικού μηχανισμού και για τον αφανισμό των εθνών μέσω των κερδοφόρων γι όλους αυτούς τους συνωμότες πολέμων.  Και αν ακόμα και το πιο καλοσχεδιασμένο πολίτευμα χωλαίνει όταν δοκιμάζεται στην πράξη, ένα έωλο και ελλειμματικό σαν αυτό που είχε σχεδιάσει ο γαμημένος Πλάτωνας τρώει τέτοια φόλα που θα σκότωνε Τυραννόσαυρο. 

 

Στην χώρα μας ζούμε και μία επιπλέον παράμετρο:  Δεν είμαστε μόνο αυτοί που πηδάμε τις ενδοκοινωνικές μάντρες που χωρίζουν τα είδη των πολιτών αλλά ταυτόχρονα και εκείνοι που πηδάμε τις “θεόπνευστες” μάντρες και ειδικά εκείνες που άπτονται της παγκόσμιας εξουσίας.  Δεν μας ενδιαφέρει να παράξουμε χυτοσίδηρο, ταμπόν ή πλαστικές μυγοσκοτώστρες αλλά ιδέες, καινοτομία και λύσεις.  Το έχουμε.  Μας βγαίνει εύκολα.  Ο μέσος Νεοέλληνας μπορεί να διοικήσει μια χώρα με την ευκολία που πίνει καφέ.  Αυτοί οι πρωθυπουργοί του συνοικιακού καφενείου με τους οποίους γελάμε όταν μας λένε ότι θα έλυναν τα προβλήματα της χώρας δεν παύουν να έχουν άποψη.  Άποψη συγκεκριμένη την οποία δεν έχει, ούτε έχει ονειρευτεί να αποκτήσει ο αντίστοιχος καφενόβιος της Γερμανίας ή της Αγγλίας ο οποίος έχει γεννηθεί για να διοικείται.  Όμως στην Γερμανία και στην Αγγλία δεν υπάρχουν καφενεία και καφενόβιοι.  Μόνο μπυραρίες, πάμπ και αλκοολικοί.  Ίσως αυτή η καφενόβια στάση η οποία δεν απαντάται πουθενά αλλού στον κόσμο να είναι κατάλοιπο της Εκκλησίας του Δήμου ή της Απέλλας.  Ίσως είναι εθνικό χαρακτηριστικό του Έλληνα το να αναμιγνύεται στα κοινά και να διεκδικεί το κομμάτι που του ανήκει. Ίσως και τα δύο να είναι το ίδιο πράγμα. 

Η κατάσταση διεθνώς έχει φτάσει στο σημείο βρασμού.  Η χύτρα που κοχλάζει είναι έτοιμη να ξεχειλίσει και μάλλον η Ασία θα είναι σε πρώτη φάση το πεδίο μάχης.  Η ευκολία με την οποία τα αραβικά καθεστώτα καταρρέουν το ένα μετά το άλλο δεν αφήνει αμφιβολίες περί της ποιότητας της “εθνικής ομοψυχίας” ανά τον κόσμο.  Εάν οι εβραιοκινούμενοι πράκτορες έχουν κάνει πουτάνα τους μωχαμέτηδες, εύκολα μπορεί να φανταστεί κανείς τι θα γίνει εδώ που πάνω από τους μισούς χατζηέλληνες έχουν φορέσει από τώρα τις κουκούλες και έχουν τεθεί στις διαταγές των τοκογλύφων. 

Η κάθε είδους δράση φέρνει μοιραία και αντίδραση.  Οι επάνω το ξέρουν και δουλεύουν ακατάπαυστα για να είναι έτοιμοι την κρίσιμη στιγμή.  Εκατοντάδες είναι τα σενάρια που κυκλοφορούν.  Χιλιάδες είναι οι υπάλληλοι που τα υπηρετούν.  Ταραχές, χούντες, εμφύλιοι, αποσχίσεις περιοχών, διεθνείς συρράξεις, προβοκάτσιες, πάρε κόσμε, απ’ όλα έχει το σουπερμάρκετ των τσιφούτηδων. 

Ένα αναβαπτισμένο σχέδιο-οπερέτα για την Ελλάδα είναι αυτό που μιλάει για επιστροφή του μαρμαροχεσμένου παλιόπουστα.  Όπου με την βοήθεια της διεθνούς μασονίας και της χριστιανικής συμμορίας ο τριλείρης γεροντόκλανος Κωλωστραντίνος Γλείψμπουργκ επανέρχεται στον βρωμοθρόνο του για να διοικήσει την τέως ομώνυμη Πεούπολη του Βοσπόρου.  Όλα αυτά βέβαια μετά τον μεγάλο πόλεμο και αφού αφανιστούν …ως δια μαγείας οι Τούρκοι κάτοικοί της (12-14 εκατομμύρια).  

Τι να πει κανείς;  Γεμίσαμε προφήτες, οσίους και θεοσεβούμενες καφετζούδες.  Ό,τι μαλακία υπάρχει θα την ακούμε υποχρεωτικά όσο αυτοί ελέγχουν τις συχνότητες.  Όπως είπε και ο Γέρων Χασίσιος στο μπαφόδεντρο με το οποίο συνομιλούσε: “Οι εχθροί της πίστης μετέρχονται περίεργα σενάρια δενδρύλλιό μου… Θέλουν να σε ξεριζώσουν από το χώμα σου και να σε μεταφέρουν στην ξενιτιά.”  Το δέντρο μάλλον είχε μπουχτίσει τις μάντολες και απάντησε: “Μπάρμπα, άμα μου προσφέρουν δουλειά στο Λονδίνο, θα πάω να τους μαστουρώσω όλους τους παλιόπουστες.”

Η δύναμη του Έθνους δεν ορίζεται από τους δοτούς ηγετίσκους και τους εκκολαπτόμενους μασονοτρυπίδες.  Ορίζεται από τα άτομα,  από τον τρόπο και από την στιγμή που επιλέγουν τα ίδια να λειτουργήσουν ως σύνολο. Τότε το σκορποχώρι γίνεται σε μια νύχτα στρατιά που σκίζει τα προγνωστικά.  Για να μην πάμε πολύ πίσω στον χρόνο, είμαστε το μόνο έθνος στην περιοχή που τα τελευταία 100 έτη έχει να επιδείξει στρατιωτικές ικανότητες πέραν των δυνατοτήτων του μέσου κουραδο-Βαλκάνιου.  Επίσης είμαστε το μόνο έθνος  που πολέμησε σε χερσαία σύγκρουση εναντίον τριών ταυτόχρονα μελών του Άξονα στον τελευταίο πόλεμο,( τεσσάρων αν υπολογιστεί και η ανύπαρκτη Αλβανία). Ως και ο νάνος Χίτλερ αναγκάστηκε να παραδεχτεί δημόσια: “…Από όλους τους αντιπάλους μας μόνο ο Έλληνας στρατιώτης πολέμησε με μοναδικό θάρρος.”    

Πώς από τίγρεις και τσακάλια γίναμε χοιρινά για σουβλάκι και αρνιά για σφάξιμο είναι απολύτως εξηγήσιμο.  Η εβραϊκή μυθολογία και η μεθοδολογία της έχουν περάσει στο πετσί του έθνους.  Μπορεί στην διάρκεια της ιστορίας ο αθάνατος ιχώρ να διεκδικεί και να επανακτά ορισμένα σώματα και μυαλά, όμως η λύσσα των ρασοφόρων ερπετών εναντίον οτιδήποτε ελληνικού παραμένει αμείωτη. Καθημερινά η ποταπή κλίκα τους ενισχύεται με νέες μεθόδους από τους δημιουργούς της πατέντας. Όλο και πιο εξελιγμένες τεχνικές εφευρίσκονται για να διατηρούν το κοπάδι σε μόνιμη εθνική καταστολή.  Δεν είναι τυχαίο ότι το παπαδαριό ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥ είναι επί αιώνες ακλόνητο στην πρώτη γραμμή της παπαρολογίας, της μοιρολατρίας, της ηττοπάθειας και της ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ.  Το γιατί, το οποίο δεν μπορούν να αντιληφθούν τα ζώντα (και δυστυχώς ψηφίζοντα) ΖΩΑ είναι απλό.  Ας αφήσουμε (προς στιγμήν) την παντογαμημένη κορυφή της παπαδομασονικής πυραμίδας και ας ασχοληθούμε με την εξίσου βρωμερή βάση της.

Αυτά τα μουνιά με τις μαύρες κελεμπίες, οι έμμισθοι ρουφιάνοι του Σιωνισμού (και μιλάω για τους χαμηλόβαθμους πουσταράδες)  δεν αντιτάχθηκαν ποτέ ούτε για ένα δευτερόλεπτο στην διαιώνιση της εβραϊκής προπαγάνδας.  Δεν έχω συναντήσει ΟΥΤΕ ΕΝΑΝ γαμημένο σκατόπαπα που να προτείνει στους γονείς να βαφτίσουν με αρχαίο ελληνικό όνομα το μπάσταρδό τους.  ΟΥΤΕ ΕΝΑΝ !   Όλοι οι σαπιόκοιλοι ΞΕΚΩΛΙΑΡΗΔΕΣ χριστιανομαφιόζοι παριστάνουν τους Έλληνες …διαιωνίζοντας τα εβραϊκά ήθη.  Δεν τους ενόχλησε ποτέ η καταστροφή των αρχαίων ναών και κτισμάτων από τους προκατόχους τους, ούτε φυσικά ασχολούνται με την όποια αποκατάστασή τους. Το αντίθετο: ακόμα και σήμερα έχουμε κρούσματα βανδαλισμών εκ μέρους οργανωμένων οπαδών του Οβραίου σε βάρος αρχαίων κτισμάτων ενώ το χριστιανοκρατούμενο πουστοκράτος είναι ακόμα χειρότερο.  Αφήνει εντελώς ασυντήρητους και απροστάτευτους τους αρχαιολογικούς χώρους για να προστατεύσει με τους μπάτσους του το σκουπιδαριό του πολιτικού υποκόσμου αλλά και τα χουλιγκανικά μογγολάκια των ποδοσφαιρικών γηπέδων.  Ευτυχώς που υπήρξαν και υπάρχουν αρκετοί κλέφτες και αρχαιοκάπηλοι στη γύρα οπότε κάτι θα σωθεί στα ξένα μουσεία.  Κανείς δεν περιμένει βέβαια από τους παπάδες να ενδιαφερθούν για την εθνική υπόθεση.  Ο εχθρός γι αυτούς τους μπινέδες δεν είναι οι αλλόθρησκοι και οι βάρβαροι, αλλά εξακολουθούν να είναι οι …Αρχαίοι Έλληνες.  Ο πόλεμος που διεξάγουν εναντίον των ελληνικών ονομάτων και της ιστορίας του Έθνους έχει συγκεκριμένους χορηγούς.  Και βέβαια θα εμφανιστεί πάντα ο γνωστός μαλάκας (να ήταν μόνο ένας) να ρωτήσει: “Τι σημασία έχουν τα ονόματα;” 

Στ’ αχνάρια του Δημήτρη Λιαντίνη και άλλων παλαιότερων που έψαχναν με το φανάρι να βρούν κάποιους να γνωρίζουν τα ελληνικά ονόματα και τις περιεχόμενες αξίες, ο Μιχάλης Καλόπουλος κάνει το πείραμα “Ορσηίς”. (http://www.greatlie.com/index.php?option=com_content&view=article&id=1818:poia-einai-i-orsiida-erotisi-pros-tous-apantaxou-ellino-xristianous-tou-m-kalopoulou&catid=28:diogmoi-ellinon&Itemid=57)

Μια περίοδο που είχα χρόνο στην διάθεσή μου αποφάσισα να το επαναλάβω. Απευθύνθηκα μόνο σε μορφωμένους τριτοβάθμια και δόκτορες διαφόρων επιστημών. Κανείς δεν ήξερε την τύφλα του, ούτε καν οι φιλόλογοι.  Χάος απύθμενο. Την Ορσηίδα την αγνοούσαν ακόμα και οι πιο διαβασμένοι ενώ το ζεύγος Σάρα-Αβραάμ το ήξεραν ακόμα και οι λαχαναγορίτες και τα εγγονάκια τους που αμφότεροι δεν είχαν τελειώσει δημοτικό.  Μετά από δύο χιλιετίες, η ήττα του Ελληνικού Πνεύματος εξακολουθεί να είναι οδυνηρή.  Όμως η δουλειά μου δεν είναι να μυξοκλαίω πάνω από τα αρχαία ερείπια αλλά να αποτιμήσω ψυχρά την κατάσταση και να βρω λύσεις.

“Ποιους θα μπορούσε να πάρει με το μέρος του κάποιος για να κάνει πόλεμο;”, αναρωτήθηκα.  Αυτούς που σέρνουν δεμένους πίσω από την γαμημένες λιτανείες τους οι σκατότραγοι;  Τα τυφλά όρνεα που έχουν αλυσοδεθεί στον σοδομισμένο νεοχριστιανισμό του Μάρξ και του Λένιν; Την πλέμπα που νομίζει ότι ένα ακριβό αυτοκίνητο είναι ανώτερο από την πνευματική και ηθική καλλιέργεια;  Εκείνους που υπόγραψαν εθελοντικά την απώλεια της ελευθερίας τους με αντάλλαγμα έναν μισθούλη και μια ψωλοχυσιά  lifestyle;  Τους αιώνιους σκλάβους και σκλάβες του αυνανισμού που σκέφτονται μόνο με το πουλί, την κλειτορίδα και την κωλοτρυπίδα τους;  Ποιους;  Όλοι οι παραπάνω είναι δυνητικοί αντίπαλοι.

Κάθισα και σκέφτηκα απλά.  Όλες οι θρησκείες, Ινδουισμός, Ιουδαϊσμός, Βουδισμός, Χριστιανισμός, Μωαμεθανισμός έχουν η καθεμιά το δικό της σύστημα χρονολόγησης, κάτι που δεν κατόρθωσαν ποτέ να αποκτήσουν και να διαιωνίσουν τα γελοία κράτη που αυτοαποκλήθηκαν “αυτοκρατορίες” στις διάφορες ιστορικές περιόδους.  Αν η παγκόσμια σόμπα ζεσταίνει τον πλανήτη καίγοντας ακόμα τα κούτσουρα από το Αρχαιοελληνικό δέντρο της γνώσης, τι πιο φυσικό να δικαιούνται και οι Έλληνες ένα χρονολογικό σημείο αναφοράς; Όχι ως θρησκευτικό σημείο αποκάλυψης ή ως στιγμή γέννησης κάποιου χαρισματικού ψωλοβρόντη, αλλά ως σημείο εθνικής εκκίνησης.

Η ημερομηνία είναι από τα καθοριστικά στοιχεία ενός πολιτισμού και από αυτά που τον διαφοροποιούν από τους υπόλοιπους. Τα πλεονεκτήματα της υιοθέτησης ενός σημείου εκκίνησης όπου μια φυλή μετατρέπεται σε έθνος (με την προσθήκη της ενέργειας του χώρου) είναι άπειρα, παρόλο που δεν γίνονται αντιληπτά με την πρώτη ματιά. Παραδόξως, αν και το οικονομικό κόστος μιας τέτοιας κίνησης είναι ασήμαντο, σχεδόν κανείς δεν έχει ασχοληθεί με αυτό το θέμα νωρίτερα.  Λέω “σχεδόν” γιατί πριν εγκύψω  στο ζήτημα της ημερομηνίας δεν είχα ιδέα για το πόσο βαθιά και από πόσο παλιά έχουν εισδύσει οι γνωστοί  “αναζητητές της αλήθειας” στο θέμα της Εθνικής Ταυτότητας.  Αν ψάξει κανείς να δει από πότε και από ποιους άρχισε να πλασάρεται το διαβόητο 776 προ Χεσίματος και ποιοι εξακολουθούν να το συντηρούν, θα καταλάβει κι άλλα μεγαλύτερα πράγματα.

Το πιο καινούργιο που διαβάζετε και σκέφτεστε σήμερα, έχει σχεδιαστεί εδώ και τουλάχιστον 20 χρόνια. Θα δώσω ένα σύντομο παράδειγμα: Οι “νέες” ιδέες και τάσεις.  Πώς έχετε την εντύπωση ότι εμφανίζονται;  Ότι βρίσκεται κάποιος που αρχίζει να λέει κάτι καινούργιο στο Τόγκο ή στην Γουατεμάλα και σε μερικές εβδομάδες (άντε μήνες) οι απόψεις του γίνονται καραμέλα;  Αλήθεια πώς προέκυψαν η συμμορία των ΜΚΟ , οι φωστήρες των χρηματιστηρίων, η “πράσινη ανάπτυξη” και όλες οι σύγχρονες κλασομπαρούφες και πουτσόλες της ψευτο-οικονομίας;

Μόδα.  Αυτή είναι η μαγική λέξη. Με τον τρόπο που κάποιοι αποφασίζουν από τώρα τι χρώμα ή τι στυλ θα φορεθεί του χρόνου, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο αποφασίζουν και για τις τάσεις της ιδεολογικής γκαρνταρόμπας.  Όταν μια μερίδα της νεολαίας εξεγείρεται στην Λίμα ή στο Καράτσι από κάποιο φαινομενικά τυχαίο γεγονός, αυτό μόνο σύμπτωση δεν είναι.  Υπάρχουν ολόκληρα επιτελεία που εργάζονται ακατάπαυστα για την διαμόρφωση της “κοινής γνώμης” εφευρίσκοντας τάσεις και μελετώντας τις αντιδράσεις των ανθρώπων προς αυτές.  Όλες οι “νέες” ιδεολογίες είναι δοτές από τους “αποπάνω” και δεν είναι καθόλου νέες.  Λείψανα, αναμασήματα και ρεκτιφιέ του κερατά είναι.  

Ολόκληρες επιστήμες, πανεπιστήμια, στρατιές ρουφιάνων με διδακτορικά και άπειρα κεφάλαια είναι στην υπηρεσία του κατευθύνοντος οργανισμού.  Ο κινηματογράφος, η μουσική, οι εκδόσεις και η τηλεόραση είναι τα εργαλεία. Είναι τυχαίο ότι το γνωστό θρήσκευμα ελέγχει την παραγωγή και την διανομή της πληροφορίας σε ποσοστό που ξεπερνά το 90 %; Σκουλήκια ερευνητές έρχονται και ξανάρχονται για να κάνουν δημοσκοπήσεις και να ακονίσουν τα επιχειρήματά του μασκοφόρου “επενδυτή”.  Τρώνε την πούτσα και το ξέρουν.  Μετά από λίγο επανέρχονται ισχυρότεροι και πιο διαβασμένοι.  Ώσπου να επικρατήσουν.

Πρόσφατα κάποιος φίλος με ρώτησε εάν γνωρίζω την Άυν Ράντ (Ayn Rand).  Του απάντησα ότι κάπου το έχω ακούσει το όνομα και του υποσχέθηκα να το κοιτάξω. Μετά από μερικά κλικ κατάλαβα πως η “Ρωσο-αμερικανίδα” (sic) συγγραφέας Αλίσα Ζηνόβιεβνα Ρόζενμπαουμ (όπως ήταν κανονικό της)  που μεσουράνησε στην δεκαετία του ’50 δεν είναι το όνομα που βρίσκει κανείς τυχαία μπροστά του. Η ιδρύτρια του φιλοσοφικού συστήματος του Αντικειμενισμού (Objectivism) με ξεκάθαρες απόψεις για την ανωτερότητα του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού, με χολιγουντιανή καριέρα, μέλος της περιβόητης AWA και “φιλικός μάρτυρας” της HUAC δεν είναι η κλασσική φεμινίστρια που θα περίμενε κανείς αλλά κάτι πιο εξελιγμένο.  Στην Νέα Υόρκη η ιουδαϊκή “ομάδα” της (ειρωνικά επονομαζόμενη “Κολεκτίβα”) περιλάμβανε μεταξύ άλλων τον Λέοναρντ Πέικοφ (τον γενικό κληρονόμο της και ιδρυτή του Ινστιτούτου Ράντ), τον Ναθαναήλ Μπλούμενταλ (μετέπειτα Μπράντεν- έναν από τους συντελεστές της εγωκεντρικής ψυχολογικής φούσκας των ΗΠΑ) και τον …Άλαν Γκρήνσπαν (τον επικεφαλής της FED, κύριο υπεύθυνο για την γιγάντωση της φούσκας των CDO’s).  

Η ριζοσπαστική (για την εποχή της) αθεΐα που προπαγάνδιζε η Ράντ κάνει ακόμα πιο ενδιαφέρουσα την περίπτωση.  Πώς το αμερικανικό κατεστημένο ανεχόταν αλλά και προωθούσε διακριτικά εν μέσω Ψυχρού Πολέμου το έργο μιας τέτοιας προσωπικότητας και γιατί;  Τα ερωτήματα θα απαντηθούν από μόνα τους μετά από αρκετά χρόνια. Αυτό που διαφαίνεται είναι ότι η οριστική αποδόμηση του κομμουνισμού είχε ξεκινήσει πολύ πιο πριν από τους Γκορμπατσώφ και Γέλτσιν.  

Φυσικά πήρα τηλέφωνο τον φίλο για να μάθω πώς είχε φτάσει στο όνομα της Ράντ. Μου είπε ότι τον είχε ρωτήσει ο 17χρονος ανιψιός του. Την Ράντ την είχαν πετύχει οι πιτσιρικάδες σε ένα διαδικτυακό παιχνίδι (!) κι έψαχναν να βρουν το βιβλίο της.  Να διευκρινίσω ότι δεν μιλάμε για γιούς αποφοίτων του βρωμο-Κολλεγίου Αθηνών, αλλά για παιδιά της εργατικής τάξης στην επαρχία.  Το πράγμα είχε αρχίσει να έχει ενδιαφέρον.

Στο μεταξύ, η ημερομηνία και τα περί αυτήν εξακολουθούσαν να περιφέρονται σαν βαρεμένοι δορυφόροι στο μυαλό μου. Κάπου είχα διαβάσει πριν από καιρό πως το ελληνικό έδαφος καλλιεργείται εδώ και 9.000 χρόνια.  Πήρα μια τράπουλα, την ανακάτεψα και τράβηξα ένα φύλλο για πλάκα.  ΕΝΝΙΑ ΣΠΑΘΙ.  

“Α γαμήσου”, είπα.   Ξεφτιλισμένα τραπουλόχαρτα του κώλου. Το εννιά πάντα είχε μια γοητεία πάνω μου.  

Έκανα διάλειμμα μια εβδομάδα και ασχολιόμουν με άλλα πράγματα. Μέσα μου βέβαια έκαιγε η φωτιά που δεν σβήνει.  Ξαφνικά, το αποφάσισα.  Είχε έρθει η ώρα για να μιλήσω με τους αντιπροσώπους των θεών. Έβγαλα από το κουτί τους τα κόκκινα κόκαλα που είχα αγοράσει έξω από το Λας Βέγκας και που δεν τά ’χα χρησιμοποιήσει ποτέ. Χωρίς δισταγμό, έσκισα την ζελατίνα ασφαλείας που τα έδενε μαζί. Τα κράτησα λίγο στο χέρι μου να ζεστάνουν και μετά τα ξαπόστειλα στην τσόχα. ΕΞΗ-ΤΡΙΑ.

“Α  ΓΑΜΗΣΟΥ”, ξαναείπα, “9 χιλιάδες θέλετε, 9 θα λάβετε.” Το νούμερο είχε κλείσει.

Έστησα ένα ιστολόγιο στα γρήγορα, την Χρονολογία Ελληνικού Χώρου (http://www.hellas9011.blogspot.com/) και κατόπιν ετοίμασα το δικό μου πείραμα. Το ζητούμενο ήταν: Πόσοι γνωρίζουν τι είναι “ελληνικότητα” πέρα από το φολκλόρ και πόσοι από αυτούς είναι πρόθυμοι να κάνουν κάτι εύκολο άμεσα;



Αυτό ήταν το κειμενάκι που στάλθηκε με μέηλ. Μικρό, εύπεπτο και καθωσπρέπει. Ούτε υποσχέσεις, ούτε καταναγκασμοί, ούτε ζητούμενες υπογραφές: 



"Αγαπητέ φίλε,

Η πρωτοβουλία για την καθιέρωση Χρονολογίας Ελληνικού Χώρου είναι μια ιδέα που υπήρχε από καιρό και που τώρα παίρνει σάρκα και οστά.  Αυτή την δύσκολη ώρα για την πατρίδα μας αλλά και για τον υπόλοιπο κόσμο είναι ένας τρόπος για να εκφράσουμε ανοιχτά την διαφωνία μας και να προτείνουμε έναν άλλο δρόμο.  Το σύστημα που μας έφερε σε αυτό το αδιέξοδο έχει χρεοκοπήσει και πρέπει να αλλάξει τώρα από εμάς τους ίδιους. Κανείς άλλος δεν πρόκειται να ενδιαφερθεί. Ξεκινάμε από την αντικατάσταση της ψεύτικης παγκόσμιας χρονολογίας.

Ευχαριστούμε και ελπίζουμε στην υποστήριξή σου.

Μάρκο Ντέ Σάντ

για την 

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ

http://www.hellas9011.blogspot.com "

Η λίστα των παραληπτών ήταν επίτηδες “εξειδικευμένη”.  “Αμφισβητίες”, “σκεπτικιστές”, “αγνωστικιστές”, “άθεοι”, “αντιφρονούντες”, “αντιεξουσιαστές”, “αρχαιολάτρες”, “ανήσυχα πνεύματα”, “ανένταχτοι μπλόγκερς”, “ανεξάρτητοι πατριώτες” , κλπ. (σύμφωνα πάντα με τις δικές τους δηλώσεις). Προεξάρχον γνώρισμα όλων, η αντίθεσή τους (γραπτή ή προφορική) στην αίρεση του Ναζώρ.  Αρκετοί από αυτούς μάλιστα τύχαινε να με γνωρίζουν και διαδικτυακά. 

Κανά οχτάρι (από τους οποίους οι μισοί δεν ήταν καν στην λίστα) καταδέχτηκαν να  σχολιάσουν δημόσια το θέμα της ημερομηνίας και μόνο ένας (1) την εφάρμοσε στο ιστολόγιό του.  Από τους υπόλοιπους, κάποια (λίγα) μέηλ …συμπάθειας (λες και είχε πεθάνει κανένας γαμημένος συγγενής μου) και κυρίως ΣΙΩΠΗ. Παγερή σιωπή.  Έχουν περάσει πάνω από 14 μήνες από την στιγμή της έναρξης του πειράματος. Κάτι πολύ εύκολο που δεν έχει κανένα χρηματικό κόστος και δεν απαιτεί κανενός είδους πειθαρχία, περιφρονήθηκε συνολικά.  Από αυτούς ακριβώς που διαλαλούν ότι “επιζητούν κάτι διαφορετικό”.  Δυστυχώς, το μόνο που επιζητούν οι περισσότεροι είναι να κοροϊδέψουν τον εαυτό τους.  Αν είναι έτσι, στα δύσκολα τι θα γίνει;  Άμα αρχίσουν να πέφτουν ντουφεκιές, τι αποφάσεις θα παρθούν από τους “μη έχοντες θρησκευτικές πεποιθήσεις”;  Οι θεωρητικά “συνοδοιπόροι” θα φορέσουν κουκούλες και θα μαχαιρώνουν πισώπλατα; Μήπως και αυτό το έργο έχει ξαναπαιχτεί;

Απ’ ό,τι φαίνεται, ο φόβος της διαφορετικότητας και της σύγκρουσης με το κατεστημένο είναι χαραγμένος στα γονίδια του Εβραιοέλληνα. Εκατοντάδες στον αγώνα μέσα από ανώνυμα σχόλια, αλλά στις επάλξεις …ερημιά. Κάτι ταλαίπωροι ρόνιν (ούτε κατά διάνοια …47) βολοδέρνουν εκεί.  Δεν το λέω εγώ, το αποδεικνύει το πείραμα. Το επιβεβαιώνει η πραγματικότητα:  2,5 χρόνια ροχάλες κατάμουτρα από όλο το φάσμα των προδοτικών εξουσιών και των βαλέδων τους και το μόνο που κάνουν τα θύματα της πουστιάς είναι να σιωπούν και να αυτοκτονούν.  Ακόμα και στην παρανοϊκότερη πράξη της ζωής τους, παραμένουν νομοταγείς σκλάβοι.  Οι υπόλοιποι, ξαπλωμένοι στον καναπέ τους, κινδυνεύουν μονάχα να σφίξουν περισσότερο απ’ ό,τι πρέπει αυτό που θεωρούν (στο όνειρό τους) ως κοντάρι της επαναστατικής σημαίας.  Είναι όμως έτσι τα πράγματα ή το ποτάμι είναι ακόμα βαθύτερο απ’ ό,τι νομίζουμε;

Κοντά στα γενικά συμπεράσματα, υπάρχουν και κάποια “ειδικά” που είναι όλα τα λεφτά του πειράματος και τα οποία (ως σαδιστής) τα κρατάω για πάρτη μου.  Για να πάρετε μια ιδέα, θα παραθέσω “τυχαία” ένα από αυτά:  Αυτό που είχα διαγνώσει από καιρό, δηλαδή την ανυπαρξία εθνικής συνείδησης στους νέους άθεους, ήρθε να επιβεβαιώσει με αδυσώπητο τρόπο το πείραμα. 

Όπως είδαμε στα προηγούμενα μέρη, η δια πυρός και σιδήρου επιβολή της αίρεσης του Γαμαλιήλ και του Σαύλου πάνω στους ελληνικούς πληθυσμούς μπορεί να “πετυχαίνει” σε γενικές γραμμές, όμως τα αντισώματα της Εθνικής Θρησκείας εξακολουθούν να είναι ισχυρά.  Ακόμα και μετά την πάροδο αιώνων, τα αταβιστικά πρότυπα αναγνωρίζουν ως ξένο στοιχείο την αβραμική λατρεία και το ασιατικό λειτουργικό της.  Θέλοντας να προλάβουν την απόρριψη του μοσχεύματος οι Ιουδαίοι πατεντάρχες εφαρμόζουν από την πρώτη στιγμή τον βίαιο συγκρητισμό: Όλες οι ημερομηνίες που σημαίνουν κάτι στην Εθνική Θρησκεία καπελώνονται από χριστιανικές αντίστοιχες.  Όλοι οι τόποι αρχαίας λατρείας “απαλλοτριώνονται” και χριστιανικοί ναοί χτίζονται πάνω στα ερείπια των αρχαίων ιερών που κατεδαφίζονται.  Όλα τα συγγράμματα κατάσχονται και οδηγούνται στην πυρά εκτός από εκείνα που χρειάζονται για την ανάπτυξη επιχειρημάτων.  Όλες οι γιορτές καταργούνται και αντικαθίστανται από υβριδικές.  Όλοι οι ημίθεοι και οι ήρωες εξαφανίζονται και την θέση τους παίρνουν αμφίβολης ποιότητας “άγιοι” και “μάρτυρες”.  Όλες οι ηθικές αξίες που έχουν σχέση με την κοινωνική πειθαρχία (π.χ. υπακοή στους νόμους) βαφτίζονται χριστιανικές, ενώ εκείνες που τις συμπληρώνουν αλλά παραπέμπουν στην ελληνική παράδοση (π.χ. παρρησία) εξοστρακίζονται ανεπιστρεπτί.

Καθώς η Ιουδαϊκή απάτη του Ναζώρ επιβάλλεται με συνεχείς σφαγές ως η παγκόσμια αλήθεια, η ορμή του βίαιου συγκρητισμού δείχνει επιφανειακά να μειώνεται.  Δεν υπάρχουν άλλοι αρχαίοι ναοί να γκρεμιστούν, άλλοι πιστοί να δολοφονηθούν και άλλα συγγράμματα να παραδοθούν στις φλόγες.  Η εβραϊκή μαφία έχοντας επικρατήσει δίνει στον δολοφονικό βραχίονά της μια νέα ύπουλη μορφή, εκείνη του “διαλεκτικού συγκρητισμού”.  Η αρχαία θρησκεία δεν καταδιώκεται πλέον με ξίφη και ακόντια (αυτό συμβαίνει μόνο όταν υπάρχουν υποψίες σοβαρής υποτροπής) αλλά κυρίως με συκοφαντίες και χλευασμούς. Από την άλλη πλευρά η συμμορία των αργυραμοιβών και των τοκογλύφων έχει μεταμορφωθεί (αυτό κι αν είναι θαύμα) σε …αγγελούδια που σκίζονται για τον συνάνθρωπο.  Και οι Αρχαίοι Έλληνες;  Αυτοί κατηγορούνται ως ανήθικοι ειδωλολάτρες, η φιλοσοφία τους ως πλάνη και ο πολιτισμός τους ως κλεμμένος και δανεικός από τους …“γύρω” τους (ποιους;) 

Για μισό λεπτό ξεχάστε τις μαλακίες που σας δίδαξαν στο ΓΑΜΗΜΕΝΟ χριστιανομπουρδελοσχολείο οι βαλέδες του παπαδαριού και διαβάστε προσεκτικά:

Οι Έλληνες ποτέ δεν λάτρεψαν άψυχα είδωλα. Τα αγάλματα ήταν προεκτάσεις της έννοιας της ομορφιάς πλασμένα για να δημιουργούν μυστικές δονήσεις με την συμμετρία τους. Προγονολάτρες και ιδεολάτρες ήταν οι αρχαίοι με προεξάρχουσες ιδέες τους αυτές της ελευθερίας, της διαφορετικότητας και του σεβασμού προς την φύση.  Άλλωστε η εθνική θρησκεία είναι ακριβώς αυτό. Η προσωποποίηση (θεοποίηση) των στοιχείων και των διαδικασιών της φύσης.  Ο ήλιος, ο κεραυνός, η βροχή, η καρποφορία, η εναλλαγή των φυσικών φαινομένων αποκτούν μεταφυσική υπόσταση.  Τα βουνά, τα ποτάμια, οι λίμνες, τα δάση, οι θάλασσες ζωντανεύουν ως ελάσσονες θεοί.  Τα φυτά, τα ζώα και τα πτηνά μετέχουν στο γίγνεσθαι ως συνήθεις μεταμφιέσεις των ανώτερων θεών και απολαμβάνουν την διακριτικότητα των θνητών. Οι άνθρωποι (γεννημένοι από τους θεούς) μετέχουν στην δημιουργία αλλά και στην καταστροφή. Είναι ελεύθεροι ως προς την βούληση και πολλές φορές ανταγωνίζονται τους θεούς επί ίσοις όροις ως ημίθεοι ή ως προικισμένα άτομα. Μάλιστα συχνά λαμβάνει χώρα η Ελληνική Υπέρβαση:  Κάποιοι θνητοί εκ των γεγονότων να αποδεικνύονται ανώτεροι από τους Θεούς τους στην ηθική κάτι που είναι αδιανόητο σε όλες τις υπόλοιπες θρησκείες αυτού του γελοίου πλανήτη.  Αυτό το στοιχείο δένει απόλυτα με την επαναστατικότητα της ομάδας του Δία και με την μυστική ιστορία των Ελλήνων.

Το αίσθημα της δικαιοσύνης είναι διάχυτο στο ελληνικό θεϊστικό σύμπαν. Οι Θεοί έχουν ένα ελαφρό προβάδισμα και μια ανοχή όσον αφορά τις σκανταλιές και τα στραβοπατήματά τους όμως το όλο σύστημα αυτορυθμίζεται, με την επιείκεια και την μετατροπή των ποινών να εξισορροπούν την όποια αυστηρότητα. Η σχέση Θεών και ανθρώπων είναι αρμονική και ανάλαφρη.  Η ζωή είναι χάρισμα που ο καθένας μπορεί να το ξοδέψει όπως θέλει. Δεν υπάρχουν σημαντικές απαγορεύσεις ούτε απειλές.  Το μέτρο είναι το πάν και το πάν είναι ο άνθρωπος.  Χωρίς τον άνθρωπο δεν υπάρχουν Θεοί.  Εκεί που κάποιος νομίζει ότι τα ξέρει όλα, η γαία ανοίγει και τον καταπίνει.  Όχι γιατί έπραξε λάθος σε κάτι και πρέπει να τιμωρηθεί, αλλά γιατί ο χρόνος του εδώ τελείωσε.

Η αρχαία ελληνική θρησκεία είναι ανώτερη από τον αγνωστικισμό και την αθεΐα γιατί είναι η ίδια άθεη και αδιάφορη σε δόγματα. Η ηθική της είναι απλή όσο και νεφελώδης.  Λανθάνουσα όσο και δυναμική. Επίκαιρη όσο και διαχρονική.  Τίποτα πιο τέλειο και πιο κοντά στην αλήθεια δεν έχει ανακαλυφθεί ως σήμερα.  Κάθε μέρα στον αρχαίο κόσμο κάτι καινούργιο γίνεται γνωστό και κάτι ανεξήγητο (ξανα)βρίσκει την επιστημονική ερμηνεία του.  Ο άνθρωπος είναι παιδί που μεγαλώνει και μαθαίνει. Οι Θεοί από θολές απειλητικές και απρόβλεπτες μορφές γίνονται οικείες φιγούρες, πρόγονοι, συγγενείς και φίλοι.  Η ηθική εξελίσσεται ομαλά παράλληλα με τις συνθήκες και αυτή η εξέλιξη είναι διαδραστική. 

Ακόμη και οι ομοφυλοφιλικές περιπέτειες των Θεών δείχνουν πόσο βαθιά ανθρωποκεντρική είναι η Ελληνική Θρησκεία. Οι συγγραφείς της ελληνικής αρχαιότητας γράφουν πικάντικες ιστορίες για τους Θεούς που οι Ιουδαίοι ή οι Μουσουλμανο-Χριστιανοί (ανύπαρκτοι) αντίστοιχοι δεν έχουν δικαίωμα ούτε να τις φανταστούν.  Σκεφτείτε τι τέλος θα είχε κάποιος αν έγραφε εκείνη την εποχή ότι ο Μωυσής δυό  βράδια πριν ανέβει στο όρος να πάρει τις εντολές / ο Τζέχος δυό βράδια πριν την σταύρωση / ο Μωάμεθ δυό βράδια πριν ξεκινήσει για την Μεδίνα, το είχαν σκάσει με έναν γκόμενο να πάνε να ψωνίσουν γόβες.

Οι τύχες του κόσμου ξεκάθαρα έχουν φύγει από τον δημιουργό του σύμπαντος και έχουν προσγειωθεί στα χέρια των θνητών.  Ακόμα και έτσι απομυθοποιημένο το σύμπαν τα πάει μια χαρά, στην πράξη καλύτερα από ό,τι θα τα πάει ποτέ με τις μονοθεϊστικές τυραννίες. Το μεγαλείο της αρχαίας θρησκείας είναι ότι προσφέρει σε αυτούς που έχουν ανάγκη να πιστεύουν σε κάποια ανώτερη δύναμη όλο το πακέτο: παντοδυναμία, θαύματα, τιμωρία. Ταυτόχρονα επιτρέπει στους άλλους που δεν το έχουν ανάγκη να εκλογικεύουν  μέσω της τέχνης το θεϊκό σύστημα ή ακόμα και να το διακωμωδούν. Οι Έλληνες θεοί κάνουν λίγα θαύματα απευθείας αλλά είναι πρωταθλητές στα γκατζετάκια και στα αξεσουάρ. Σανδάλια που σε κάνουν να πετάς, περικεφαλαίες που σε κάνουν αόρατο, βουκέντρες που εξακοντίζουν κεραυνούς, κλπ. Παρόλη την τεχνολογία και την πνευματική υπεροχή που διαθέτουν οι Ολύμπιοι δεν μπορούν να συγκαλύψουν ούτε μια συνωμοσία της πλάκας σε βάρος των θνητών.  Πάντα βρίσκεται κάποιος να τους κάνει ρόμπα.

Όλα αυτά τα περί θεοτήτων επεισόδια διαδραματίζονται χωρίς να υπάρχει σημαντική σύγκρουση ανάμεσα στις δύο κατηγορίες, στους “πιστούς” και στους “αμφισβητίες”.  Με το πέρασμα του χρόνου και με ομαλό τρόπο οι “παραλλαγές” της θρησκευτικής τάξης που εισάγουν οι εξανθρωπιστές ενσωματώνονται στον λατρευτικό πυρήνα και γίνονται απόλυτα δεκτές από τους συντηρητικούς συμπολίτες τους.  Με αυτό τον τρόπο η έννοια της θεϊκής παντοδυναμίας υπονομεύεται και η ολόκληρη η κοινωνία μεταφέρεται αργά αλλά σταθερά στην υιοθέτηση της ανθρώπινης θεώρησης του κόσμου.  Πρόκειται για ένα πρωτότυπο είδος αθεΐας η οποία δεν επιβάλλεται με την βία ή με την απειλή, αλλά με ένα εγκεφαλικό παιχνίδι εννοιών.  Αν ο Βουδισμός αποτελεί την πλέον φιλελεύθερη των θρησκειών (στο βαθμό που μπορεί να θεωρηθεί θρησκεία) , η Εθνική Θρησκεία των Ελλήνων είναι τουλάχιστον τρείς ορόφους πιο πάνω. 

Ο Εβραιοχριστιανισμός μη μπορώντας να ανταγωνιστεί στα ίσια το ελληνικό θεϊστικό (και συνάμα αθεϊστικό) σύμπαν, χτυπάει με αδιάλλακτο μίσος τις πηγές της γνώσης.  Τα μαντεία κλείνουν, οι ιέρειες δολοφονούνται, οι φιλοσοφικές σχολές καταργούνται, τα τοπωνύμια αλλάζουν, τα ιστορικά ονόματα αποσιωπούνται, ακόμα και τα αρχαία χειρόγραφα γίνονται παλίμψηστα για να βρεθεί χώρος να γραφτούν οι μαλακισμένοι ύμνοι της χριστιανικής σκατολογίας.  Τα σχολεία υπάρχουν πλέον μόνο για να διαστρέφουν τα αθώα πνεύματα των παιδιών με εβραϊκούς μύθους και να τα επιβαρύνουν ψυχολογικά με ύπουλες και διαστροφικές φαντασιώσεις ενοχής.  Τα καθάρματα που τοποθετεί στο λατρευτικό πάνθεον η βυζαντινή αγιοβιομηχανία είναι οι κατ’ εξοχήν θανάσιμοι εχθροί του ελληνικού έθνους και οι άμεσα υπεύθυνοι για την οργανωμένη γενοκτονία του.  Όλα αυτά τα ρασοφόρα και σταυροφόρα εβραιόψυχα κτήνη που δοξολογούσαν το γκόλεμ τους κάθε φορά που καιγόταν μια ελληνική πόλη ή κατεδαφίζονταν ναοί της Εθνικής Θρησκείας είναι τα ίδια που παρουσιάζονται σήμερα ως “σωτήρες του Έθνους”.  Ο βίαιος συγκρητισμός των πρώτων αιώνων του χριστιανικού σκοταδισμού μεταμφιέζεται σταδιακά σε “αγαθοεργή διεργασία”.   Οι αίθουσες βασανιστηρίων γίνονται “ανθισμένα λιβάδια” και οι ρομφαίες του θανάτου, “λόγος και ευλογία του θεού”. 

“Το ελληνικό πνεύμα εξανθρώπισε και μετέβαλε τον εκδικητικό θεό των Εβραίων σε αγαθό πνεύμα που μοχθεί και πάσχει για τον άνθρωπο…” Είναι αμέτρητες οι μάντολες, οι μπαρούφες και οι λεκτικοί κουραδοσωροί που γράφονται σε αυτό το μοτίβο από τους σκατάδες με τα ράσα και τα Όρκ που τους ακολουθούν.  Η αποστολή τους είναι να σφυρηλατήσουν τον συγκρητισμό και να διαιωνίσουν τα εξουσιαστικά τους συμφέροντα. Η αλήθεια είναι ότι ο Ιεχωβάς γάμησε πατόκορφα την Αρχαία Ελλάδα και συνεχίζει να ψωλοαδειάζει τα χύσια του μέσα στα μυαλά των ραγιαδοποντικών που σήμερα παριστάνουν τους Έλληνες.

Είναι φανερό ότι εξωτερικά ο θεός της Καινής Διαθήκης δεν είναι ο ίδιος με αυτόν της Παλαιάς.  Δεν είναι όμως και διαφορετικός.  Και στις δύο εκδοχές αν κοιτάξει κανείς προσεκτικά πρόκειται για τον ίδιο γαμψομύτη τοκογλύφο. Στην μια είναι ο χαμογελαστός που είναι πρόθυμος να σε βοηθήσει και στην άλλη το τέρας που σου παίρνει την περιουσία και την ψυχή.  Ένα έθνος που ζει από τον τόκο δεν μπορεί ποτέ να είναι έντιμο. Ούτε αυτό, ούτε και η θρησκεία του. Ένα τέτοιο έθνος δεν μπορεί να εξάγει πολιτισμό ούτε να γίνει παράδειγμα προς μίμηση. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να εκμεταλλεύεται τις ικανότητες των άλλων, να τους εξαπατά στις συμφωνίες και να σπέρνει διχόνοιες.  Την υπεραξία δεν την εφηύρε ο αρχιτεμπέλης Μάρξ αλλά ο ίδιος ο Γιαβέ.  

Αν υπάρχει μια φάρα που είναι υπεύθυνη για την διαιώνιση της σκλαβιάς στον Ελληνικό Χώρο, αυτή είναι οι συγκρητιστές, οι αναπαραγωγοί της κάλπικης ταυτότητας του Εβραιοέλληνα.  Αυτοί οι υπέρμαχοι της εθνικής σχιζοφρένειας είναι τα λαμόγια που εξαφάνισαν τις αρχαίες αξίες αυτού του χώρου.  Το ίδιο συνέβη σε όλη την Ευρώπη, μόνο που ο αντίκτυπος εκεί είναι άηχος.  Αυτό λέω τόσον καιρό: ότι δεν έχουμε καμιά σχέση με τους υπόλοιπους παρά μόνο ότι είναι μαθητές της δικής μας σχολής. Όμως πια τα πράγματα έχουν αλλάξει. Δεν είναι πια το πάλλευκο Ελληνικό Φώς που οδηγεί όλους αυτούς τους βαρβάρους αλλά η Εβραϊκή χρυσοσκατί αντανάκλασή του.  Η παγκοσμιοποιημένη φιλαργυρία, η ρουφιανιά και οι τοκογλυφικές αξίες της ιδιοκτησίας έχουν αντικαταστήσει την φιλοπατρία, την ανδρεία και την ολιγάρκεια. Αν την ψάχνετε, αυτή είναι η αιτία παρακμής της κλασσικής Ελλάδας και των εμφυλίων πολέμων. 

Δεν ανήκω ούτε σε αυτούς που ρίχνουν όλες τις ευθύνες στον ξένο παράγοντα, αλλά ούτε σε εκείνους που τα φορτώνουν όλα στους αμαθείς ντόπιους.  Ο καθένας έχει το μερίδιο της ευθύνης που του αναλογεί και δεν μπορεί να παραιτηθεί από αυτό.  Με τις ξένες επεμβάσεις ο ντόπιος βρίσκει ευκαιρία να εκτονώσει τα πάθη και τα μίση του.  Είναι άγνωστο αν θα ήταν καλύτερα εάν είχε αφεθεί στη μοίρα του τόσα χρόνια, πιθανόν να ήταν.  Σίγουρο είναι ότι θα είχε την πλήρη ευθύνη για την κατάστασή του ο ίδιος.  Η εκ του πονηρού σταθεροποίηση του ιθαγενούς στην κατηγορία του “προστατευόμενου” μόνο δόλο από την πλευρά του “προστάτη” δείχνει.

Στο δικό μας στρατόπεδο (των πολιτών), αν κάποιος έχει το μέγιστο της ευθύνης, αυτός είναι η νεοελληνική διανόηση.  Με ελάχιστες εξαιρέσεις το σύνολο της πνευματικής κλανοστρατιάς ήταν και είναι ριψάσπιδες, χέστες και διπρόσωποι.  Κανείς τους δεν τολμάει να πάει κόντρα στην απολυταρχία των εβραιοχριστιανών και να στρατευτεί για το αρχαίο Έθνος των Ελλήνων.  Μόνο μισόλογα, θεατρινισμοί και στο τέλος γονυκλισίες και δηλώσεις υποταγής στο διεφθαρμένο ιερατείο. 

Πώς το είχε πει ο ήρωας του μακαρίτη Χάνς Γιόστ, ο Τήμαν; "Wenn ich Kultur höre, entsichere ich meinen Browning!" (“Όταν ακούω την λέξη Κουλτούρα, απασφαλίζω το Μπράουνινγκ μου”).  Ήξερε τι έγραφε ο παλαιοναζί δραματουργός όσον αφορά τους “διανοούμενους” και τα προϊόντα τους.  

Πέρα από τους διαδικτυακούς μασονίσκους που παριστάνουν δήθεν τις “ελεύθερες γραφίδες”, τα ξεβράσματα της αριστερόχαυλης συγγραφικής συντεχνίας είναι η τελευταία κλάση τρυπίδων που έχουν καλέσει στα όπλα οι τοκογλύφοι.  Ένα πρόσφατο παράδειγμα σαλιάρας (Σ.Σ. είδος ιχθύος της οικογένειας των βλεννιδών)  που ελίσσεται αφοδεύοντας στους συγκοινωνούντες βούρκους του μαρξισμού και του χριστιανισμού, δείχνει με σαφήνεια γιατί ο λαός έχει δίκιο που (από ένστικτο) δεν εμπιστεύεται κανέναν Εβραιοέλληνα διανοούμενο.  (http://www.skai.gr/tv/show/?showid=65417 –εκπομπή 10/01/13) 

Αυτή η φιλο-φιλόσοφος ψαροκασέλα (παριστάνοντας φυσικά την αγράμματη στην οικονομία και στην πολιτική) κάνει γλειφοκώλι στο Σαμαρά και στη μνημονιακή παράταξη.  Για μία ώρα υμνεί το άθλιο μασονικό κράτος και ρίχνει όλο το φταίξιμο για την κρίση στην …ελληνική οικογένεια.  Δολοπλοκώντας, προσπαθεί να εξομοιώσει τις φαμίλιες των κοτζαμπάσηδων Κορλεόνε με την μέση ελληνική μπας και μπερδέψει τους ταλαίπωρους που ψάχνονται.  Για τιμωρία των υπευθύνων φυσικά ούτε κουβέντα.  Μονόλογος εμετικός, ύπουλος, κρυψίνους, μοχθηρός και εθνικά δηλητηριώδης.  Τελικά δεν υπάρχει πάτος στον ξεπεσμό ενός μαρξιστή. Θα προτιμούσα να κοιμηθώ στο ίδιο δωμάτιο με 10 κόμπρες παρά να ξανακούσω έστω και μια από τις γλοιώδεις ατάκες αυτού του ερυθρού χατζησάλιαγκα.  (Άσχετο: τι βαθμό έχουν άραγε αυτοί που προσκαλούνται να πιουν καφέ με τον σεβ. μεγ. διδ. Φαν Ρομπάι;)  

Φτάσαμε στην εποχή που όλα δένουν μεταξύ τους…  Τα εκατομμύρια των Ελλήνων που εξολοθρεύονται σε τόσους αιώνες διώξεων από το ανθρωποφαγικό καθεστώς του εβραιοχριστιανισμού, μόνο και μόνο επειδή θέλουν να ζούν ως άνθρωποι και όχι σαν ζώα… Το διαρκές κυνηγητό όσων ιδιοφυών Ελλήνων δεν είναι ενταγμένοι σε σχηματισμούς… Η καταβαράθρωση των πολεμικών χαρακτηριστικών του Έθνους…  Το σβήσιμο της εθνικής μνήμης… Ο εκθειασμός και η νομιμοποίηση των ελαττωμάτων… Η μετατροπή της οικογένειας σε εκτροφείο γουρουνιών… Ο μετασχηματισμός της Ελληνίδας σε Ελεεινίδα…

Η “ελληνοχριστιανική” διανόηση και οι μισθοφόροι της συνεχίζουν απτόητοι στις μέρες μας το καταστροφικό έργο των Εβραιοβυζαντινών ρουφιάνων.  Άλλοτε ως δήθεν απελευθερωμένοι πανθεϊστές, άλλοτε ως ψευτοελληνολάτρες και άλλοτε ως νεοχριστιανοί.  Είναι αυτοί που πασχίζουν να βρούν νόημα στα τεφτέρια της συμμορίας του τσιφούτη Γιαβέ. Είναι αυτοί που αναμασάνε τον αυταρχισμό του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη και που προσπαθούν να εκλογικεύσουν με αυτούς τις εβραϊκές μεσσιανικές μαλακίες.  Είναι αυτοί που ακόμα και τώρα μέσα στην καταιγίδα ισχυρίζονται (βλαστημούν) ότι “ο ελληνισμός αναγεννήθηκε μέσα από τον χριστιανισμό”.

“Το ελληνικό πνεύμα απαλλαγμένο από τον παγανισμό, δίνει νέα πιο ανθρώπινη υπόσταση στην αυστηρή θρησκεία του Γιαβέ... Η πραότητα κυριαρχεί στην διδασκαλία του Ιησού…”   …Ε, ΚΑΙ;  Μήπως αυτό φέρνει πίσω τους δολοφονημένους;  Μήπως αναστηλώνει τα αριστουργήματα των τεχνών της αρχαιότητας που έγιναν τρίμματα; Μήπως αντικαθιστά τους κόπους των σοφών στους πάπυρους που έγιναν στάχτη;  Μήπως αλλάζει σε κάτι έστω την νοοτροπία του ίδιου του ιερατείου; Και ας μη μιλήσουμε πλέον για το γαμώσταυρο και γαμώταφο παρελθόν.  Σήμερα τι γίνεται; Ζούμε σε ελεύθερη χώρα; Έχουμε εθνική ταυτότητα;  Και το μέλλον πώς το βλέπετε; Είμαστε στον σωστό δρόμο ή φουντάρουμε άπατοι; Ποιά είναι η προγονική μας κληρονομιά; Το μουνόπανο ο Μωυσής, ο τσιφούτης Ιακώβ, ο καβλοτρυπίδας Δαβίδ, ή ο σκατοφάγος μάγος Σολομώντας;  Από πότε το θύμα και ο φονιάς έγιναν κολλητοί;  Και ποιος είναι ο κερδισμένος και ποιος ο χαμένος της υπόθεσης;

Εκεί που ενδεχομένως αποτυγχάνουν οι δύο συγκρητισμοί, ο άμεσος που ασχολείται με τα ιδεολογικά στερεότυπα και ο ετεροχρονισμένος που στοχεύει το υποσυνείδητο, έρχεται να καλύψει το κενό η παγκοσμιοποιημένη αθεΐα.  Ο σημερινός άνθρωπος στην Ελλάδα που αμφιβάλλει για τις θρησκευτικές πεποιθήσεις που του επέβαλλαν κάποιοι χωρίς να τον ρωτήσουν και ετοιμάζεται να τις απορρίψει, δεν γνωρίζει τι να επιλέξει αλλά –το κυριότερο-  δεν μπορεί να διανοηθεί ότι η συμπεριφορά του έχει προβλεφθεί. 

 

Αν νομίζει κανένας πως είναι τυχαίο ότι οι Ιουδαίοι σχεδόν μονοπωλούν τους τομείς των ΜΜΕ, κινηματογράφου, ψυχολογίας, κοινωνιολογίας, ιστορίας και φιλοσοφίας να ‘ναι καλά να το νομίζει.  Σκουπίδια προσφέρουν ως επιστήμη αλλά αυτό δεν έχει και πολλή σημασία.  Ο Έλληνας οδηγείται στην αθεΐα από την ασυνείδητη λειτουργία του ιχώρος.  Αυτό οι Εβραιοχριστιανοί μαφιόζοι το γνωρίζουν εδώ και αιώνες.

Το ανοσιούργημα της σύζευξης Ελληνισμού-Χριστιανισμού στο γνωστό βλάσφημο υβρίδιο, παίρνει νόημα μόνο αν το δει κανείς σε βάθος χρόνου.  Όπως είπα πριν, όλα δένουν.  Μερικοί χαίρονται που βλέπουν όλο και περισσότερους να εγκαταλείπουν την ορθόδοξη σκυλοπνίχτρα του Ναζώρ. Εγώ δεν χαίρομαι καθόλου.  Όλοι αυτοί οι άθεοι που εμφανίστηκαν τα τελευταία 20 χρόνια δεν είναι Έλληνες άθεοι αλλά παγκοσμιοποιημένοι άθεοι.  Ο πολίτης του σήμερα επιθυμώντας να απορρίψει την απεχθή ιδιότητα  του χριστιανού δεν χτίζει την νέα του ταυτότητα μέσα από δικές του σκέψεις ή από σκέψεις δικών του συγγραφέων αλλά μέσα από σκέψεις κρυπτο-ραβίνων και μαθητών τους.  Καμία από τις “νέες” απόψεις του δεν έχει εθνικό υπόβαθρο.  Το αθεϊστικό πακέτο που του προσφέρουν έτοιμο οι πονηροί, δεν περιλαμβάνει εθνικές αξίες.  Οι οργανισμοί τύπου Ινστιτούτου Ράντ είναι χιλιάδες και προωθούν ολόκληρο πλέγμα δικών τους αξιών μαζί με την αθεΐα. Το φαινόμενο έχει επισημανθεί και στην Γαλλία όπου οι ντόπιοι νέο-άθεοι αγνοούν τους Γάλλους συγγραφείς και διανοητές και άγονται από διεθνείς κύκλους στον σχηματισμό ομάδων με σαφή αντεθνική τοποθέτηση.  

Στις πλευρές του αφηνιασμένου κοπαδιού ορδές από ψυχαλιευτικά όρνεα καιροφυλακτούν και αρπάζουν ό,τι μπορούν.  Σαϊεντολογίες, γκουρομάγαζα, αγνωστικιστικές λίγκες, μασονικά υποπροϊόντα, βρωμόπουτσοι γιόγκι, βουδιστικά ψιλικατζίδικα, όλοι περιμένουν να τραφούν με τις σάρκες των χαμένων προβάτων.  Πίσω από κάθε τέτοια ιδεολογική ταβέρνα είναι στημένο το διεθνιστικό δίχτυ.  Μόνο μια μικρή μειοψηφία καταφέρνει να το αποφύγει και να βρει τον δρόμο που οδηγεί στην Αρχαία Θρησκεία και στην ελληνικότητα.  Η προβλέψιμη μάζα υπακούει στις εντολές αυτών που δεν επιθυμούν Έλληνα άθεο αλλά παγκοσμιοποιημένο. 

Δυστυχώς υπάρχει και δεύτερο στάδιο:  Αναγκασμένος να απορρίψει την “ελληνοχριστιανική” ταυτότητα ως σύνολο, ο “απελευθερωμένος”  νέο-άθεος έχει χάσει τα πάντα.   Είναι αδειανός και έτοιμος να δεχτεί τον μασκαρεμένο Ιουδαϊσμό (την λατρεία του χρήματος και της δύναμης).  Αρκετοί συμπολίτες μας τον έχουν δεχτεί ήδη, συμπεριλαμβανομένης της πολιτικής, οικονομικής και πνευματικής “ελίτ”.  

Η γενική πρόβα έχει γίνει στο παρελθόν με τους Ιεχωβάδες του κρυπτο-Eβραίου σιωνιστή Ράσσελ και με τους κομμουνιστές των φανερών Εβραίων Μάρξ, Λένιν και Τρότσκι. Ο Μάρτυς του Ιεχωβά δεν έχει ελληνική εθνική συνείδηση. Το καθήκον του είναι προς το συμβούλιο των σοφών στο Μπρούκλιν. Ο κομμουνιστής άθεος δεν έχει ελληνική εθνική συνείδηση, το καθήκον του είναι πρώτα στο κόμμα. Σε αντίθεση με τους παραπάνω, ο χριστιανός ...νομίζει ότι έχει εθνική συνείδηση. Όμως κι αυτού το καθήκον είναι πρώτα προς την αίρεση του Ναζώρ.  Το συμπέρασμα είναι ότι ζούμε ιστορικές στιγμές:  Ο Ελληνοεβραίος στις μέρες μας βρίσκεται στο ζενίθ της καριέρας του και στο κατώφλι του να γίνει καθαρόαιμος Εβραίος.  

Αυτοί που βαφτίζουν τα παχύσαρκα βλαστάρια τους με εβραϊκά ονόματα ή με τα ονόματα των βυζαντινοεβραίων δολοφόνων του ελληνικού Έθνους ας βγάλουν το γαμημένο συμπέρασμα και ας το βάλουν επιτέλους στον κώλο τους. 



Όσο την θρησκευτική ηγεσία των “ελληνοχριστιανών” δεν φαίνεται να την ενοχλεί η παγκοσμιοποιημένη αθεΐα αλλά η μεγάλη επιστροφή της Εθνικής Θρησκείας,  τόσο πιο ξεκάθαρα διακρίνονται οι δεσμοί της με το απόκρυφο Σανεντρίν.

Τα δεσμά που πνίγουν το Έθνος δεν είναι οικονομικά όπως νομίζουν οι πολλοί. Είναι ψυχολογικά.  Ο φόβος και η ενοχή είναι που συγκρατούν ακόμα και τους πιο “δυνατούς”.  Η συμμορία του Γαμαλιήλ μπορεί να μην γνώριζε από αστρονομία, γεωμετρία, ιατρική και φιλοσοφία αλλά γνώριζε σε βάθος την ψυχολογία του φοβισμένου ανθρωπάκου.  Σε αυτήν βασίστηκε για να καταστρέψει και να υποδουλώσει το πνεύμα.  Με εργαλείο τους τρομοκρατημένους οφειλέτες γκρέμισε τους πνευματικούς φάρους και έχτισε στη θέση τους μια σκοταδιστική απολυταρχία,  θεοποιώντας τις μετριότητες και τους απατεωνίσκους.   Όπως πάντα, οι περισσότεροι ψάχνουν σε λάθος μέρος για τις απαντήσεις.  Αλλού έχει χαθεί το παιχνίδι και εκεί θα πρέπει να ξανακερδηθεί.   

    (ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ  ΤΟ  Ε΄ ΜΕΡΟΣ)