Η Ίσις χωρίς στρινγκάκι. Το κωλομπαρεμένο παραμύθι της αριστερής γεωγραφίας.

21 ΙΟΥΝΙΟΥ 9012

Μια σκατοφορά κι έναν πουστροκαιρό ήταν ένα κόμμα που το έλεγαν Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ελλάδος (ΣΕΚΕ). Αυτό το μίασμα της πολιτικής που εξαρχής δεν διέθετε ούτε μια σταγόνα εθνικής συνείδησης είχε ιδρυθεί από τον κύριο Αβραάμ Μπεναρόγια, Iουδαίο …το θρήσκευμα. Μεγάλος χορηγός αυτού του πρακτορικού συνδικάτου ήταν το ΚΚΣΕ το οποίο εκείνη την εποχή ελεγχόταν από μια συμμορία από επίσης Iουδαίους το θρήσκευμα κομισάριους. Επειδή τίποτα δεν είναι τυχαίο, αν ακολουθήσει κανείς τα σκοτεινά και γλιστερά σοκάκια της ιστορίας θα καταλήξει στον ύψιστο εμπνευστή της Οκτωβριανής “Επανάστασης”, στην μεγάλη στοά της σαπιόκωλης Αλβιόνας και στους λόρδους τραπεζίτες της, Iουδαίους και αυτούς στο θρήσκευμα.

Για τις ιουδαϊκές αυτές “συμπτώσεις” τα έχουμε ξαναπεί, δεν γουστάρω να γίνομαι κουραστικός.  Αυτό που έχει σημασία είναι η πλήρης αποκαθήλωση των ειδώλων και των παρωπίδων και η απόδοση των ιστορικών ευθυνών σε αυτούς που τις δικαιούνται.  Τόμοι και τόμοι έχουν γραφτεί για το παρακράτος της δεξιάς, αλλά δεν θυμάμαι ούτε μία μουνογραφία για το παρακράτος της αριστεράς εκτός από τα ψυχροπολεμικά στρατόκαβλα πονήματα του ΓΕΣ.  Μου φαίνεται ότι ήρθε η ώρα για μια Gonzo ιστοριογραφία…

Η ίδρυση του ΣΕΚΕ το 1918 συμπίπτει (;) με την λήξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η Συνθήκη των Σεβρών του 1920 έχει πολλά κοινά στοιχεία με την σύγχρονη ένταξη της χώρας στην νομισματική ένωση της Ε.Ε. από τον οβριό Ααρών Αρούρη, όλα δείχνουν ένα λαμπρό μέλλον.  Όπως μοιάζει εντυπωσιακά η παρανοϊκή εκστρατεία του ’22 στα βάθη της Μ. Ασίας με την πρόσφατη οικονομική εκστρατεία προς την “ευρωπαϊκή σύγκλιση”, όλα ξαναδείχνουν ένα λαμπρό μέλλον.  Η οικτρή ήττα τότε και η οδυνηρή χρεωκοπία τώρα είναι το ίδιο πράγμα αν αναχθούν σε οικονομικούς όρους.  Και στις δύο περιπτώσεις οι δαπάνες και οι τοκογλύφοι γάμησαν πισώκωλα τα έσοδα και τους πολίτες.  Σύμφωνα με το Ζέν ο χρόνος είναι ενιαίος. Δεν υπάρχει παρά τεχνητός διαχωρισμός ανάμεσα σε παρελθόν, παρόν και μέλλον.  Όσο πίσω ή όσο μπροστά πάει κανένας, αντικρίζει τους ίδιους οργανισμούς να κινούν τα νήματα και να στήνουν μηχανορραφίες. 

Το βαρβαρικό έτος 1920 που τα πράγματα παρουσιάζονταν ρόδινα μετά από χρόνια πολεμικής λιτότητας και θυσιών δεν ήταν αλίμονο παρά ένας αντικατοπτρισμός.  Ήταν η απόλυτη κασκαρίκα. Η καραμελένια Συνθήκη των Σεβρών κατρακύλησε μέσα σε λιγότερο από 3 χρόνια στην Συνθήκη της Λωζάννης μέσα από τις πιο μαύρες σελίδες της ελληνικής ιστορίας.  Η πρόσφατη καταναλωτική πορεία προς την “Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση” κράτησε είναι αλήθεια λίγο παραπάνω.  Πέρα από τον χρόνο, και η βλακεία είναι ενιαία. Ο κατ’ επανάληψη σοδομισθείς λαουτζίκος που ψηφίζει τα λαμόγια να τον κυβερνήσουν δεν δείχνει να μαθαίνει από τα γαμήσια που του χώνει η πραγματικότητα.  Στις πιο κρίσιμες μάχες αναθέτει την ηγεσία στους πιο άχρηστους λακέδες. Τις στιγμές που χρειάζονται χαλύβδινοι χαρακτήρες και παρρησία, η φλοκομπουκωμένη λιπόψυχη πλέμπα επιλέγει προδότες, ποντικούς και ψεύτες για τα ύπατα αξιώματα.  Για τους αστούς πολιτικάντηδες της πούτσας και τους γαμώσογους βασιλιάδες έχουν γραφτεί αρκετά και ο ρόλος τους είναι λίγο ως πολύ γνωστός.  Ας ρίξουμε όμως και μια ματιά στους γαμιόλες με το σφυροδρέπανο.

Το 1920 λοιπόν βρήκε το ΣΕΚΕ , σε οργασμό αντεθνικής δράσης.  Αυτό το ψωλοκαβουρδισμένο βδέλυγμα της εβραϊκής ψευτοπολιτικής διανόησης είχε σχέδιο.  Οι κωλοδιαρρηγμένοι γραικύλοι γενίτσαροί του δούλευαν με ζήλο για λογαριασμό του διεθνούς “προλεταριάτου” ενώ ο καθένας από τους υπόλοιπους, Άγγλους, Γάλλους, Ιταλούς, Ρώσους, Τούρκους, Εβραίους, εργαζόταν απλά για τα συμφέροντα του έθνους του.  Είναι χαρακτηριστικό του μπασταρδεμένου πισωγλέντη ραγιά το να αποτάσσει την εθνική του ταυτότητα και να υιοθετεί ό,τι χυσολοΐδι του πετάξουν οι κατακτητές των μυαλών. Όμως δεν έφταναν μόνο οι ντόπιες δυνάμεις του χαφιεδισμού για να ολοκληρωθεί το έργο.  

  

Ας πάμε λίγο πιο πίσω, στα 1908, που ο Βουλγαροεβραίος συνδικαλιστής Μπεναρόγια αμέσως μετά την επανάσταση των Νεότουρκων –τι σύμπτωση- εμφανίζεται στην ακόμα οθωμανική Θεσσαλονίκη για να οργανώσει την εκεί εργατιά. Η πόλη αναφέρεται εκείνη την εποχή ως “κέντρο Τεκτονικής δραστηριότητας” μια μάλλον χλιαρή δήλωση για το τι συνέβαινε στην πραγματικότητα στις σκοτεινές αίθουσες με τα μαύρα βελούδα.  Τα μυστικά σχέδια για την “αξιοποίηση” της ευρύτερης περιοχής έδιναν και έπαιρναν.  Ως και πρωτεύουσα ενός ανεξάρτητου …εβραϊκού κράτους είχε προταθεί να γίνει η Selanik. Υπήρξε ένας απίστευτος συνδυασμός τύχης, παράλληλων γεγονότων, αντικρουόμενων συμφερόντων και κακών υπολογισμών εκ μέρους των τοκογλύφων για να καταλήξουν σήμερα η Μακεδονία και η Θράκη να είναι ελληνικό έδαφος.  Η λόγω 1897 υποτίμηση των ικανοτήτων του Ελληνικού Στρατού από τους συνωμότες και η μετεωρική εμφάνιση του Βενιζέλου έγειραν την πλάστιγγα προς την ελληνική πλευρά.

  

Παράλληλα με την ξεκάθαρα μασονική “Επιτροπή Ένωσης και Προόδου” (Ittihad ve Terakki) κάτω από την ομπρέλα της οποίας εκκολάφθηκε το Κίνημα των Νεότουρκων, ένα σωρό στοές και περιστύλια ιδρύονται και ευημερούν στην Θεσσαλονίκη.  Μαζί τους φυτρώνουν και διάφορες διεθνιστικές συμμορίες που επιφανειακά κόπτονται για τα συμφέροντα του προλεταριάτου ενώ στην πραγματικότητα οι σκοποί τους είναι άλλοι.  Έχει ενδιαφέρον η περίφημη Φεντερασιόν που ο Αβράμης ιδρύει το 1909 με τις ευλογίες της Β΄Διεθνούς ως συσπείρωση όλων των εργαζομένων ασχέτως εθνικότητας και που κατάληξε να αποτελείται σχεδόν αποκλειστικά από …Ιουδαίους. 

 Η παρουσία του ντονμέ αλλά και τέκτονα Κεμάλ το 1909 ως αρχιστράτηγου της 7^ης Μεραρχίας στην Θεσσαλονίκη αμυδρή αφήνει την πιθανότητα αυτοί οι δύο να μην γνωρίζονταν.  Ο Κεμάλ δεν μπορούσε να μην γνωρίζει τα “ταραχοποιά” στοιχεία της πόλης που είχε στην ευθύνη του, άλλωστε ο φάκελος του Αβράμη ήταν αρκετά ογκώδης για να διαφύγει της προσοχής του.  Από την άλλη, ο Ιουδαίος εθνικιστής  και ψευτο-διεθνιστής Μπεναρόγια σίγουρα είχε υπόψη του την μάλλον “ανεκτική” στάση του νέου καθεστώτος προς τον ίδιο και το μαγαζάκι του.  Αν προσθέσει κανείς τους δεσμούς αμφοτέρων των ανωτέρω κυρίων με τα …φιλανθρωπικά ιδρύματα που αναζητούν την παγκόσμια αλήθεια, οι “συμπτώσεις” που ακολουθούν είναι επαρκώς αναμενόμενες.

Το ξέσπασμα του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου το 1912 βρίσκει τον Κεμάλ με μετάθεση στην Λιβύη να πολεμάει τους Ιταλούς.  Πριν καλά-καλά ανακληθεί στην Κωνσταντινούπολη και αναλάβει την άμυνα των Δαρδανελλίων οι ελληνικές δυνάμεις έχουν κυριεύσει την Θεσσαλονίκη αφού προηγήθηκαν τα γαμοσταυρίδια του Βενιζέλου προς τον λοβοτομημένο γερμανόδουλο διάδοχο Κωνσταντίνο Α΄. Ο τελευταίος κατόπιν εντολής του αρχιμασόνου Κάιζερ σκόπευε να προελάσει προς το Μοναστήρι εγκαταλείποντας την Θεσσαλονίκη στους συμμάχους της Γερμανοαυστροουγγαρίας, τους Βούλγαρους.  

Τον Μάρτιο του ’13 ο αγγλόφιλος Γεώργιος Α΄ Γκλύξμπουργκ δολοφονείται στην Θεσσαλονίκη από τον “αναρχικό” Αλέξανδρο Σχινά ο οποίος κατόπιν “αυτοκτονεί” πηδώντας από το παράθυρο του κτιρίου της χωροφυλακής.  Οι φάκελοι της ανάκρισης κατά διαβολική “σύμπτωση” χάνονται όταν το ατμόπλοιο που τους μεταφέρει στον Πειραιά πιάνει φωτιά.  Όλα συνωμοτούν υπέρ της Γερμανίας και μάλλον …θεωρία συνωμοσίας είναι το ότι ο Σχινάς εμφανίστηκε από το πουθενά γνωρίζοντας το δρομολόγιο του βασιλιά.  Βέβαια το ότι ο μακαρίτης πήγαινε εκείνη την στιγμή να συναντήσει έναν γερμανό ναύαρχο είναι μια ακόμα “σύμπτωση”.  Στο θρόνο ανεβαίνει ο γερμανόκωλος αντιπαθής βλάκας Κωνσταντίνος Α΄, παππούς του σημερινού γεροντόπουστα ολυμπιονίκη της πορδής. 

  

Μετά την ήττα των Βουλγάρων στον Β΄ Βαλκανικό και το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο κύριος Μπεναρόγια επιστρέφει από τις αναγκαστικές διακοπές που τον είχε στείλει η ελληνική κυβέρνηση στην Νάξο και εκμεταλλευόμενος το πολυάριθμο των ομοεθνών του εκλέγεται …βουλευτής Θεσσαλονίκης με την Φεντερασιόν.  Όπως είναι φυσικό, ο αντεθνικός ρόλος του αναβαθμίζεται. Υπακούοντας στο αυστρογερμανικό τμήμα της ιουδαϊκής σοσιαληστο-συμμορίας το οποίο αντιτίθεται για …εθνικούς λόγους στην Αντάντ, ο Αβραάμ αρχίζει να κηρύσσει την “ουδετερότητα” η οποία ευνοεί τον Κάιζερ.

  

Ο κουραδοφάγος Κωνσταντίνος σε κόντρα με τον Βενιζέλο ξεκινάει ρεσιτάλ δοσιλογισμού.  Ο βρωμοτέκτονας Ιωάννης Μεταξάς διατάσσεται ως γνήσιος βαλές του μπανανιακού καθεστώτος να παραδώσει το οχυρό του Ρούπελ στους Γερμανο-Βούλγαρους χωρίς αντίσταση.  Οι Βούλγαροι προελαύνουν μέσα στην Δυτ. Μακεδονία ώσπου οι Αγγλογάλλοι με στρατιωτική επέμβαση υπέρ του Βενιζέλου το ’17 ανατρέπουν τον ανθέλληνα μονάρχη και εξορίζουν τον αρχιπροδότη Μεταξά.

Ύστερα από μια ιστορική συνάντηση με τον Βενιζέλο, ο Μπεναρόγια μαζεύει κάμποσους συνωμότες και αρκετά κορόιδα και το 1918 στήνει το ΣΕΚΕ και την ΓΣΕΕ που υποτίθεται ότι θα ένωναν τους …Έλληνες εργάτες. Φυσικά τα σχέδια καθενός ήταν διαφορετικά από τις εξαγγελίες.  Όταν ο Βενιζέλος πακετάρει με οξυδέρκεια την χώρα στον επικερδή εδαφικά πόλεμο υπέρ των Αγγλογαλλικών στοών, ο Αβραάμ κάνει επιτόπου στροφή.  Οι Έλληνες κατηγορούνται πλέον μαζί με τους Αγγλογάλλους ως “ιμπεριαλιστές” και ο απελευθερωτικός τους πόλεμος ως “κατακτητική και ληστρική επιχείρηση”.  Όπως φαίνεται οι μόνοι που δικαιούνται να ζητούν πολιτικές ελευθερίες και πατρίδα είναι οι απανταχού Ιουδαίοι.  Βέβαια, αυτό που έχει σημασία είναι πως με την χαφιεδίστικη τακτική του ΣΕΚΕ, η ειρήνη από ζητούμενο, γίνεται ο σημαντικότερος από τους μοχλούς του Εθνικού Διχασμού.

  

Εδώ να αξίζει να σημειωθεί ότι η εκδίωξη των αναρχικών που είχε λάβει χώρα στην Β΄ Διεθνή του Λονδίνου έδειχνε με ακρίβεια προς τα πού όδευαν τα πράγματα στους κόλπους της νέας πολιτικής θρησκείας που στόχευε να συμπληρώσει από την πραγματιστική πλευρά την ατελή πατέντα του μονοθεϊσμού.  Ο στόχος άρχισε να γίνεται ορατός ακόμα και στους κομματικούς ηλιθίους όταν ο Ιουδαίος Βλαδίμηρος Λένιν (ο κλανοφιλόσοφος που στα τραίνα ταξιδεύει με πριβέ βαγόνι) ανέλαβε την Γ΄ Διεθνή το 1919.

Ο Μπεναρόγια ως μέλος της Εξελεγκτικής Επιτροπής του ΣΕΚΕ ξεφεύγει τελείως.  Η στάση του (και επίσημη του κόμματος) είναι ξεκάθαρα υπέρ του Κεμάλ και των Νεότουρκων και εναντίον της Ελλάδος. Ενώ τα πράγματα στην Μ. Ασία είναι εντελώς ρευστά, ο Αβραάμ και οι ελληνόφωνες σαύρες του προδοτικού ΣΕΚΕ το πάνε ακόμα πιο πέρα: Με συνεχόμενες απεργίες και αιτήματα όπως 8ωρο, αργία Κυριακής, καλύτερες αμοιβές, δρούν ως 5η φάλαγγα στα μετόπισθεν. Τα αιτήματα είναι δίκαια όμως την στιγμή που η χώρα βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση και οι συνθήκες είναι κρίσιμες, παραείναι φανερό ότι τέτοιες κινήσεις μόνο υστεροβουλία κρύβουν.  Με προπέτασμα τα εργατικά δικαιώματα, η πρακτορική σφηκοφωλιά του Μπεναρόγια ροκανίζει από μέσα το ήδη σάπιο κλαδί της Μεγάλης Ιδέας.  Όταν οι απεργίες και οι υποκινούμενες ταραχές δεν αποδίδουν το αποτέλεσμα που ζητείται, το ΣΕΚΕ ανασύρει από τον τάφο τον …Ρήγα Φεραίο και μιλάει πλέον για “oμοσπονδία αυτόνομων επαρχιών στην ελληνική επικράτεια”, επαρχιών που θα προστατεύουν τα δικαιώματα των μειονοτήτων.  Όμως οι ζόμπι ιδέες του Βελεστινλή καμία εφαρμογή δεν έχουν πια στα εθνικιστικά Βαλκάνια.  Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι ότι οι έξωθεν “καθοδηγητές” του ΣΕΚΕ έχουν ουσιαστικά προφητεύσει (;) τις διεθνιστικές και αποσχιστικές παραμέτρους του σημερινού μασονοσχεδίου Καλλικράτης.  

Εδώ θα ήθελα να κάνω μια γαμημένη ορθολογική παρατήρηση:  Η Θεσσαλονίκη απελευθερώθηκε το τέλος του ’12 και από τότε άρχισε να λογίζεται ως ελληνική επικράτεια.  Πώς γίνεται ένας σεσημασμένος Βουλγαροεβραίος εξτρεμιστής να παίρνει άδεια παραμονής, εργασίας και …υπηκοότητα μέσα σε 2,5 χρόνια και μάλιστα να εκλέγεται βουλευτής στο Ελληνικό Κοινοβούλιο;  Πώς γίνεται και κανείς να μην μπορεί να αγγίξει αυτόν τον πούστη, να του αφαιρέσει την ολοφάνερα με παράνομο τρόπο αποκτηθείσα υπηκοότητα ή να τον απελάσει; Πώς γίνεται ένας ξένος πράκτορας να ζητάει και να κηρύσσει την διάλυση της χώρας και μάλιστα εν καιρώ πολέμου και να μην βρίσκεται ένας (1) καριόλας δικαστής να τον κλείσει στο μπουντρούμι;  Απ’ ό,τι φαίνεται ο Αβραάμ είχε πολύ ισχυρούς προστάτες. 

Μήπως είναι ιδέα μου ρε πατριωτάκια ότι ανέκαθεν υπήρχαν δύο πατρίδες; Μία που μας γαμάει τα μεροκάματα και μας ντύνει φαντάρους για να μας στείλει να σκοτωθούμε για συμφέροντα άλλων; Και μία άλλη που επιδοτεί τους τοκογλύφους τραπεζίτες με τους φόρους μας και τους επιτρέπει να θησαυρίζουν από τους πολέμους και τις εθνικές συμφορές;  

Μήπως είναι ιδέα μου ότι ανάμεσα σε αυτές τις δύο γαλανόλευκες λάμιες βολοδέρνουν τα πρακτοράκια-προφήτες του ανέφικτου; Είτε φοράνε ράσα και κραδαίνουν τον βρωμοσταυρό είτε ανεμίζουν την κόκκινη πατσαβούρα με το σφυροδρέπανο,  μήπως η δουλειά τους δεν είναι παρά να απασχολούν το ποίμνιο με ψέματα και ανέφικτες υποσχέσεις κάνοντας την ζωή εύκολη για τους αρχιμασόνους εξουσιαστές που τους χρηματοδοτούν;  

Μήπως είναι ιδέα μου ότι πατρίδα δική μας δεν υπάρχει;  Μήπως η οικογένεια, η ιστορία, οι φίλοι και ο αέρας που αναπνέουμε είναι η μόνη πατρίδα που βλέπουμε κατά την διάρκεια της ζωής μας; Μήπως όλα τα άλλα καθορίζονται από τους πορνοβοσκούς των λαών;

Στο μεταξύ τον Οκτώβριο του 1920, μια εβδομάδα πριν τις εκλογές, ο Αλέξανδρος Α΄,  ο μόνος βασιλιάς που είχε ξεσοΐσει από τους γαμωπάτριδους και γαμώψυχους γερμανόσαυρους ερπετοπρογόνους του, πεθαίνει κάτω από πολύ περίεργες συνθήκες.  Η επίσημη εκδοχή μιλάει για …δάγκωμα πιθήκου όμως αρκετοί υποστηρίζουν ότι δολοφονήθηκε με δηλητήριο.  Ήταν ο μόνος που είχε παντρευτεί Ελληνίδα και που στήριξε τον Βενιζέλο στον εθνικό αγώνα παρ’ όλες τις πιέσεις του ηλίθιου πατέρα του από την εξορία.  Αυτός ο άψογος συνταγματικά μονάρχης έκανε το αντίθετο από αυτό που περίμεναν οι σκοτεινοί κύκλοι με τον διαβήτη.  Αντί να υποστηρίξει τον διχασμό και την φαγωμάρα, έδειξε χαρακτήρα. Με την υγιή εθνική στάση του άρχισε να λειτουργεί ως συγκολλητική ουσία μεγάλης ισχύος.  Οι τοκογλύφοι πανικοβλήθηκαν με την πιθανότητα μια ακόμη περίπλοκη φάση του σχεδίου τους να πάει ανάποδα όπως είχε γίνει με την περίπτωση της Θεσσαλονίκης.  Ενωμένοι, οι Έλληνες είχαν αποδείξει ότι ήταν ανίκητοι.  Τώρα τα στοιχήματα ήταν χοντρά.  Αν η Τουρκία διαλυόταν σε Αρμενία, Κουρδιστάν, Ανατολία και ρέστα, η Αθήνα θα ήταν ο μεγάλος κερδισμένος και ο δρόμος προς την Κωνσταντινούπολη ήταν ανοιχτός.  Η Ελλάδα γινόταν περιφερειακή δύναμη επιπέδου τουλάχιστον Γαλλίας, αλλάζοντας εντελώς το γεωστρατηγικό παιχνίδι στην Μεσόγειο και στα Στενά. Με τους Έλληνες να πατάνε γερά σε δύο ηπείρους, το μέλλον θα ήταν εντελώς απρόβλεπτο. Σοβιετική Ένωση, Αυστρία, Γερμανία, Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία, Ρότσιλντ, κανείς από τους ανωτέρω βρωμιαρέους δεν ήθελε να σκεφτεί τέτοια εκδοχή.

Το παραμύθι της Σοβιετικής Ένωσης που παλεύει άδολα για τα δίκια των λαών του κόσμου είχε βρωμίσει από την πρώτη κιόλας ημέρα της κυκλοφορίας του. Στην πράξη η τυραννική Κολχοζία των Εβραιομπολσεβίκων ήταν ένα μοχθηρό κράτος, ίσως μοχθηρότερο κι από αυτήν την Αγγλία της Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών. Ενώ το αίμα από την γενοκτονία των Αρμενίων είναι ακόμα νωπό, πρώτοι οι Σοβιετοεβραίοι κάνουν ειρήνη με τον Κεμάλ και τον βοηθούν με όπλα, πολεμοφόδια, τρόφιμα και χρήμα. Στο μεταξύ τα υπνωτισμένα σκύβαλα του ΣΕΚΕ διαδίδουν ακόμα και στο μέτωπο την προπαγάνδα και τα ψέματα που τους υπαγορεύει το ιουδαϊκό διευθυντήριο.     

Ο Βενιζέλος έχοντας επιζήσει από την δολοφονική απόπειρα των πρακτόρων του Κωνσταντίνου στον σιδηροδρομικό σταθμό της Λυών, επιστρέφει και κάνει εκλογές.  Εναντίον του είναι η “Ηνωμένη Αντιπολίτευσις” με αρχηγό τον τέκτονα Δημήτριο Γούναρη.  Μαζί με τους βασιλόκαβλους το παπαδαριό είναι κι αυτό λάβρο εναντίον του “τρισκατάρατου” Βενιζέλου αφού τον έχει ήδη αφορίσει από το 1916.  Οι μασονόφρονες σκατάδες υπόσχονται στον λαό -όπως ήταν δασκαλεμένοι- την ανέφικτη “ειρήνη”.  Στόχος τους είναι να επαναφέρουν στον θρόνο τον γαμωκόρωνο Κωνσταντίνο.

Ο Μπεναρόγια πέρα από τα παλιά κολλητιλίκια με τους Νεότουρκους είναι τώρα το πρόσωπο που αναλαμβάνει να στρέψει όλη την ισραηλιτική κοινότητα της Θεσσαλονίκης εναντίον του Βενιζέλου.  Πώς γίνεται ένας αποδιοπομπαίος κομμουνιστής μετανάστης να το καταφέρει αυτό, μόνο ο ίδιος το γνώριζε.  Η ουσία είναι πως με κάποιο (!) τρόπο το πετυχαίνει και οι ψήφοι των Ελληνοεβραίων αλλά και του ΣΕΚΕ πάνε μονοκούκι στο κόμμα που εκπροσωπεί τον πορδοβασιλέα Λουμπίνο Α΄.  

Με θεούς και δαίμονες εναντίον του, ο Βενιζέλος παίρνει το 50,31 % των ψήφων ενώ όλοι οι άλλοι πούστηδες μαζί το 49,35 %. Χάρη στο εκλογικό σύστημα-κλασοτρυπίδα, κυβέρνηση δεν σχηματίζει το 1^ο αλλά το 2^ο κόμμα (!!!).  Η ξεδιάντροπη κλοπή του εκλογικού αποτελέσματος επιτείνει τον Διχασμό ενώ η συμμορία του Μπεναρόγια πανηγυρίζει για το αποτέλεσμα και καυχιέται ότι ήταν αυτή που γκρέμισε τον Βενιζέλο.  

Το ζώο που ακούει στο όνομα Κωνσταντίνος Α΄ αναλαμβάνει με τις ψήφους του ΣΕΚΕ ξανά την ηγεσία του στρατού και τον διαλύει εντελώς.  Ικανοί αξιωματικοί αποστρατεύονται και αντικαθίστανται από βασιλόφρονα πτώματα. Η κυβέρνηση του Πατρινού μινάρα αντί να κάνει ειρήνη όπως είχε υποσχεθεί ή τουλάχιστον να συνεχίσει τα αμυντικά σχέδια του Βενιζέλου, παραδίδει την εξουσία στον πιο άχρηστο εστεμμένο του πλανήτη. Εκείνος με την σειρά του φαντασιώνεται ότι είναι ο Μέγας Αλέξανδρος και από το μπουντουάρ του σχεδιάζει την κατάληψη της Άγκυρας στα χαρτιά μη μπορώντας να εκσπερματώσει ούτε με μαλακία.

 Στην τραγωδία που ακολουθεί, κάποιοι όπως ο Πλαστήρας και το Σεϊτάν Ασκέρι του πολεμάνε σκληρά και σε ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες ενώ οι φαλαγγίτες του ΣΕΚΕ κάνουν ό,τι μπορούν να καταρρακώσουν το ήδη πεσμένο ηθικό του κουρασμένου στρατού.  Το διεθνές κλίμα έχει μεταστραφεί εντελώς.  Οι Άγγλοι και οι Γάλλοι έχουν επιβάλλει οικονομικό αποκλεισμό στον Κωνσταντίνο και οι Ιταλοί κλείνουν ειρήνη με τον Κεμάλ αποχωρώντας από τον τομέα που τους είχε ανατεθεί.  Φυσικά όλα αυτά είναι προφάσεις.  Οι μάσκες των δήθεν “συμμάχων” πέφτουν όταν οι Έλληνες σκοπεύουν να κινηθούν εναντίον της σκατο-Κωνσταντινούπολης και οι Ρότσιλντ τους το απαγορεύουν ρητά. Αυτοί που κρύβονται πίσω από την Τράπεζα Μασονοελλάδος και την Εθνική Μασονοτράπεζα τρίβουν τα χέρια τους από χαρά και διατάζουν τον στρατό να προχωρήσει κι άλλο στα ενδότερα της Μ. Ασίας προς την βέβαιη εξόντωση και την σφαγή.  Η ήττα και η καταστροφή είναι κάτι παραπάνω από σίγουρες.  

Τον Αύγουστο του ’22 όλα τα όνειρα των πατριωτών και οι μεγάλες ιδέες τελειώνουν.  Η “ελλαδική” μεγαλοαστική τάξη των βρυκολάκων κοτζαμπάσηδων βρίσκει τζάμπα εργατικό δυναμικό για τα επόμενα 30 χρόνια και μαζί με τα δύο τοκογλυφικά μαγαζιά εισπράττουν δισεκατομμύρια από την δυστυχία των προσφύγων.  Δύο εκατομμύρια Έλληνες ξεσπιτώνονται μετά από αιώνες και πάνω από ενάμιση εκατομμύριο άμαχοι και στρατιώτες εξοντώνονται αλύπητα από τους Κούρδους και τους Τουρκόγυφτους Τσέτες του Κεμάλ.  Ο ελληνικός στρατός που έχει καταφύγει όπως-όπως στα νησιά του Αιγαίου στασιάζει και σουτάρει τον άθλιο βασιλιά αλλά είναι αργά για οτιδήποτε. 

Ακόμα και ο Βενιζέλος μετά το ’22 είναι σκιά του παλιού εαυτού του.  Από ρηξικέλευθος και ευφυής πολιτικός και επαναστάτης έχει ζαρώσει σε μια χλωμή γλωσσοφαγωμένη μετριότητα.  Πιθανόν να φταίει η ραγδαία άνοδός του στην κλίμακα του τεκτονισμού, πιθανόν το ότι πήρε υπό την προστασία του ένα ανίψι του που ονομάζεται ...Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ποιος ξέρει.  Η χώρα την παλεύει δύσκολα. Έχει μικρύνει ξανά, μπαίνοντας σε μια περιδίνηση χρεωκοπιών, δανείων, ταπεινώσεων, θρησκευτικού σκοταδισμού και απολυταρχικής διακυβέρνησης που φτάνει ως τις μέρες μας.  

  

Το ΣΕΚΕ ως γνήσιο υποκατάστημα της διεθνούς κομμουνιστικής συμμορίας βρίσκει ευκαιρία μέσα στην γενική εξαθλίωση, στην οποία έχει συμβάλλει και το ίδιο, για να διαλαλήσει την πραμάτεια του. Πέρα από τα “καλύτερα μεροκάματα” έχει και μερικές “πανανθρώπινες” ιδέες στο ράφι όπως η “παγκόσμια ειρήνη” όχι βέβαια χωρίς αντίτιμο.  Δεν υπάρχει μεγαλύτερη μηχανή από το να υπόσχεσαι κάτι ωραίο και ακατόρθωτο.  Ό,τι και να γίνει, εσύ είσαι κερδισμένος χωρίς να υποχρεούσαι σε κανενός είδους αποζημίωση.  Τα κορόιδα και οι λεβεντομαλάκες που τρώνε την μηχανή, μετά τη αρχική πούτσα και την απογοήτευση, μεταβάλλονται σε μαζόχες υπάκουους κωλοπιστούς.  Ώσπου να ψοφήσουν και να απαλλάξουν τον κόσμο από την παρουσία τους κάνουν απίστευτο κακό στο όνομα των άπιαστων ιδανικών και πολλοί μάλιστα από δαύτους πιστεύουν ότι ευεργετούν το σύνολο των ζώων.  Στην ίδια συνομοταξία με τους κομμουνιστές ανήκουν οι διάφορων ειδών χριστιανοί και μωαμεθανοί.  Η Κ.Σ.Ο.Μ.Κ. (Κατασκευή και Συντήρηση Ουτοπιών Μαζικής Κατανάλωσης) είναι πατέντα των ραβίνων οι οποίοι έχουν και τα πρωτεία σε αυτή την ρουφιανοεπιστήμη.

  

Το 1924 το ΣΕΚΕ μετονομάζεται επίσημα σε ΚΚΕ.  Οι ελληνόφωνες κομμουνιστικές μαϊμούδες του γλύφοντας και ξεροκαταπίνοντας τα ψωλοχύματα του Στάλιν και της Κομιντέρν προτείνουν …αυτόνομη Μακεδονία και Θράκη.  Ακόμα και ο Κορδάτος αντιλαμβάνεται με καθυστέρηση ότι το παστέλι που τον τάιζαν ήταν ληγμένο και την πουλεύει από το ερυθρό μαγαζί.  Τα κομ-μουνιά καθότι μάστορες στην υστερόβουλη λουμπινιά τον είχαν ψήσει ότι εργάζεται για το καλό του ζωοσυνόλου.  Είναι διαχρονικό χαρακτηριστικό των ΚΚΕδων αυτό το γλοιώδες ραβινικό ψηστήρι των κορόιδων.  Η αφοσίωση και η οικονομική συμμετοχή των κορόιδων στην κομμουνιστική πυραμίδα (που έχει πάρα πολλά κοινά με την αντίστοιχη μασονική) χτίζεται μέσω ενός πλέγματος σχέσεων και εξαρτήσεων που δεν προκύπτουν τυχαία αλλά περιγράφονται από πιστοποιημένα εγχειρίδια τεκτονικής έμπνευσης.

  

Η ανοιχτά αντεθνική στάση του ΚΚΕ της εποχής απηχεί λένε δήθεν την τότε προσήλωση του κόμματος στις αρχές της Γ΄ Διεθνούς.  Τίποτα πιο ανακριβές δεν υπάρχει.  Η στάση του σατανιστικού αυτού συνονθυλεύματος από φλόκια ερπετών ήταν ΠΑΝΤΑ και ΓΝΗΣΙΑ ανθελληνική στη ρίζα της.  Στο φύλλο του "Ριζοσπάστη" της 12/7/1935 ο νέος Γενικός Ραβινογραμματέας Νίκος Ζαχαριάδης γράφει: “Αν δεν νικιόμασταν στη Μικρασία, ή Τουρκία θά ‘τανε σήμερα πεθαμένη και 'μεις Μεγάλη Ελλάδα. Γι αυτό, εμείς όχι μόνο δεν λυπηθήκαμε για την άστο-τσιφλικάδικη ήττα στη Μικρασία, μα και την επιδιώξαμε.”

Πόσο ψέματα λέει ο προδότης κουμμουνομπινές ή πόσο άσχετος είναι με την πολιτική και την οικονομική ανάλυση φαίνεται από τις μαλακίες που εξακοντίζει.  Οι αστο-τσιφλικάδες όχι μόνο δεν έχασαν κανέναν πόλεμο αλλά έγιναν πλουσιότεροι από την ήττα και την είχαν επιδιώξει το ίδιο επίμονα με τα κομμούνια.  Η διαφορά ήταν ότι οι τοκογλύφοι ήξεραν που βάδιζαν και που τοποθετούσαν τα λεφτά τους.  Το ΣΕΚΕ όπως περιγράφει το ίδιο: “αντιστεκόταν στον ιμπεριαλιστικό και τυχοδιωκτικό πόλεμο που σκοπό είχε να καταπνίξει τον εθνικοαπελευθερωτικό για τους Τούρκους αγώνα του …κεμαλικού κινήματος”.   Οι κατσαπλιάδες του “καλούσαν τον λαό …να ανατρέψει τον βασιλιά και να αγωνιστεί για την ειρήνευση στη βάση της συνεννόησης με τον …τουρκικό λαό”. Τέτοιο επίπεδο παπαροβλακείας δεν παίζει πουθενά.  Ίσως μόνο ο Άγις Στίνας μπορεί να συγκριθεί μαζί τους στις κλαπαρχιδιές όταν έγραφε μερικά χρόνια αργότερα ότι “…Ο ελληνικός λαός έπρεπε να αγκαλιάσει στην Κατοχή τους Γερμανούς φαντάρους γιατί ήσαν προλετάριοι και να τους πάρει με το μέρος του, ενάντια …στον Χίτλερ”.   

  

Τον Αύγουστο του 1936 η μπασκινοσυμμορία του νάνου Μεταξά καταλύει ό,τι απομεινάρι δημοκρατίας υπάρχει και το νέο καθεστώς αρχίζει να καταδιώκει τους αριστερούς ρουφιάνους και τους ηλίθιους που τους ακολουθούσαν τυφλά.  Ο στόχος (που πιθανότατα αγνοούσε ακόμα και ο ίδιος ο δικτάτορας) ήταν να σπαρθεί το μίσος που θα αποτελούσε την βάση για τον μελλοντικό πόλεμο των συμμοριών.

Με την ηγεσία της κεντρικής κουμμουνοφωλιάς να έχει ανατεθεί στο σταλινικό αρχίδι που λέγεται Ζαχαριάδης το κόμμα προορίζεται να δεί ένδοξες μέρες.  Οι διαρκώς χεσμένοι από τα ρετσινόλαδα διεθνοπρολετάριοι γεμίζουν τις φυλακές του Μεταξά ενώ τα σύννεφα του πολέμου ζυγώνουν ξανά την ταλαίπωρη χώρα. Το μόνο θετικό είναι ότι επιτέλους το ΚΚΕ έχει τεθεί εκτός νόμου.  Ο Μανιαδάκης στήνει δικό του …ΚΚΕ με πρώην στελέχη και βουλευτές του παλιού που έχουν προσχωρήσει στις αρχές ασφαλείας του καθεστώτος κατόπιν κωλοδαχτύλου.  Με τα αποκαΐδια αυτά κάνει καθοδήγηση και μάλιστα εκδίδει και τον δικό του …“Ριζοσπάστη”.  Η κατάσταση αν και τραγική είναι για πολλά γέλια.

Στις αρχές του Νοεμβρίου του 1940 ο Ζαχαριάδης με επιστολή από την φυλακή καλεί τους Έλληνες να αντιμετωπίσουν τον εισβολέα Μουσσολίνι με όλες τους τις δυνάμεις.  Πριν καλά-καλά βγεί ο μήνας κάνει κωλοτούμπα και με δεύτερη επιστολή χαρακτηρίζει τον αγώνα στην Αλβανία …ιμπεριαλιστικό και καλεί τους μαχόμενους Έλληνες να στραφούν κατά του Μεταξά επιδιώκοντας “έντιμη ειρήνη” με τους Ιταλούς!  Φυσικά η πρόταση που είχε κάνει να απελευθερωθούν άμεσα οι πολιτικοί κρατούμενοι για να βοηθήσουν στον πόλεμο έχει πάει στο καλάθι των αχρήστων.  Η μοναρχόδουλη τεκτονική νυφίτσα ο Μεταξάς γνώριζε από πρώτο χέρι τι σήμαινε η “βοήθεια” που ήθελαν να προσφέρουν στο μαχόμενο έθνος τα κομμούνια.  Θα έκαναν με την προπαγάνδα τους το ηθικό του στρατού πουτάνα όπως το είχαν κάνει στην Μικρά Ασία. 

  

Όταν το ελληνικό μέτωπο καταρρέει κάτω από την ναζιστική επίθεση, οι φασίστες δεσμοφύλακες δίνουν τα κλειδιά των φυλακών στους Γκεσταμπίτες κι εκείνοι φορτώνουν το κομμουνιστικό σκουπιδαριό σε τραίνα για την Γερμανία. Το εισιτήριο του Ζαχαριάδη γράφει “Νταχάου” αλλά ο Γ.Γ. δεν μασάει ταραμά. Έχοντας μάθει στην μεγάλη σχολή πρακτόρων της ΕΣΣΔ να ελίσσεται και να πατάει επί πτωμάτων, δεν πάει στους φούρνους για σαπούνι, αλλά γίνεται Κάπο. Κάπο στα στρατόπεδα της Ζήμενς και της Ντόιτσε Μπάνκ γίνονταν οι πιο σωματώδεις και κτηνώδεις κρατούμενοι οι οποίοι απολάμβαναν ειδικό καθεστώς προνομίων.  Κανονική διατροφή, δικό τους δωμάτιο και δικαίωμα ζωής και θανάτου πάνω στους άλλους κρατούμενους. Ξέροντας ότι η απώλεια των προνομίων τους σήμαινε άμεσο θάνατο, οι Κάπο ήταν πιο ανελέητοι ακόμα και από τους φανατικούς Ναζί. Περισσότερο αυτοί παρά τα SS ήταν το φόβητρο για τους έγκλειστους των στρατοπέδων. Πολλοί Κάπο άλλωστε λυντσαρίστηκαν από τους συγκρατουμένους τους κατά την απελευθέρωση.  

  

Στο άλλο άκρο της Βαυαρίας, στο Λάουφεν σε αντίστοιχο στρατόπεδο αναψυχής βρίσκεται κι ο παλιός συναγωνιστής του Ζαχαριάδη, ο Αβραάμ Μπεναρόγια. Και οι δύο τελικά εξέρχονται σώοι από το “Ψωλοκαύτωμα” μαζί με αρκετούς άλλους αρχιπράκτορες, πράγμα που με κάνει να αμφιβάλλω σοβαρότατα για το ISO των στρατοπέδων “εξόντωσης”.  Για κλωτσιές ήταν οι βλαχοτεύτονες βιαστές των βοοειδών, πιο σκουντούφληδες κι από τα κοάλα στην εξολόθρευση των σημαντικών εχθρών.  Αν τέτοια κελεπούρια του εβραιοκομμουνισμού γλύτωσαν την σαπωνοποίηση τότε αναρωτιέμαι ποιος ταλαίπωρος κερατάς κάηκε στις ψησταριές των Ναζί. 

Όπως βλέπουμε και στην φωτογραφία της πανηγυρικής του απελευθέρωσης μια χαρά δείχνει ο ήρως Νικολάρας.  Μαγουλάκι τίγκα στα λιπαρά και βλέμμα σπινθήρας λες και δεν ήταν στο Νταχάου αλλά στην Αετοφωλιά και παραθέριζε μαζί με τον Αδόλφο και την Εύα χλαπακιάζοντας λουκάνικα και πίνοντας σνάπς. Το γελοιωδέστερο όμως όλων είναι η παράσταση που έστησαν κάποια κομμούνια στις μέρες μας για να νεκρομακιγιάρουν το πτώμα του σταλινισμού.  Έβαλαν μερικούς δικούς τους να πούν ότι ο Ζαχαριάδης έκανε …αντίσταση στο Νταχάου και ότι είχε σώσει κόσμο από τα SS.  Τέτοια διαβάζω και πεθαίνω στα γέλια.  Το ότι το “Κωλοκαύτωμα” είναι μια ακόμα μούφα των Εβραίων για να τα ‘κονομήσουν γίνεται κάθε μέρα όλο και πιο φανερό, άσχετα όμως με αυτό ακόμα και η ξεφτίλα και το καλαμπούρι έχουν τα όριά τους.  Από την μία διαβάζουμε ότι το στρατόπεδο ήταν σκέτη κόλαση κι από την άλλη ότι τα κομμούνια έλυναν και έδεναν εκειμέσα δουλεύοντας τους SS ψιλό γαζί.  Αν πιστέψουμε τους οπαδούς του Ζαχαρένιου παιδική χαρά ήταν το Νταχάου και στους φούρνους έψηναν κεϊκάκια με το σφυροδρέπανο.  Εντάξει, μαλάκες ήταν οι Τεύτονες αλλά όχι τόσο μαλάκες σαν κι εμάς που πιστεύουμε την κάθε κωλοτρυπιδιά των σάπιων αριστεροπουσταρδοφωστήρων που αναλάμπουν στα ΜΜΕ.  Μήπως θα έπρεπε το ΚΙΣ να επιληφθεί του θέματος πριν βλαφτούν ανεπανόρθωτα τα ιουδαϊκά κεκτημένα;

Μη νομίσει κανείς ότι όλα αυτά τα μάλλινα χρόνια το ΚΚΕ ήταν ένα αγνό μέτωπο λαϊκών αγωνιστών και καταδιωκόμενων προλετάριων όπως ισχυρίζεται το ίδιο.  Τυχοδιώκτης και πράκτορας ήταν ο Ζαχαριάδης και είχε θητεύσει στις μυστικές σχολές των Κούτβηδων της Μόσχας.  Όλοι αυτοί οι κομματικοί γλειψοκωλιάρηδες είχαν εκπαιδευτεί για ειδικές αποστολές. Επί χρόνια σαμποτάριζαν την πατρίδα αδιαφορώντας για τους συμπατριώτες τους και έχοντας μόνο τους μέλημα την προώθηση των σκοπών του ΚΚΣΕ.  Η εκπαίδευση, η αφοσίωση και η πειθαρχία τους παραπέμπουν ξεκάθαρα σε απόκρυφα τεκτονικά τελετουργικά.  Από την άλλη πλευρά, ο Θανάσης Κλάρας ανήκε σε μια άλλη κάστα, όχι βέβαια αναμάρτητη, αλλά σίγουρα πιο ντόμπρα από τους Κούτβηδες.  Όπως ομολογεί και ο ίδιος: “…Ναι, και έκλεψα και καταδικάστηκα για κλοπή. Κι όχι μόνο αυτό, στα μικρά μου χρόνια χαρτόπαιζα, μεθούσα, πιστόλιζα για το τίποτε και όποιον τύχαινε μέσα στα καφενεία…”  Για την ειλικρίνειά του δεν μπορεί κανείς να τον κακίσει.  Το αντίθετο, κρίνοντας την συνολική πορεία του τον βρίσκει να είναι μάλλον συμπαθής.  Φτάνει να σκεφτούμε ότι πάντα όταν ερχόταν η ώρα της σύγκρουσης, ο εσώτερος κύκλος των κομματικών μαντρόσκυλων με την αδυσώπητη δογματολατρεία του κατασπάραζε τους “λαϊκούς” και τους “γνήσιους”.   Έτσι ήταν η κατάσταση στο μεσοπόλεμο. Το θέμα είναι πως η ανάδελφη αυτή αγέλη των ψυχοβόρων και σαρκοβόρων γκόλεμ που είχε στείλει στην Ελλάδα το Κρεμλίνο περίμενε την κατάλληλη ευκαιρία. 

Επειδή οι καταστάσεις ευνοούν αυτούς που έχουν την πολυτέλεια να περιμένουν, η στιγμή για να ξεπλύνουν οι βρωμεροί πιστοί του κομμουνισμού τις αμαρτίες τους και να ξαναμπούν στο παιχνίδι ήρθε με την παράδοση της χώρας στις σκοτεινές δυνάμεις του Άξονα.  Οι συμπλεγματικοί  και μνησίκακοι Γερμανοί μαζί με τους χέστες πλιατσικολόγους Ιταλούς και τους λιγδιάρηδες μαχαιροβγάλτες Βούλγαρους ανέλαβαν την διάλυση της Ελλαδίτσας.  Όλοι οι ανωτέρω ωμοβαλανοφάγοι βαρβαρομπινέδες βρήκαν ιδανικό συνεργάτη τον ντόπιο συρφετό των βασιλοφασιστών κουκουλο-ρουφιάνων.  Όταν οι Ναζί καταπάτησαν το σύμφωνο Μολότοφ-Ρίμπεντροπ και εισέβαλλαν στην Σοβιετία, οι εδώ πράκτορες έλαβαν ένα πακέτο με εξειδικευμένες πολιτικές εντολές. 

  

Από τις πρώτες ώρες της Κατοχής ακόμα και πριν ολοκληρωθεί η κατάληψη της χώρας, κάποιοι πατριώτες από διάφορους πολιτικούς χώρους είχαν αρχίσει να δημιουργούν αυθόρμητα πυρήνες αντίστασης.  Το ΚΚΕ έχοντας έτοιμο από πριν τον σταλινικό κομματικό μηχανισμό ιδρύει μαζί με το Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδος, την Ένωση Λαϊκής Δημοκρατίας και το Αγροτικό Κόμμα, το ΕΑΜ.  Τίποτε δεν ήταν αυθόρμητο στους μπολσεβίκους.  Όμως ο λαός για χάρη της πατρίδας έδειχνε να ξεχνάει τις εθνικές προδοσίες του ΚΚΕ και να του δίνει συγχωροχάρτι.  Αυτό θα αποδειχθεί αργότερα ότι ήταν τεράστιο λάθος.  Για την ώρα η απέχθεια προς την ληστοσυμμορία των υπερφίαλων κατακτητών κάνει το κίνημα μαζικό. Πολλά από τα μέλη του ΕΑΜ δεν είναι κομμουνιστές κι ούτε έχουν σκεφτεί να γίνουν.  Δυστυχώς για αυτούς, διαφορετικά προστάζουν οι εντολές από την Μόσκβα. 

  

Στην άλλη πλευρά της σκακιέρας έχει ήδη τεθεί το σχέδιο γενοκτονίας του ελληνικού λαού.  Η ταπείνωση της Ιταλίας του Μουσσολίνι, το ρεζιλίκι των Ναζί στο Ρούπελ και στην Κρήτη και η μοιραία καθυστέρηση της Επιχείρησης Μπαρμπαρόσα έχουν κλίνει την πλάστιγγα του αγώνα καθαρά υπέρ των Συμμάχων. Η σύμπραξη της Βουλγαρίας με τις δυνάμεις του Άξονα και η γερμανόφιλη “ουδετερότητα” της Τουρκίας μόνο ένα πράγμα μπορούν να σημαίνουν από γεωπολιτική άποψη:  Η Ελλάδα στην συνθήκη ειρήνης που θα γίνει μετά τον πόλεμο, δικαιούται αφ’ ενός τις περιοχές που έχει απελευθερώσει και που κατοικούνται από ελληνικούς πληθυσμούς και αφ’ ετέρου τις περιοχές με ελληνικούς πληθυσμούς που κατείχαν τα μέλη του Άξονα αλλά και οι Σύμμαχοι.  Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι Βόρειος Ήπειρος, Βόρεια Μακεδονία, Δωδεκάνησα και Κύπρος οδεύουν για ένωση με την μητέρα πατρίδα. Δεν είναι η Μεγάλη Ιδέα πιά αλλά ακόμα κι αυτή η μικρή αδελφή της είναι ικανή να ξανακάνει τους Έλληνες επικίνδυνους όπως το 1920.  Η ουσιώδης βέβαια διαφορά με το τότε είναι πως τώρα ένα νέο κράτος-τερατούργημα πρόκειται να δημιουργηθεί με πραξικοπηματικό τρόπο στην Παλαιστίνη. Αυτό το μασονικό κατασκεύασμα είναι εξαρχής σχεδιασμένο να αποτελέσει τον μεγαλύτερο εχθρό της ειρήνης και της ευημερίας στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.  Οι Έλληνες πρέπει να συντριβούν και επειδή κανένας δεν μπορεί να τους νικήσει πολεμώντας τους επί ίσοις όροις, ο μόνος τρόπος είναι να τους αποδεκατίσουν όσο είναι αδύναμοι και μετά να τους βάλουν να πολεμήσουν μεταξύ τους.  Έτσι η Αγγλία κρατάει την Κύπρο, οι ΗΠΑ φτιάχνουν το Ισραήλ και η ΕΣΣΔ με τα κράτη-δορυφόρους όπως η Βουλγαρία και η Ρουμανία κρατάει τις ισορροπίες στα Βαλκάνια.

    

Οι νεκρογαμημένοι Αγγλοεβραίοι σχεδιάζουν, οι γαμώθρησκοι Γερμανοί εκτελούν και το ΚΚΕ βοηθάει. Η τοκογλυφική Αγγλία επιβάλλει ναυτικό αποκλεισμό στην κατεχόμενη Ελλάδα ο οποίος περιλαμβάνει ακόμα και τις αποστολές τροφίμων και φαρμάκων του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού!   Η άπουτση Γερμανία κατάσχει όλες τις σοδειές για να μπουκώσει μέχρι σκασμού τα άβουλα στρατιωτάκια της.  Το ταφογαμημένο ΚΚΕ κατ’ εντολή του ΚΚΣΕ και σε συνεργασία με τα ζόμπι των “συμμάχων” εξαπολύει έναν ανταρτοπόλεμο ανόητο και δαπανηρό σε ζωές και περιουσίες.  Αυτό δίνει το άλλοθι στους δαίμονες υπηκόους του Χίτλερ να εφαρμόσουν ακόμα πιο σκληρά μέτρα σε βάρος του ελληνικού πληθυσμού.  250.000 άνθρωποι εξοντώνονται τον χειμώνα του ’41 και άλλες 250.000 τον χειμώνα του ’42.  Το Άουσβιτς της Αθήνας δεν χρειάζεται θαλάμους αερίων και φούρνους.  Φτάνει μόνο η πείνα και το κρύο.  Σε όλη την επικράτεια τα ανθρωπόμορφα έντομα του γερμανικού στρατού καίνε χωριά, εκτελούν τους κατοίκους, πλιατσικολογούν και διαλύουν την χώρα.  Υπάρχουν φορές που οι γερμανοί φαντάροι σκοτώνονται μεταξύ τους για προσωπικές διαφορές. Για να μην πέσει το ηθικό των υπολοίπων βαρβάρων, το φταίξιμο το ρίχνουν στους …Έλληνες και την επόμενη μέρα εκτελούν αθώους για …αντίποινα. 

  

Πού βρισκόταν το ΚΚΕ όταν χιλιάδες οδηγούνταν για βασανιστήρια ή για εκτέλεση;  Ήταν απασχολημένο.  Συγκροτούσε κυβερνήσεις στο …βουνό, πίεζε όσους ΕΑΜίτες και ΕΛΑΣίτες δεν ήταν μέλη του κόμματος να γίνουν άμεσα, έπιανε ομήρους άλλους αγωνιστές, ποδηγετούσε και καπέλωνε ύπουλα όλο το φάσμα της αντίστασης.  Περιστασιακά σκότωνε και κανένα Γερμανό φαντάρο που είχε ξεκόψει από το κοπάδι για να σκοτώσουν έπειτα οι Ναζί εκατό πολίτες για αντίποινα.  Όσο τα πράγματα έσφιγγαν στα διάφορα μέτωπα για τους πανύβλακες Γερμανούς και τους εδώ δοσίλογους συνεργάτες τους, τα αδόκιμα μασονάκια του ΚΚΕ συμπλήρωναν το έργο του λιλιγαμιόλα Μεταξά αλλά από την άλλη όχθη.  Οι πινελιές που έλλειπαν για να ετοιμαστεί ο πίνακας του Συμμοριτοπόλεμου έμπαιναν μία-μία.

  

Πρώτοι οι Βορειοηπειρώτες νιώθουν έντονη στο πετσί τους την “πατριωτική” δραστηριότητα του ΚΚΕ.  Μετά την αποχώρηση των ελληνικών δυνάμεων και τα έκτροπα των Αλβανών, οι Βορειοηπειρώτες ιδρύουν την αντιστασιακή οργάνωση ΜΑΒΗ (Μέτωπο Απελευθέρωσης Βορείου Ηπείρου) με σκοπό την προστασία του πληθυσμού από τους Τουρκαλβανούς του Εμβέρ Χότζα αλλά και από τους φιλοναζιστές της Bali Kompetar.  Χότζα και Μπαλίστες παρά τις διαμετρικά αντίθετες ιδεολογίες τους, συμφωνούν απόλυτα σε ένα θέμα: Στον με κάθε τρόπο εξαλβανισμό του ελληνικού στοιχείου της Β. Ηπείρου.  Το ΕΑΜ καθότι ελληνοπρεπές…συμμαχεί με τον Χότζα εναντίον των Ελλήνων της ΜΑΒΗ.  Από το ’42 ως το ’44 οι Τουρκαλβανοί συναγωνιστές του ΚΚΕ καίνε 250 χωριά και σκοτώνουν 3.000 αμάχους Βορειοηπειρώτες.  Στην υπό βουλγαρική κατοχή Μακεδονία παίζεται το ίδιο σενάριο μεταξύ ΕΑΜ και SNOF με τραγικά κι εκεί επακόλουθα στον ελληνικό πληθυσμό αλλά και με παραμέτρους που επηρεάζουν την ζωή μας ακόμα και σήμερα. Οι πηγές του σημερινού “Μακεδονικού” προβλήματος και οι ευθύνες που απορρέουν πρέπει να αναζητηθούν πρώτιστα στην εθνοκτόνο δράση της συμμορίας με το σφυροδρέπανο.

  

Όμως το ΜΑΒΗ αποτελεί μόνο …το ορεκτικό.  Το κυρίως πιάτο για το ΚΚΕ είναι ο ΕΔΕΣ και η ΕΚΚΑ. Με διάφορες κατηγορίες άλλοτε μισο-αληθινές και άλλοτε εντελώς ψεύτικες,  ο ΕΛΑΣ στριμώχνει τους ανεξάρτητους καπετάνιους και εκβιάζει την ένταξή τους στο μαγαζί του.  Όποιος δεν υποκύπτει στις διαταγές των πρακτόρων της Μόσχας βρίσκεται αντιμέτωπος με πόλεμο λάσπης αλλά και με κανονικό πόλεμο με τουφέκια.  Όλα αυτά με την παρουσία των Έντι Μάγιερς και Κρίς Γουντχάουζ στο βουνό.  Πάντα οι Άγγλοι μυλόρδοι δεν ξέρουν τίποτα για το έγκλημα και όταν γίνει το φορτώνουν στον ανύποπτο μπάτλερ. Ο ΕΛΑΣ αντί όπως διακηρύσσει να μάχεται τους Γερμανούς, ασχολείται με την εξολόθρευση των άλλων αντιστασιακών οργανώσεων και οι Άγγλοι επόπτες του ελληνικού αντάρτικου πασχίζουν δήθεν για την …ομόνοια. Η διάλυση της ΕΚΚΑ εκ των έσω, η μαζική επίθεση εναντίον της από τον Άρη Βελουχιώτη με 1400 άνδρες και η δολοφονία του αρχηγού της συνταγματάρχη Δημήτρη Ψαρρού είναι από τα κεφάλαια της ιστορίας που ντρέπεσαι να διαβάζεις. 

Μετά την ΕΚΚΑ έρχεται η σειρά του ΕΔΕΣ. Οι σταλινικοί ιδρύουν την ΟΠΛΑ για τις σημαντικές βρωμοδουλειές.  Ώσπου να φτάσει η ώρα της αποχώρησης των Γερμανών από την χώρα στο τέλος του ’44 ο στόχος της μονοπώλησης της “Εθνικής” Αντίστασης από το ΚΚΕ έχει επιτευχθεί. Όποιος δεν εντάσσεται στη συμμορία τους τρώει μια σφαίρα στο κεφάλι. Η υπόδουλη Ελλάδα έχει καταφέρει να έχει ταυτόχρονα 3 κυβερνήσεις !  Την κατοχική, την κυβέρνηση του Καΐρου κι εκείνη του Βουνού. Τώρα το παιχνίδι μπαίνει σε πιο εξειδικευμένη φάση.





Στην Μέση Ανατολή τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα όσον αφορά τα πρακτοριλίκια.  Τα ελληνικά στρατεύματα που έχουν καταφύγει εκεί δεν πολεμάνε αλλά …περιμένουν στα μετόπισθεν. Ο ρόλος που τους έχει ράψει το Αγγλομασονικό λόμπι είναι να δράσουν ως δύναμη επιβολής του τέκτονα γαμωπάτερου Γεώργιου Β΄ στην Ελλάδα που πρόκειται να απελευθερωθεί.  Χιλιάδες στρατιώτες, ναύτες και σμηνίτες που προορίζονται για πραιτωριανοί της χουντοβασιλικής συμμορίας κάνουν …γυμνάσια για να μην παχαίνουν από το καθισιό. Ο βασιλιάς και η εξόριστη κυβέρνηση του κώλου καθαιρούν όσους αξιωματικούς έχουν δημοκρατικές πεποιθήσεις και διορίζουν στη θέση τους όλα τα ρετάλια του φασισταριού της 4^ης Αυγούστου που κάνουν διακοπές στην Μέση Ανατολή.  Το εκεί ΕΑΜ λέγεται ΑΣΟ (Αντιφασιστική Στρατιωτική Οργάνωση) και αναπτύσσεται ως καρκίνος μέσα στα στρατόπεδα από τους δραστήριους σπιούνους του ΚΚΕ.  Αυτό το παρακλάδι του κόμματος παίρνει εντολές κατευθείαν από την Μόσχα.

  

Στην Ελλάδα, τα κομμούνια του ΕΑΜ κάνουν τρίπλα και τοποθετούν επικεφαλής της Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ) τον συνταγματολόγο Αλέξανδρο Σβώλο.  Η ΠΕΕΑ ζητάει την παραίτηση της κυβέρνησης του Καΐρου και την δημιουργία κυβέρνησης εθνικής ενότητας στην οποία θα μετέχει και η ίδια. Οι Άγγλοι που σκοπεύουν να κάνουν την Ελλάδα προτεκτοράτο τους μετά τον πόλεμο απορρίπτουν κατηγορηματικά τέτοια εξέλιξη και οι διαπραγματεύσεις οδηγούνται σε ναυάγιο.

 Τον Απρίλη του ’44 με υποκίνηση των κομμουνιστών οι στρατιωτικές μονάδες στο Κάιρο στασιάζουν. Έχει προηγηθεί μια μικρότερης κλίμακας εξέγερση των ελληνικών στρατευμάτων που στάθμευαν στην Συρία και στην Αλεξάνδρεια. Τούτη τη φορά τα πράγματα είναι σοβαρά. Οι στασιαστές καταλαμβάνουν για λογαριασμό της ΠΕΕΑ το φρουραρχείο του Καΐρου και το κτίριο του Γενικού Επιτελείου ενώ ομάδες ναυτών καταλαμβάνουν το Υπουργείο Ναυτικών, το Ναυαρχείο, και την Σχολή Ναυτικών Δοκίμων στην Αλεξάνδρεια.  Την ίδια νύχτα το κίνημα επεκτείνεται στα πλοία του στόλου που βρίσκονται στην Αλεξάνδρεια και στο Πόρτ Σάιντ αλλά και στα υποβρύχια στην …Μάλτα.  Ο αγγλικός στρατός επιτίθεται με πυροβολικό και άρματα για να καταπνίξει στους στασιαστές και η ελληνική “κυβέρνηση” φτιάχνει ομάδες εφόδου για να ανακαταλάβει τα πλοία που βρίσκονται σε ανταρσία.  Είκοσι ημέρες μετά η στάση του ΑΣΟ καταπνίγεται με κάμποσους νεκρούς και οι 20.000 των στασιαστών αποστρατεύονται και οδηγούνται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης με Βρετανούς δεσμοφύλακες.  Η γενική πρόβα για τον Συμμοριτοπόλεμο έχει ολοκληρωθεί με μεγάλη επιτυχία. Ο καμπινές Τσώρτσιλ δηλώνει “…Η λάμψη της Ελλάδος μεταξύ των εθνών αμαυρώθηκε...” ενώ ο τέκτονας Ρούσβελτ γαβγίζει το προαποφασισθέν: “…Η Ελλάς εξήλθε του συμμαχικού στρατοπέδου…”  Ταυτόχρονα οι “Σύμμαχοι” διακόπτουν κάθε βοήθεια προς το ΕΑΜ. Ούτε κουβέντα για εδαφικές αποζημιώσεις και για δικαίωση των αγώνων και των θυσιών του λαού. Δύο απόλυτα ελεγχόμενες από τους Εβραίους συμμορίες σβήνουν με μια μονοκονδυλιά το έπος του Ελληνοϊταλικού πολέμου και της αντίστασης και κατατάσσουν την Ελλάδα σε χειρότερη μοίρα ακόμα και από την Γερμανία, την Ιταλία, την Βουλγαρία, την Ουγγαρία και την Ρουμανία.

Όμως το δράμα της χώρας μόλις έχει αρχίσει. Είναι οφθαλμοφανές ότι καμία από τις δύο σκατοσυμμορίες, ούτε η χουντοβασιλική ούτε η κομμουνιστική δεν δίνουν δεκάρα για τα συμφέροντα του Έθνους.  Είναι όλοι τους πρωκτοβεντούζες ποδίτσες, πουτσομαξιλαροθήκες ξένων δυνάμεων και ακολουθούν κατά γράμμα το Σχέδιο. Ειδικά οι Εφιάλτες του ΚΚΕ βλάπτουν όχι μόνο τα εθνικά αλλά και τα …δικά τους συμφέροντα, αλλά είπαμε, όλα στάχτη να γίνουν μπροστά στα συμφέροντα της κεντρικής Στοάς του ΚΚΣΕ.

 Αντικειμενικά, η σημαντικότερη υπηρεσία που προσέφερε ο ΕΛΑΣ στην πατρίδα σε όλα τα χρόνια της ύπαρξής του είναι η εξόντωση ενός τμήματος από τα Τάγματα Ασφαλείας που είχε ιδρύσει ο μασόνος δοσίλογος πρωθυπουργός Ιωάννης Ράλλης (ο πατέγας του γνωστού παπάγα πγωθυπουγού της ΝΔ).

  

Η εμφάνιση ενός νέου αστέρα, του διορισμένου “πρωθυπουργού” που είκοσι χρόνια αργότερα θα γίνει γνωστός και ως Βρωμόγερος της Δημοκρατίας είναι η κίνηση μάτ του βασιλομασονικού λιγδόσογου.  Ο Γεώργιος Γαμωσταυρόπουλος ή ΓΑΠ νο 1 φθάνει με το αγγλικό πολεμικό “Πρίγκηπας …Δαβίδ” και παραδίδει με συνοπτικές διαδικασίες την χώρα στους κανίβαλους του Τάμεση. Η Ελλάδα με επικεφαλής αυτόν τον ΑΡΧΙΚΩΛΟΤΡΥΠΙΔΑ δεν διατυπώνει καμία εδαφική απαίτηση.  Το αντίθετο συμβαίνει:  40.000 Άγγλοι στρατιώτες αντικαθιστούν τους Ναζί και η Κατοχή συνεχίζεται με άλλον νταβατζή.  

Τα Δεκεμβριανά είναι η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων.  Ο διευθυντής της μπατσομπασκιναρίας επί γερμανικής κατοχής Άγγελος Έβερτ (μπαμπάς του σαπιοκοιλιά πρώην πορδοέδρου της ΝΔ) όχι μόνο παραμένει επικεφαλής των δυνάμεων καταστολής αλλά είναι και αυτός του δίνει το σύνθημα στο φασισταριό να ανοίξει πύρ εναντίον του πλήθους.  Τριάντα νεκροί και 140 τραυματίες είναι ο απολογισμός. Την επόμενη μέρα στην κηδεία των θυμάτων με εντολές “άνωθεν” οι Χίτες και οι Ταγματασφαλίτες του Έβερτ σκοτώνουν και τραυματίζουν άλλους 100 πολίτες. Ο Τσώρτσιλ λέει στον πρέσβη του στην Αθήνα: “…Πρέπει να εξαναγκάσετε τον Παπανδρέου. Αν παραιτηθεί, φυλακίστε τον ώσπου να συνέλθει, όταν θα έχουν τελειώσει οι μάχες. Θα μπορούσε  το ίδιο καλά να αρρωστήσει και να μην μπορεί να τον πλησιάσει κανείς…”   Στον Σκόμπυ λέει: “…Λιώστους!  Να δράσεις σαν να είσαι σε κατεχόμενη πόλη η οποία βρίσκεται σε εξέγερση…”

Το ΕΑΜ ενώ έχει υπονομεύσει με εκρηκτικά το ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία και μπορεί να τινάξει στον αέρα την αγγλοελληνοεβραϊκή κυβέρνηση μαζί με τους αρχιμασόνους Τσώρτσιλ και Ήντεν, κωλώνει την τελευταία στιγμή.  Οι αποικιοκράτες Άγγλοι όμως δεν κωλώνουν καθόλου. Φέρνουν πυροβολικό, τάνκς και Ινδούς πεζικάριους ενώ η αεροπορία τους βομβαρδίζει τις γειτονιές σκοτώνοντας αμάχους.  Η πιο στημένη σύγκρουση συμμοριών του πλανήτη έχει ξεκινήσει.

Μετά από το άδειασμα που τρώνε από τον Στάλιν λόγω Γιάλτας, τα κου-μουνάκια του ΚΚΕ τρελαίνονται και κάνουν την μία μαλακία μετά την άλλη. Μετά την Συμφωνία της Βάρκιζας το φασισταριό επιδίδεται σε εκκαθαριστικές επιχειρήσεις.  Η συμμορία των μαυραγοριτών, κουκουλοφόρων, γερμανοτσολιάδων και των κάθε λογής δοσίλογων εγκληματιών υπό την προστασία της Αγγλικής Στοάς αναλαμβάνει τις τύχες της χώρας.

Ο Βελουχιώτης είχε προειδοποιήσει από πριν: “…Αν ζήσει κανένας σας να θυμάται τα λόγια αυτά: Οι Εγγλέζοι θα σας σφάξουν όλους σαν αρνιά…” . Το ΚΚΕ δεν τον αφήνει να συμμετάσχει στα Δεκεμβριανά και κατόπιν τον αποκηρύσσει “ως ύποπτο και τυχοδιωκτικό στοιχείο”.  Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα η φασιστοσυμμορία στην οποία συμμετέχουν και μέλη του …ΚΚΕ περικυκλώνει την ομάδα του Άρη και την εξοντώνει. Λέγεται ότι ο ίδιος αυτοκτονεί με χειροβομβίδα, αν και οι ακριβείς λεπτομέρειες του θανάτου του παραμένουν σκοτεινές.  Την ίδια ημέρα (!) , καταραμένη σύμπτωση, ο Ριζοσπάστης ανακοινώνει την διαγραφή του “Μιζέρια” αλλά δεν καταφέρνει ποτέ να απαλλαγεί από την κομματική αντίστοιχη. Η γελοία απόφαση του Ζαχαριάδη για …λευκό στο δημοψήφισμα για την επιστροφή ή όχι των Γκλύξμπουργκ, απόφαση που τελικά λειτούργησε υπέρ του θρόνου, δείχνει πόσο διαχρονική είναι η “αμνησία” αλλά και η υστεροβουλία των πρακτορίσκων του ΚΚΕ.

  

Το 1947 οι ΗΠΑ του μασόνου Τρούμαν παίρνουν την θέση της Αγγλίας στην διοίκηση του ελληνικού προτεκτοράτου.  Αμέσως αντικαθίσταται ο Τσαλδάρης στην πρωθυπουργία από τον τέκτονα και υπάλληλο των τοκογλύφων Δημήτριο Μάξιμο. Ο Ζέρβας έχει …ξυρίσει το μούσι και είναι υπουργός Δημόσιας Τάξης.  Άφθονο χρήμα περνάει από τις τσέπες του Αμερικανού φορολογούμενου στις τσέπες της συμμορίας των δοσίλογων.  Οι πόροι του σχεδίου Μάρσαλ που προορίζονται για την ανοικοδόμηση της οικονομίας ξοδεύονται ολοσχερώς σε όπλα ή γίνονται βρωμερές καταθέσεις στην (γνωστή ως τότε μόνο στους Εβραίους) Ελβετία. Οι μυστικές υπηρεσίες των νέων επικυρίαρχων της χώρας δολοφονούν τον αμερικανό δημοσιογράφο Τζώρτζ Πόλκ που προσπαθούσε να έρθει σε επαφή με τον Μάρκο Βαφειάδη, υπογραμμίζοντας με αυτόν τον τρόπο πόσο σοβαρό ήταν το παιχνίδι του Ψυχρού Πολέμου.

  

Η ελληνική κοινωνία έστω και αργά έχει καταλάβει τι παιζόταν στην πλάτη της. Το ΚΚΕ και ο “Δημοκρατικός” ψευτο-Στρατός του δεν έχουν πια κανένα έρεισμα στους πληθυσμούς όπως δεν έχουν ούτε και οι άλλοι.  Τελικά η συμμορία των φασιστοτοκογλύφων με την αμέριστη υλική υποστήριξη των υπερατλαντικών Ιουδαίων κερδίζει την παρτίδα. Με περικύκλωση συντρίβει στον Γράμμο και στο Βίτσι τα απομεινάρια της συμμορίας του Ζαχαριάδη (χάρη και στην στρατιωτική ηλιθιότητα του ίδιου) και εγκαινιάζει το VIP ξενοδοχείο της Μακρονήσου.  Το άγριο κομμουνιστικό παιδομάζωμα προς τις χώρες της …υπαρκτής βαρβαρότητας το ακολουθεί ένα αντίστοιχης αθλιότητας παιδομάζωμα προς τις ΗΠΑ υπό την εκλεκτή διεύθυνση της παλαιοναζί πουτάνας Φρειδερίκης.

  

Η Ελλάδα διχασμένη, κατεστραμμένη, καταληστευμένη και φτωχή όσο ποτέ άλλοτε στην ιστορία της σέρνεται πίσω από το άρμα της μασονικής λερναίας ύδρας.  Οι εδαφικές απώλειες είναι σημαντικές:  Η Β. Ήπειρος εντάσσεται στην Αλβανία, η Βουλγαρία και η Γιουγκοσλαβία μοιράζονται την Μακεδονία και την Θράκη, η Κύπρος μένει υπό αγγλική κατοχή. Μόνο τα Δωδεκάνησα μας παραχωρούνται με τα χίλια ζόρια γιατί δεν είχαν τότε σε ποιόν να τα δώσουν.  Ο λαός αποδεκατισμένος, πεινασμένος, καταπιεσμένος και  πνιγμένος στα διεθνή χρέη κάνει το απόλυτο θαύμα: Έχοντας πολεμήσει 6 (!) πολέμους μέσα σε 37 χρόνια, σχεδόν αβοήθητος, καταφέρνει να σταθεί ξανά στα πόδια του.  Όμως και το ανθρώπινο κόστος είναι τεράστιο. Στα 2,5 εκατομμύρια των νεκρών προστίθενται οι αλύτρωτοι πληθυσμοί που εξοντώνονται ή αφελληνίζονται συστηματικά, οι άρρωστοι από τις κακουχίες που δεν καταφέρνουν ποτέ να τεκνοποιήσουν αλλά και οι μετανάστες που ενισχύουν εργασιακά και πληθυσμιακά ως και τις χώρες που προσπάθησαν να σβήσουν την Ελλάδα από τον χάρτη.

Η συμμορία του ΚΚΕ, στην παρανομία πια, θαρρείς από κεκτημένη ταχύτητα, δεν σταματάει να σαμποτάρει οτιδήποτε ελληνικό.  Σαν τεράστια μηχανή του κιμά, αλέθει και λιώνει όσους έντιμους  ανθρώπους ξεγελιώνται από τις ουτοπικές μεγαλόστομες ιδεολογικές κουράδες που ξεφουρνίζει κάθε τόσο. Όπως και η άλλη ραβινική απάτη, ο χριστιανισμός, έτσι και τα φανατικά κομμούνια αποκτούν τους μάρτυρες και το εορτολόγιό τους.  Η σοβιετική εβραιοπατέντα της κομμουνιστικής πίστης στύβει σαν λεμονόκουπες όσους τίμιους ανθρώπους εξαπατούνται να πιστέψουν τις μεσσιανικές βλακείες του Λένιν.  Μπελογιάννης, Μπάτσης, Παππά, Πλουμπίδης, Λαμπράκης και αμέτρητοι άλλοι θυσιάζονται προσφέροντας υπεραξία στο “Κόμμα”, ουσιαστικά επιδοτώντας τους διάφορους τεμπελο-φιλόσοφους του αριστερού γραφειοκρατικού γκανγκστερισμού. 

  

Ήδη από το ’51 το εκτός νόμου ΚΚΕ στήνει το κέλυφος της ΕΔΑ για να μπεί από το παράθυρο σφήνα στις κοινωνικές εξελίξεις.  Στις εκλογές του ’52 παγιώνεται η σύγχρονη αντίληψη περί αριστερής “αντιπολίτευσης”.  Οποιοσδήποτε στην εξουσία φτάνει το Κόμμα να έχει την αποκλειστικότητα του “προοδευτισμού”.  Με το σύνθημα “Τι Παπάγος, τι Πλαστήρας” το ΚΚΕ μαζί με τις ΗΠΑ εκλέγουν φυσικά τον …Παπάγο.  Σύντομα το ψυχροπολεμικό χουντοβασιλικό σκυλολόι ακολουθεί τις τεκτονικές υποδείξεις για “λίφτινγκ” και εμφανίζει ως λύση το άνθος του Κιουπκιόι. 

  

Το αστυνομικό κράτος που κατασκευάζει κατ’ εντολή της ΝΤΠ ο μασόνος παλιόπουστας Καραμανλής ξεπερνάει σε δείκτη κουκουλοφορισμού ακόμα και το τεκτονικό ρουφιανοκράτος-πείραμα της Στάζι (ιδιαίτερη πατρίδα της εμετόψυχης Μέρκελ).  Οι έμμισθοι χαφιέδες της μπατσαρίας και της καραμανλικής ΚΥΠ ξεπερνούν τις 60.000 στα 8,3 εκατομμύρια πληθυσμού ενώ η Στάζι έχει μόνο 100.000 σε 17 εκατομμύρια ! Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Στο μεταξύ το ΚΚΕ με την καθαίρεση από το ’56 του Ζαχαριάδη έχει ξεδοντιαστεί, ανίκανο για σοβαρές πρακτορικές αποστολές. 

Από τους 60.000 χαφιέδες του μπινέ Εθνάρχη οι μισοί και παραπάνω προέρχονται από τον αριστερό χώρο. Πολλοί από τους υποαπασχολούμενους κουμμουνοπατέρες συμπληρώνουν τα προς το ζήν με τις αμοιβές που εισπράττουν από την Ασφάλεια και την ΚΥΠ καρφώνοντας όποιον βρούν μπροστά τους.  Ακόμα και οι ίδιοι οι κόκκινοι υποπράκτορες της KGB το παίρνουν χαμπάρι κάποια στιγμή ότι δεν είναι δυνατόν να είναι τόσο έξυπνοι οι μπάτσοι της Γενικής Ασφάλειας.  Απλά οι χαφιέδες είναι πολλοί και είναι παντού.  Τα Ιουλιανά είναι η χαριστική βολή. 

Όταν τον Απρίλη του ’67 η συμμορία του Πάπα Ντόπ καταλαμβάνει την εξουσία, τα κομμούνια δεν βγάζουν κιχ, αφήνοντας την αντίσταση στον …Παναγούλη και στον Παππά.  Μετά το διάλειμμα της χούντας κατά το οποίο οι ερυθροί ξεφτίλες είχαν ξανά την ευκαιρία να αναπνεύσουν καθαρό αέρα και να κάνουν δωρεάν τα μπάνια τους στα νησιά - προνόμια τα οποία είναι απλησίαστα για εμάς σήμερα – το ’74 έρχεται η ώρα της μεγάλης συνδιαλλαγής.  Με το που καταρρέει η χούντα του Ιωαννίδη, η κωλώστρα που λέγεται Καραμανλής επιλέγεται από τους γνωστούς τεκτονικούς κύκλους ως ο ιδανικός υποψήφιος για την συνέχιση του Σχεδίου. 

Η φρυδάτη μασονάρα βάζει στο τραπέζι μια πολύ καλή πρόταση.  Πλήρης νομιμοποίηση του πρακτορικού κόμματος και επαγγελματική αποκατάσταση όλων των στελεχών του με μόνο αντάλλαγμα την ποδηγέτηση του συνδικαλισμού.  Η Κ.Ε. του κουμμουνόσογου δεν μπορεί να πιστέψει την τύχη της.  Να σε πληρώνουν για να κάνεις αυτό που σου αρέσει. Σαν την πουτάνα που τα παίρνει αδρά για να πηγαίνει μόνο με νέους και όμορφους πελάτες. Βέβαια στο μυστικό πρωτόκολλο περιλαμβάνονται και κάποιοι “όροι” που δεν ανακοινώνονται στα δευτεροκλασάτα στελέχη, πόσο μάλλον στη βάση του κόμματος. 

Μερικοί στο ΚΚΕ δεν κρύβουν την χαρά τους.  Το ίδιο το σύστημα να σου δίνει τα όπλα να το πολεμήσεις.  Οι επαναστάτες του πρωκτού αρχίζουν να ονειρεύονται σοσιαλιστικούς παραδείσους τους οποίους θα δημιουργήσουν οι ίδιοι, χτυπώντας τον καπιταλισμό …εκ των έσω!  Το τυράκι στη φάκα είναι μπόλικο και εξαιρετικής ποιότητας.  

Ελάχιστοι επιφυλακτικοί μιλάνε για καπιταλιστική παγίδα και δρόμο χωρίς επιστροφή όμως το ρεύμα υπέρ της ένταξης στο σύστημα είναι πολύ δυνατό.  Ο πράκτωρ Φλωράκης ρωτάει την μητέρα πατρίδα του, την Σοβιετία, περί του πρακτέου και η απάντηση που εισπράττει από εκεί είναι θετική.  Έχει μεσολαβήσει η πετρελαϊκή κρίση και η αρκούδα νιώθει άνετα με την ολοσχερή ήττα των Αμερικάνων στο Βιετνάμ.  Οι μετοχές του διεθνούς κομμουνισμού έχουν αρχίσει να κάνουν limit up.

Το ΚΚΕ του καπετάν-Γιώτη συναινεί στην μετατροπή του σε αστικό κόμμα με …άπταιστη καθαρεύουσα: “…Αι αρχαί του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος αντιτίθενται προς πάσαν ενέργειαν αποσκοπούσαν εις την βίαιαν κατάληψιν της εξουσίας ή την ανατροπήν του Ελευθέρου Δημοκρατικού Πολιτεύματος…”  Ούτε ο Μανιαδάκης να το είχε γράψει.

Από την στιγμή εκείνη και μετά, το Κόμμα του λαού μόνο …καταγγέλλει.  “…Καταγγέλλουμε τον καπιταλισμό… Καταγγέλλουμε τον φασισμό… Καταγγέλλουμε την μεγαλοαστική τάξη… Καταγγέλλουμε τα ντόπια και ξένα μονοπώλια… καταγγέλλουμε την Νέα Δημοκρατία… Καταγγέλλουμε το ΠΑΣΟΚ… Καταγγέλλουμε την τυχοδιωκτική εργοδοσία…”  Το μόνο που δεν καταγγέλλει η συντεχνία των κομμουνόσαυρων είναι η κονόμα.  Τόσα χρόνια μόνο εισπράττουν από το …αστικό κράτος.

Ο Καραμανλής είναι εγγυημένα ο πιο δειλός και ρίψασπις πολιτικός των τελευταίων 50 χρόνων. Πέρα από την υπόλοιπη αντεθνική του δράση που αφορά την συρρίκνωση του ελληνικού στοιχείου εδαφικά και πληθυσμιακά, σχεδόν αμέσως προβαίνει στην ανασύσταση του αυταρχικού χαφιεδίστικου κράτους για το οποίο είχε ήδη την τεχνογνωσία. Με εργαλείο τους φακέλους πολιτικών φρονημάτων που δήθεν καταστράφηκαν, ολοκληρώνει τον ευνουχισμό της αριστερής ιντελιγκέντσιας αποκαθιστώντας εργασιακά όλους τους άχρηστους συνδικαλιστές και διανοούμενους της κλανιάς.

Φτάνει να δηλώσει κάποιος “αριστερός” και όλες οι πόρτες ανοίγουν διάπλατα ως δια μαγείας.  Ως και οι παλιοί μασόνοι αγανακτούν με τους νεόπλουτους “μαρξιστές” που εισβάλλουν άπλυτοι σε επαγγελματικούς χώρους που πριν δεν φαντάζονταν ότι θα έμπαιναν ούτε ως επισκέπτες. Η πρότερη ιδιότητα του αριστερού χαφιέ στο διαβαθμισμένο βιογραφικό κάνει καλύτερη δουλειά κι από πλουμιστό λιλί.  “Γαμώ την πουτάνα μου,” άκουσα να λέει κάποτε μισοσοβαρά-μισοαστεία ένας ποδίτσας, “σε ποια γαμημένη Στοά είναι αυτοί οι πούστηδες;”

Το χρήμα της κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης λειτουργεί ως υψηλής απόδοσης λίπασμα.  Δεκάδες νέα αποκόμματα φυτρώνουν στον κομμουνιστικό αγρό, πολλά από αυτά λειτουργούν με το καλημέρα σε απόλυτη συνεργασία με τις αρχές μπατσοασφαλείας.  Από 3 κόμματα το ’74, η κομμουνιστική παράταξη έφτασε να έχει …103 το ’89. Πολλοί αδυνατούν να καταλάβουν πώς γίνεται η αριστερά να είναι πλειοψηφία και παρόλα αυτά να μας διοικούν …δεξιές κυβερνήσεις.  Αυτό δεν είναι μία ακόμα σύμπτωση.  Ο κατακερματισμός της αριστεράς σε γκρουπούσκολα και φράξιες είναι αποκλειστικό επίτευγμα του αριστερού παρακράτους.  Ήδη από την δεκαετία του ‘20 είχαν χωριστεί σε αυθεντικούς, ρεβιζιονιστές, αρχειομαρξιστές, κλπ.  Όπου κομμούνι και κόμμα, όπου σφυροδρέπανο και μαγαζάκι. Μετά τον ψόφο του Στάλιν τα διασπασμένα μαγαζάκια επαναδιασπώνται ως αμοιβάδες. Τροτσκιστές, Λενινιστές, Μαοϊστές, Σταλινικοί, Χρουστσωφικοί, Ζαχαριαδικοί, ...έλα μάνα να με δείς τώρα που ‘μαι μαρξιστής.

Το ΚΚΕ με κρατικά λεφτά γίνεται …ιδιωτική επιχείρηση.  Οι συνθήκες εργασίας στις εγκαταστάσεις του είναι χειρότερες από εκείνες του καπιταλιστικού μπλόκ το οποίο καταγγέλλει αλλά αυτό δεν φαίνεται να ενοχλεί κανέναν.  Ούτε οι αγριοφωνάρες από τις ντουντούκες της βάσης φαίνεται να επηρεάζουν τις ατομικές επιδόσεις των μεγαλο-στελεχών τα οποία γίνονται μισθολογικά τμήμα της άρχουσας τάξης.

Εντελώς σαδιστικά, η ενσωμάτωση των αριστερών καρφάκηδων στην αστική δημοκρατία το 1974 δεν συγκρίνεται με τίποτα με αυτό που τους περιμένει το πολυσκανδαλούχο 1989. Με φόντο τα ψωλοχύματα του σκατίγερου Αντρέα και τις παρτούζες της ξανθιάς πορδοφακλάνας του στήνεται η ωραιότερη παράσταση του 20^ου αιώνα.  Η κουμμουνο-αριστερά ενωμένη (ώ του θαύματος) φτιάχνει κυβέρνηση μαζί με την βρωμερή ΝΔ του εθνικού εγκληματία Μητσοτάκη. Ο σκοπός τους είναι δήθεν να καθίσουν στο σκαμνί τον πορνόγερο και την συμμορία του.

Στην πραγματικότητα αυτό που πρόκειται να συμβεί είναι το πιο αισχρό ξέπλυμα εγκληματικών πράξεων στην ιστορία της χώρας.  Το φιάσκο του Ειδικού Δικαστηρίου τελειώνει με πανηγυρική αθώωση των πρωταιτίων ΑΡΧΙΚΛΕΦΤΑΡΑΔΩΝ και με αστείες ποινές στους συνεργούς τους.  Όμως καθιερώνεται στην νομολογία ως η τέλεια μέθοδος λεύκανσης των χεσμένων βρακιών της ληστοσυμμορίας ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και χρησιμοποιείται κατ’ εξακολούθηση από τότε.  Η διάλυση της ΚΝΕ και η δημιουργία του ΝΑΡ (τώρα συνιστώσας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ) είναι απόρροια των γεγονότων του βρώμικου ’89.

Πιο βόρεια, στο Βερολίνο, πέφτει το τείχος του αίσχους και η τεράστια ανατολικογερμανική φυλακή ανοίγει τις πόρτες της.  Οι ηλίθιοι φυλακισμένοι πανηγυρίζουν που από έγκλειστοι γίνονται σκλάβοι της καπιταληστρικής ελίτ.  Με κεραυνοβόλο τρόπο το ντόμινο της σοβιετικής χρεωκοπίας παρασύρει όλη την γκάμα των οικονομικών σχέσεων και των κρατικών επιδοτήσεων.  Ξαφνικά το έρμο ΚΚΣΕ βαράει διάλυση και οι κάνουλές του  σταματούν να γεμίζουν με δολάρια τους ταμιευτήρες του ΚΚΕ.  Τα κουμμουνάκια είναι τώρα και ορφανά και ταπί.

Όμως ο Μ.Α.Τ.Σ. είναι φιλεύσπλαχνος.  Ο μεγάλος κρυφός προστάτης του ΚΚΕ από την εποχή που έδινε υπηκοότητα στον Μπεναρόγια επεμβαίνει για να μη χαθεί αυτό το ιστορικό ανθελληνικό κόμμα/κεφάλαιο.  Τα μυστικά πρωτόκολλα της συμφωνίας του ’74 ενεργοποιούνται και το χρήμα συνεχίζει να ρέει προς τους σταλινικούς ρεζίληδες.  Τι και αν λόγω της φθίνουσας οικονομικής κατάστασης οι επιχειρήσεις του ΚΚΕ πάνε κατά διαόλου; Το Κόμμα αντέχει γιατί έχει τις …συνεισφορές των μελών του και τα κουπόνια.  Οι αλλαγές βέβαια είναι κοσμογονικές.  Ακόμα και πρωτοκλασάτα στελέχη του όπως η Δαμουνάκη μπαίνουν (από την δεξιά πλευρά) στο κάμπριο του ΠΑΣΟΚ. 

Στον άλλο πόλο της κομμουνιστικής παράταξης, τους ευρωλιγούρηδες του ΣΥΝ η διαπλοκή είναι ευκολότερη.  Ο χώρος είναι με τέτοιο τρόπο δομημένος που βρίθει θυρών και καθαρμάτων. Από αυτήν την …εκατονταπυλιανή το φευγιό προς το πορνείο του ΠΑΣΟΚ είναι πιο εύκολο.  Πουλημένες ψήφοι σε κρίσιμα ανομοσχέδια και ντροπολογίες, επιτροπές και παραεπιτροπές με στημένες γνωμοδοτήσεις, νταραβέρια με τραπεζίτες και εφοπλιστές, αμφιλεγόμενες διαμεσολαβήσεις και μεσιτείες, η δουλειά του σωστού ευρωκομμουνιστή δεν τελειώνει ποτέ.    

Στο μεταξύ στην Ελλάδα ο ευρωκαπιταλισμός (αγκαλιά με τον βλαχοσυνδικαλισμό) τρώει την βιομηχανία, την αγροτική παραγωγή,  τις μικρές επιχειρήσεις και στο τέλος καταπίνει τα ρέστα της κοινωνίας.  Η Ίσις βγάζει το στρινγκάκι της και αποκαλύπτει την βρωμερή της μουνότρυπα.  Από εκεί φτύνονται τα σαπισμένα βιτριολικά χύσχια των τερατόμορφων ερπετοδαιμόνων που την έπαιρναν κωλομουνοπαρτούζα τόσες χιλιετίες στο πενταλφικό κρεβάτι. Τα χύσματα ζέχνουν σαν το ξερατό του Γιαβέ ανακατεμένο με διαρροιακό τσερλόσκατο του Μπαφομέτ στην μεταξύ τους αλλαξοπουστιά.  Στα κανάλια της μασονίας ο ρόλος των στοών εναντίον του Έθνους διαφημίζεται ως “ευρωπαϊσμός”.  Δεν χρειάζεται να κρύβονται πλέον και να φοράνε μάσκες. 

Στην μεγάλη συγκέντρωση-διαμαρτυρία των πολιτών στις 12 Φεβρουαρίου του ’12 που ψηφιζόταν το δεύτερο τοκογλυφικό μνημόνιο, το ΠΑΜΕ φυλάει το Κυνοβούλιο μαζί με τα …ΜΑΤ χτυπώντας με καδρόνια τον κόσμο ενώ μέσα στο κτίριο οι αριστεροί καραγκιόζηδες παίζουν το θέατρο σκιών που ξέρουν να παίζουν καλά. Είναι ολοφάνερο για ποιών τα συμφέροντα παλεύει το …τιμημένο ΚΚΕ.  Κατά τον Ριζοκλάστη “μασονία” και “μασόνοι” …δεν υπάρχουν. Είναι αποκύημα της φαντασίας κάποιων φανατικών …χριστιανών.  Όποιος βρει τα παραπάνω λήμματα σε θέμα άρθρου της πρακτορικής φυλλάδας κερδίζει ταξίδι για 2 κομμούνια στη Βόρεια Κορέα.

Όσο για το άλλο δεινοσαυρικό υπόλειμμα, του ΣΥΝ, αυτό κλωνίζεται από τους επιστήμονες της διαπλοκής στο σύγχρονο υβρίδιο με τις 147 συνιστώσες.  Στην καλύτερη μέρα του αυτός ο ιδεολογικός αχταρμάς είναι παντελώς άσχετος από οικονομική ανάλυση και διαχείριση.  Μαοϊκοί, τροτσκιστές, κοσμοπολίτες, τεμπελόσαυροι, τυχοδιώκτες, πράκτορες, το κακό συναπάντημα έχει όνομα και λέγεται ΣΥΡΙΖΑ.  Η μεταναστευτική πολιτική τους είναι χειρότερη κι από την οικονομική.  Όλα τα εγκληματικά στοιχεία που έχει απορρίψει η παγκόσμια κοινωνία τα έχουν υιοθετήσει αυτοί οι “υπερδημοκράτες”.  Η εθνική πολιτική τους είναι η ίδια με των ανθελλήνων Σαμαρά και Βενιζέλου.  Βλέπουν σημαία και τους πιάνει ναυτία.  Με βεβαιότητα μπορώ να πώ πως ό,τι πιάσουν στα χέρια τους θα το γαμήσουν συθέμελα. Οπότε ας αφήσουν το Έθνος ήσυχο και ας ασχοληθούν με το μουνί της μάνας τους.

  

Οι κύκλοι που μετάλλαξαν την αριστερά από πρακτορική ομάδα σε νεοταξική αγέλη τσοπανόσκυλων έχουν διαχρονικές βλέψεις.  Όταν το τσιπράκι εμφανιζόταν πριν 20 χρόνια στην χριστιανόκαβλη Παναγιωταρέα δεν είχε πάει ως εκεί από μόνο του ή κατά τύχη.  Η εμφάνιση εκείνη και το χτίσιμο από τότε της δημόσιας εικόνας ενός άγνωστου (σε εμάς) εφήβου σηματοδοτεί αλλαξοκωλιές μεγάλου μεγέθους και τέτοιου είδους συμβάντα δεν είναι καθόλου αυθόρμητα.  Ως και το επίμαχο βίντεο έχει αφαιρεθεί από το you tube (http://www.pare-dose.net/?p=1688). Το τι ρόλο θα παίξει το σάπιο και καραδιαπλεκόμενο κόμμα του πρώην Κνίτη Αλεξάκη θα τον δείτε σύντομα αν και το πρωτοσέλιδο του βόθρου της “αλλαγής” τα λέει όλα: 

Από την ίδρυση του ΣΕΚΕ το 1918 τίποτα δεν έχει αλλάξει στην ουσία εκτός από το ότι τα γλοιώδη κύτταρα του κομμουνιστικού καρκίνου έχουν διεισδύσει βαθιά στους μηχανισμούς και στην δομή αυτού του σιχαμερού κράτους.  Αποκλειστικό έργο τους έχουν την αναγνώριση, στοχοποίηση και καταστροφή οποιασδήποτε κίνησης απειλεί τα συμφέροντα της σκοτεινής ελίτ για την οποία δουλεύουν.  Για να κατανοήσει κανείς καλύτερα την λειτουργία τους και την διαχρονικότητα των σκοπών τους αρκεί ένα μικρό πρόσφατο παράδειγμα...

Στα μέσα του 2011 ιδρύεται από μέλη του κινήματος των πλατειών το Ε.ΠΑ.Μ. . Πρόκειται για ένα μέτωπο πολιτών που προέρχονται από διάφορους πολιτικούς χώρους και που κηρύσσει την στάση πληρωμών, την άρνηση του τοκογλυφικού και επαχθούς χρέους της χώρας, την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα και την τιμωρία των ένοχων.  Ως εδώ καλά. Είναι μια ακόμα κίνηση από τις χιλιάδες που προκύπτουν ως αντίδραση στα γεγονότα.  Μια ακόμα γκρούπα που σχεδόν κανείς δεν της δίνει σημασία.  Αρχικά το σύστημα την σιγοντάρει γιατί θέλει το σπάσιμο της αντιπολίτευσης σε όσο το δυνατόν περισσότερα και μικρότερα θρύψαλα. 

Όταν ο Καζάκης με σταράτη γλώσσα και λογικά επιχειρήματα διαλύει στην μικρή οθόνη τις παπαρολογίες των τοκογλυφικών παπαγάλων το ΕΠΑΜ ανεβαίνει ραγδαία στην κλίμακα των κρυφών δημοσκοπήσεων.  Μόλις αγγίζει το 2,5% (θυμίζω ότι για να μπεί κάποιος στην Βουλή χρειάζεται το 3 %) οι προσκλήσεις για συμμετοχή σε συζητήσεις παύουν να έρχονται και οι εκπομπές στο Condom-in-Ass FM κόβονται μαχαίρι αφού προηγήθηκε ωμός εκβιασμός ως προς το τι μπορεί να λέγεται στον αέρα. 

  

Μετά τα θλιβερά γεγονότα της 12^ης Φεβρουαρίου του 2012 στο Σύνταγμα, το ΕΠΑΜ μπαίνει αναγκαστικά στην συζήτηση της μετατροπής του Μετώπου σε πολιτικό κόμμα.  Εδώ το παιχνίδι αποκτάει ενδιαφέρον.   Εκατοντάδες εγγεγραμμένα μέλη του λες και είναι συνεννοημένα εξαφανίζονται όπως ο Χουντίνι από τους πυρήνες αφού προηγουμένως τα κάνουν όλα πουτάνα, διώχνοντας όποιον καλόπιστο και πολιτικά άστεγο Έλληνα είχε συμμετάσχει στις συναντήσεις και στις πορείες.  Στις συζητήσεις που οργανώνονται από τα μέλη σε καφετέριες ακούγονται απίστευτες μαλακίες.  Π.χ. “Να μαζευτούμε όλοι και να πάμε να φτιάξουμε ένα …κοινόβιο στο βουνό”.  Όπως είναι αναμενόμενο όλοι οι σοβαροί άνθρωποι απομακρύνονται από αυτό το καινούργιο αριστερίστικο γκρουπάκι και του ρίχνουν και μια μούντζα φεύγοντας.  Η προέλευση του Καζάκη από το ΚΚΕ και άλλων ιδρυτών από τον αριστερό χώρο δεν είναι ότι πιο πιασάρικο για τον μέσο αγανακτισμένο πολίτη.  Και μόνο το πρώτο Κ είναι αρκετό για να βγάλει καντήλες όχι μόνο ο πρώην δεξιός ή κεντρώος αλλά και ο ανένταχτος πολιτικά αριστερός.

Όλο αυτό το διάστημα ο Καζάκης διατρέχει την Ελλάδα απ’ άκρη σ’ άκρη για ομιλίες, τρώγοντας τα χιλιόμετρα σαν τον Πάκμαν και βάζοντας λεφτά από την τσέπη του ενώ οι φίλοι και τα μέλη τσοντάρουν για την βενζίνα και τα ξενοδοχεία.  Η δημόσια πρότασή του σε όλα τα κόμματα, κινήσεις και πολιτικούς σχηματισμούς που αντιτίθενται στο τοκογλυφικό μνημόνιο για την σύμπηξη ενός ευρύτερου μετώπου με ισότιμη εκπροσώπηση όλων αντιμετωπίζεται με διάφορους τρόπους.  Από την πλήρη και παγερή αδιαφορία ως τα ειρωνικά σχόλια του τύπου “και ποιος είναι ο Δημητράκης που παριστάνει τον αρχηγό;”.  Οι ακροδεξιοί τον καταγγελλουν ως “άθεο κομμουνιστή” ενώ οι ενταγμένοι αριστεροί ως “ψυχολογικά διαταραγμένο λαϊκιστή ο οποίος ηγείται ενός μπουλουκιού με εθνικιστικές τάσεις”.  Και πάλι, καλά ως εδώ. Όλες αυτές οι τρικλοποδιές είναι θεμιτές στο πολιτικό παιχνίδι.

Στον αέρα υπάρχει κάποια περίεργη αίσθηση αλλά κανείς δεν μπορεί να διευκρινίσει το τι ακριβώς συμβαίνει. Πριν ακόμα ανακοινωθεί το 1^ο Συνέδριο του ΕΠΑΜ τον Μάρτιο, έχουν αρχίσει οι εσωτερικοί διαξιφισμοί.  Ταυτόχρονα, τα ΜΜΕ έχουν κατεβάσει τους διακόπτες και η λέξη ΕΠΑΜ είναι εντελώς απαγορευμένη στον αέρα.  Για τρεις ημέρες γίνεται το συνέδριο στο ΣΕΦ του Πειραιά και ούτε μονόστηλο (!) δεν γράφεται στις αστικές φυλλάδες και καλύτερα να μην μιλήσουμε για την τοκογλυφική τηλεόραση. Οι ζητιάνοι της Ομόνοιας να είχαν κάνει μια μάζωξη να ξύσουν τ’ αρχίδια τους δημόσια, θα είχαν εξασφαλίσει τετράστηλο με φωτογραφίες.  

Μετά το συνέδριο, το πράγμα μπερδεύει ακόμα περισσότερο. Η διαπραγμάτευση με τους Ανεξάρτητους Έλληνες κολλάει στη λάσπη ενώ ο Δημαράς διαλύει σε μια νύχτα το Άρμα και πάει πετώντας μαζί τους.  Οι μόνοι που δέχονται την μετωπική συνεργασία που προτείνει το ΕΠΑΜ είναι ο …Τσοβόλας και ο …Παπαθεμελής.  Δεν ξέρω ποιος κάνει τον προπονητή εκείνη την εποχή αλλά τέτοιο αυτογκόλ δύσκολα πετυχαίνεται.  Ένα καινούργιο κόμμα που θέλει να αλλάξει, όπως λέει, τα πράγματα να κατεβαίνει σε εκλογική συμπαράταξη μαζί με το ζόμπι πρώην υπουργό μάσας της παπανδρεϊκής διαπλοκής και με το περιφερόμενο χριστιανικό πτώμα (επίσης πρώην υπουργό της λαίλαπας). Όλα αυτά είναι πολύ άσχημα σημάδια. Κρίμα γιατί το ΕΠΑΜ έχει καταφέρει να πετύχει κάτι που κανένα άλλο κόμμα δεν έχει φανταστεί. Έχει προσελκύσει άτομα από διαμετρικά αντίθετους πολιτικούς χώρους τα οποία συνυπάρχουν κάτω από την στέγη του χωρίς να πλακώνονται στις μπουνιές, και μόνο αυτό για τον ελληνικό χώρο είναι τεράστιο επίτευγμα. Ευτυχώς την τελευταία στιγμή, ο Τσοβόλας παθαίνει …κλακάζ και αποσύρεται αλλά και μόνος του ο Παπαπτωμαλής φτάνει για να κάνει την ζημιά. Να μην κατεβαίνεις με τον Καμμένο που εκλέγεται (και εκλέγεσαι) σίγουρα και να κατεβαίνεις με τον …καρβουνιασμένο λούζερ, μόνο χαρακίρι μπορεί να αποκληθεί.  Όλες οι φυλλάδες γράφουν περιπαικτικά: “Συνδυασμός του ΟΧΙ - Παπαθεμελής”. 

Μόλις έχει κατατεθεί η αίτηση για ίδρυση κόμματος στον Άρειο Πάγο κάτι ακόμα πιο περίεργο συμβαίνει.  Μέλη του ΕΠΑΜ που πρωτοστατούσαν σε πορείες, εκδηλώσεις κλπ. εμφανίζονται στις συνελεύσεις και προσπαθούν με άσκοπες και ατέρμονες συζητήσεις να παρακωλύσουν την διαδικασία ανάδειξης υποψηφίων.  Οι ομάδες τους είναι ιεραρχημένες σε επίπεδα και δρούν με απίστευτο συγχρονισμό, η μία αναλαμβάνει δράση όταν περατώνεται το έργο της άλλης.  Ξεκινάνε με κλακαδόρους και μπαχαλάκηδες, προχωράνε με αγκιτάτορες και φατριαστές και τελειώνουν με εν υπνώσει πράκτορες και σκιώδεις κομισάριους. Το ίδιο και απαράλλαχτο σκηνικό παίζεται στην Θεσσαλονίκη, στην Κρήτη, στην Πάτρα, στον Βόλο, στην Αθήνα, στα Ιόνια Νησιά και αλλού.  Δεν πρόκειται για τυχαίο γεγονός αλλά για οργανωμένο σχέδιο τύπου “Περικλή”.  Με την διαφορά ότι τον ρόλο του στρατού και της χωροφυλακής τον έχει αναλάβει το αριστερό παρακράτος.  Το παρακράτος των μαρξιστών χαφιέδων που τράφηκε και αναπτύχθηκε μετά το ’74 με τα λεφτά του Έλληνα φορολογούμενου και πατώντας πάνω στον αντεθνικό χειρουργικό μηχανισμό που είχαν πρωτοεισάγει στην χώρα οι χασάπηδες του ΣΕΚΕ. 

Τα “μέλη” του ΕΠΑΜ που κόπτονται δήθεν για την “δημοκρατικότητα” των ενδοκομματικών διαδικασιών και για την τήρηση του καταστατικού με σκοπό να ματαιώσουν την κάθοδο στις εκλογές είναι ταυτόχρονα …μέλη του ΚΚΕ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αλλά κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ.  Αρκετοί από δαύτους συλλαμβάνονται να μοιράζουν φυλλάδια, να κάνουν πολιτικό ψηστήρι σε κομματικά περίπτερα ακόμη και να κατεβαίνουν ως …υποψήφιοι των ανωτέρω.  Μια εβδομάδα πριν τις εκλογές του Μαΐου ακόμα και υποψήφιοι βουλευτές του ΕΠΑΜ παραιτούνται ή αποσύρονται χωρίς εξήγηση.  Μέλη του Εθνικού Συντονιστικού (του ανώτατου οργάνου του κόμματος) παραιτούνται ή απλά κλείνουν τα τηλέφωνα και εξαφανίζονται.  Δεν μιλάμε για ένα και δύο άτομα αλλά για ένα στρατό από 1.000-1.500 χαφιέδες σε όλη την επικράτεια.  

Τα δεξιά κόμματα, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Χρυσή Αυγή δεν ασχολούνται καν με το ΕΠΑΜ.  Ο πόλεμος εναντίον του διεξάγεται αποκλειστικά από το χαφιεδοσυνδικάτο της αριστεράς και είναι αρκετά βρώμικος.  Σπιούνοι, προβοκάτορες, κουκουλοφόροι και ταβανόπροκες του κομμουνιστικού παρακράτους έχουν πάρει εργολαβία την διάλυση του ΕΠΑΜ.  Οι υποψήφιοι τρέχουν μπερδεμένοι από ‘δω κι από ‘κεί κολλώντας οι ίδιοι αφίσες και μοιράζοντας προκηρύξεις, το οργανωτικό τμήμα βρίσκεται σε διάλυση και το γραφείο τύπου λειτουργεί με ένα (1) άτομο !  Μια μικρή έρευνα στους αριστερούς κοριούς που είχαν εισχωρήσει στο κόμμα για να το σαμποτάρουν δείχνει ότι στην συντριπτική τους πλειοψηφία είναι “ανεπάγγελτοι”, “άεργοι”, η έχουν “περιστασιακές” δουλειές.  Άρα από κάπου αλλού καλύπτουν το τεκμήριο διαβίωσης. Η γαμημένη Ασφάλεια, η ξεκωλιασμένη ΕΥΠ και οι μασόνοι που τις διοικούν τι λένε άραγε γι αυτό;

  

Κατόπιν εμφανίζονται και τα παράδοξα. 1. Πυρήνες να έχουν δημιουργηθεί από ανθρώπους που είχαν κομματικές περγαμηνές από αριστερούς χώρους και παρόλα αυτά να είναι τίγκα στους κοριούς και στους ρουφιάνους ενώ άλλοι φτιαγμένοι από άτομα χωρίς καμία κομματική θητεία να είναι αεροστεγείς και καθαροί. 2. Το ΕΠΑΜ είναι ίσως το μόνο κόμμα παγκοσμίως που αντί να στηρίζεται από την εφημερίδα του, την στηρίζει αυτό! Και ξανά κρίμα. Γιατί πολλά από τα στελέχη του είναι εξηγημένα παλικάρια και πραγματικά εθνίκια (με την καλή έννοια - καμία σχέση με τις γοριλομαϊμούδες του Μιχαήλ Λιάκου). 

Πέρα από τα αυτογκόλ, το όλο κόνσεπτ του ΕΠΑΜ δίνεται λάθος.  Ενώ οι αντικατοχικές απόψεις και το πρόγραμμά του είναι χρόνια μπροστά από αυτά των υπολοίπων βρωμοκομμάτων, ο τρόπος που πλησιάζει τους ψηφοφόρους είναι χλωμός και παλιομοδίτικος.  Ο κόσμος δεν θέλει να ακούει για οικονομικές θεωρίες και παπάρες περί προοδευτικών συνταγμάτων, θέλει να δει κάποιους με πυγμή να σπάνε κεφάλια μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά.  Δεν θέλει να ακούει μάντολες για δημοκρατία και δικαιοσύνη, θέλει να τις δεί να γίνονται πράξη στην καθημερινότητα.  Εκλογικά το ΕΠΑΜ πατώνει αν και οι 50.000 ψήφοι που παίρνει ως συνιστώσα του Παπαψοφαλή και χωρίς να πατήσει καθόλου το γήπεδο είναι τεράστια επιτυχία.  Το θέμα είναι ότι ένα κίνημα που κάτι διαφορετικό πήγε να πεί, πνίγεται εν τη γενέσει του και το χειρότερο: κανείς δεν παίρνει πρέφα το παραμικρό.

Τώρα, ενάμιση μήνα μετά την κηδεία του ΕΠΑΜ, η επόμενη μέρα βρίσκει την συμμορία των ληστών και των δολοφόνων του κατοχικού καθεστώτος να μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση, πράγμα που μπορούσε να το κάνει και από τον Μάιο.  Άλλο όμως είναι το παιχνίδι που έχει παιχτεί. Αφενός ο εκβιασμός του κοσμάκη με την τηλεοπτική βία και νοθεία για να δώσει την συναίνεσή του στην ίδια του την γενοκτονία πετυχαίνει και αφετέρου η εξασφάλιση μιας αντιπολίτευσης  0 % όπως την ενσαρκώνει ο άθλιος ΣΥΡΙΖΑ εξασφαλίζεται.  Οι γιαγιάδες και οι παππούδες με την κατακρεουργημένη σύνταξη και την ανύπαρκτη υγειονομική περίθαλψη υποκύπτουν στην τρομοκρατία των  τηλεκάφρων εκβιαστών, η πλειοψηφία των οποίων (τι σύμπτωση) έχει …αριστερές καταβολές.  Τα γερόντια αναγκάζονται να ξαναεμπιστευτούν την ΧΥΣΟΤΑΦΗ συμμορία των Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη και τώρα αυτοί οι βαλέδες των τοκογλύφων θα τους εξοντώσουν στα γρήγορα.  Από μία άποψη καλύτερα. Να ξεμπερδεύουμε με τις φοβισμένες ψήφους και τους ανίκανους να κρατήσουν όπλο. Κι όσοι ακόμα σκοπεύουν να αυτοκτονήσουν ας το κάνουν το συντομότερο.  Όταν μείνουν ζωντανοί μόνο οι ταλιμπάν, τότε θα λογαριαστούμε. 

    

Είναι ξεκάθαρος πια ο ρόλος που παίζει η χρηματοδοτούμενη από σκοτεινούς κύκλους μαφία της Χρυσής Ψωλής.  Όταν στο πάνελ ο Ψειριάρης δεν αγγίζει καν το μασονολαμόγιο τον Παυλόπουστο και ασχολείται μονάχα με την καριόλα του ΣΥΡΙΖΑ και την παντιέρα του ΚΚΕ, αδυνατώ να διακρίνω την “αντι-μνημονιακή”, “πατριωτική” κατεύθυνση του κόμματός του.  Αυτό που βλέπω είναι η ακροδεξιά συμμορία (με την υποστήριξη των Σαμαράδων και των Ψωμιάδηδων) να επιτίθεται χωρίς λόγο στην αριστερή συμμορία για να την αναγκάσει να βγεί από το χρυσό καβούκι της και να ξαναπάρει τα όπλα. 

Όταν ο ψυχοπαθής Αδόλφος Μιχαήλ-Ηλίας τσιρίζει με την γύψινη κότα κουρνιασμένη στο γραφείο του, και οι τραμπουκόβιοι οπαδοί του μαχαιρώνουν και ξυλοκοπούν μετανάστες, δεν βλέπω λύση στο μεταναστευτικό πρόβλημα.  Αυτό που διακρίνω είναι ότι οι εβραιοναζί πεμπτοφαλαγγίτες προσπαθούν να ξεκινήσουν φυλετικό πόλεμο και ταυτόχρονα να στρέψουν όλα τα εβραιοκινούμενα διεθνή ΜΜΕ εναντίον της χώρας μας για να μας κάνουν να χάσουμε το δίκιο μας.

Στ’ αρχίδια μου η κόντρα δεξιών και αριστερών για το ποιος είναι περισσότερο ανθέλληνας. Για μένα και οι ΔΥΟ συμμορίες είναι ΤΑ ΙΔΙΑ ΣΚΑΤΑ !  Και οι δύο εδώ και πολλά χρόνια μονάχα κακό κάνουν στην πατρίδα και στους κατοίκους της.  Τώρα προκαλούν αντιπερισπασμό γιατί οι κλέφτες έχουν μπεί στο σπίτι μας για να τα αρπάξουν όλα.  Για τα συμφέροντα των διεθνών ληστών δουλεύουν και οι αριστεροί και οι δεξιοί συμμορίτες και αμείβονται αδρά.

Η Μαύρη Φατρία ήταν και παραμένει εναντίον όλων των κομμάτων.  Όσοι ψηφίσετε στις επόμενες εκλογές ή στις μεθεπόμενες ή σ’ αυτές που θα γίνουν του Αγίου Πούτσου ανήμερα, ψηφίστε άτομα. Ψηφίστε ανθρώπους που τους γνωρίζετε, όχι ότι θα βγει και τίποτα. Το σύστημα τους έχει αλυσοδέσει όλους. Το πόκερ της κάλπης είναι στημένο με εκατό διαφορετικούς τρόπους. Πέντε ή δέκα πατριώτες σε κάθε κόμμα δεν κάνουν την διαφορά. Μόνο με επαναστατική διαδικασία θα μπορούσε να αλλάξει κάτι, αλλά για να υπάρξει τέτοια διαδικασία προαπαιτείται ανεργία, πείνα και αίμα. Αν μη τι άλλο είμαστε στον σωστό δρόμο.

  

Τα νούμερα που επικαλείται η κυβέρνηση της άρχουσας ανθελληνοσυμμορίας δεν βγαίνουν με τίποτα.  Κι αν δείτε ξένες …επενδύσεις και …ανάπτυξη, τηλεγραφήστε μου.  Τα λαμόγια όλου του πλανήτη περιμένουν την διάλυση όχι βέβαια για να βάλουν τα λεφτά τους εδώ, αλλά για να κατάσχουν ό,τι μπορέσουν.  Η τριανδρία των εθνικών πούστηδων διορίζει τώρα τους γραφειοκράτες που θα αναλάβουν την εκκαθάριση. Έρχονται νέοι βαρύτατοι φόροι και αμείλικτα χαράτσια και έχει ενδιαφέρον να δούμε πόσο ακόμα θα αντέξουν τα τηλεζώα στη φάπα.

  

Οι κατασχέσεις σπιτιών είναι καθ’ οδόν.  Οι ξένοι τοκογλύφοι γελούν και κερνάνε και οι εδώ πρωκτοβαλέδες τους χαίρονται σαν σκύλοι να τους γλείφουν τα παπούτσια. Η πατρίδα ξεπουλήθηκε απο ένα μπουλούκι Ιούδες μασονίσκους και οι γαμώστομοι μιλάνε για "κυβέρνηση εθνικής ενότητας και ...ευθύνης". Συμφωνώ απόλυτα. Βρωμοπουσταράδες προσκυνημένοι μαζευτείτε όλοι σε ένα σημείο να μην σας ψάχνουμε. Γυναίκες, παιδιά, σκυλιά, όλοι μαζί στον Καιάδα!  

ΓΑΜΩΚΑΝΤΗΛΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ, έρχεται η ώρα του μεγάλου ξεπαστρέματος!

  

Το έλεος και ο οίκτος απαγορεύονται.

  

Μια είναι η λύση.  Θα δοθεί από τους πολίτες και θα δοθεί με τα όπλα.